Τίποτα δεν θάναι όπως παλιά.

 

 

ΠΟΛΙΤΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ   -ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΕ ΤΟΥ ΕΟΠΥΥ

Η τραγωδία της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης συνεχίζεται

Αφού προηγουμένως  οι κυβερνώντες...

--Μείωσαν μισθούς και συντάξεις .

--Κατάργησαν ή αποδυνάμωσαν πλήρως τα επικουρικά ταμεία

--''Κούρεψαν'' και δήμευσαν τα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων με αποτέλεσμα την κατάρρευση  και την χρεωκοπία  τους.

--- Δημιούργησαν πάνω από 3 εκατομμύρια ανασφάλιστους πολίτες

--Αύξησαν την συμμετοχή σου στα φάρμακα και εξαίρεσαν πολλά φάρμακα από  την Συνταγογράφηση,    για λόγους καθαρά οικονομικούς και όχι επιστημονικούς

--Κατάργησαν Νοσοκομεία και μονάδες Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης

 

 

 

 

Τώρα  Συνεχίζουν ακάθεκτοι  

με στόχο να επιβαρυνθούν οι πολίτες ακόμα περισσότερο!

---Σφράγισαν τα Πολυϊατρεία του ΕΟΠΥΥ (πρώην ΙΚΑ, ΟΙΚΟΥ ΝΑΥΤΗ κλπ) σε μια νύχτα. Πολυϊατρεία  που φτιάχτηκαν από κρατήσεις και εισφορές χρόνων και χρόνων. Χρήματα  που οι κυβερνήσεις διαχρονικά τα κακοδιαχειρίστηκαν , τα έκαναν ρουσφέτια και ρεμούλες. Ταυτόχρονα έθεσαν σε διαθεσιμότητα Ιατρικό και Νοσηλευτικό προσωπικό , υποστηρίζοντας  δήθεν ότι μέσα σε ένα μόνο  μήνα , όλα θα αποκατασταθούν

Πολυϊατρεία  που ήταν κοντά στο σπίτι του  πολίτη, που πρόσφεραν ανεκτίμητες δωρεάν υπηρεσίες υγείας, αλλού καλές, αλλού μέτριες και αλλού όχι, ανάλογα με την υποδομή , την επάρκεια σε προσωπικό και τον ανθρώπινο παράγοντα.

Τώρα οι πολίτες πρέπει είτε να απευθυνθούν στα  εξωτερικά ιατρεία των Δημόσιων νοσοκομείων πληρώντας εισιτήριο 5ευρώ  για απλή εξέταση -συνταγογράφηση, στριμωγμένοι σε ατέλειωτες και πολύωρες  ουρές με κίνδυνο να ¨κολλήσουν ΄΄ κάτι επιδημικό , είτε να στραφούν στα ιδιωτικά ιατρεία και ιδιωτικά θεραπευτήρια , βάζοντας το χέρι στην τσέπη.

---Μείωσαν κι άλλο την Ασφαλιστική Τιμή στα φάρμακα (την τιμή που αποζημιώνει ο ασφαλιστικός φορέας για κάθε φάρμακο) , με αποτέλεσμα την αύξηση της συμμετοχής σου , παρά το γεγονός της μείωσης της λιανικής τιμής τους .

---Σου επέβαλλαν χαράτσι 1 ευρώ για κάθε συνταγή που εκτελείται και σε αναγκάζουν να πληρώνεις για την συνταγογράφηση των φάρμακων σου.

---Εξαιρούν και νέα  φάρμακα, συνολικά 840 ,από την συνταγογράφηση τους , με αποτέλεσμα την επιπλέον επιβάρυνση σου.

---Σου στερούν την πρόσβαση σε νέες θεραπείες , κωλυσιεργώντας στην έγκριση κυκλοφορίας νέων, καινοτόμων φαρμάκων

---Επιβάλλουν ανώτατο όριο επισκέψεων ,εξετάσεων και ποσού συνταγογράφησης στους γιατρούς (πλαφόν) ,που ενώ το παρουσιάζουν σαν προσπάθεια εξορθολογισμού της φαρμακευτικής δαπάνης ,στην πράξη αποκλείουν την πρόσβαση του ασφαλισμένου στο αναφαίρετο δικαίωμα συνταγογράφησης των φαρμάκων του

--Έχουν σταματήσει τις επιτροπές αναπηρίας και παροχών

-- Θέλουν να κλείσουν και τα Φαρμακεία ! υπέρ των υπεραγορών.
Αυτός είναι και ο βασικός στόχος των μνημονίων.

ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΛΕΦΤΑ ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ, ΟΙ ΑΛΛΟΙ  ΑΦΗΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΤΥΧΗ ΤΟΥΣ 

Συμπολίτες , 

-Η κυβέρνηση προσπαθεί να κλείσει και τα φαρμακεία. Με μια σειρά μέτρων  στοχεύουν να κλείσει το φαρμακείο της πόλης, της γειτονιάς , του χωριού και να μείνουν  είτε σαν τμήμα στα μεγάλα super-markets, είτε σαν μεγαλοφαρμακεία λίγων και εκλεκτών.

Επιδιώκει με μανία να επιτραπεί η πώληση μιας ολόκληρης κατηγορίας φαρμάκων από τα super-markets . Φάρμακα όπως  αντιβηχικά, παυσίπονα, κολλύρια, αλοιφές, για το στομάχι κλπ, που κακώς δεν συνταγογραφούνται  (Μ.Υ.ΣΥ.ΦΑ)  και κακώς δεν αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ και τα πληρώνει από την τσέπη του ο έχων ανάγκη.

Για να έχουν δήθεν χαμηλότερες τιμές. Σκόπιμα κρύβουν το ότι η απελευθέρωση της τιμής τους, από διατιμημένη που είναι σήμερα,   θα σημάνει σταδιακή αύξηση και όχι μείωση.

Είναι συνειδητοί ψεύτες :

--Δεν υπάρχουν ''ασφαλή' φάρμακα. Όλα τα φάρμακα έχουν παρενέργειες και αν δεν παρθούν σωστά γίνονται φαρμάκι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η γνωστή σε όλους ασπιρίνη. Ένα φάρμακο που Μπορεί να προκαλέσει αλλεργία και να αποβεί θανατηφόρα σε ορισμένους ευαίσθητους οργανισμούς, που ευθύνεται για τις περισσότερες γαστρορραγίες, που αυξάνει τις αιμορραγίες .

Όπου επιτράπηκε η πώληση αυτών των φαρμάκων (ΗΠΑ) εκτός των φαρμακείων , γέμισαν τα νοσοκομεία με βαριά περιστατικά ,ακόμα και θανάτους!!!

---Οι τιμές των φαρμάκων αυτών ΜΥΣΥΦΑ, όπου ''απελευθερώθηκαν , έφθασαν στα ύψη, προκειμένου να καλυφθεί από την τσέπη των πολιτών το κόστος για την διαφήμιση τους. Δική τους έρευνα (IMSHEALTH) δείχνει ότι όταν π.χ. ένα τέτοιο φάρμακο κάνει 3,5 ευρώ στην Ελλάδα , στην Ισπανία έχει 6,90 ευρώ,  στην Πορτογαλία 7,80 ευρώ, στην Ιταλία  9,70ευρώ, στις δε βόρειες χώρες  Γερμανία κλπ περνάει τα 10,00ευρώ.  Θέλουν οι κυβερνώντες απλά να βοηθήσουν τα μεγάλα super-markets , που ανήκουν σε ξένα και ελληνικά μεγαλοσυμφέροντα.
--εφαρμόζει εξαντλητικά ωράρια που αδυνατεί να παρακολουθήσει το μικρομεσαίο φαρμακείο και θέλει η ιδιοκτησία να πάψει να είναι στον φαρμακοποιό , αλλά σε κάθε άσχετο, αντίθετα με της προβλέψεις και οδηγίες της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

Με πρόσχημα μια έκθεση του ΟΟΣΑ,  που παραγγέλθηκε και πληρώθηκε από το Ελληνικό Υπουργείο Εμπορίου, με ¨στημένες ερωτήσεις που έδιναν συγκεκριμένες και δεδομένες απαντήσεις.

Φίλε ασφαλισμένε,

Το φαρμακείο είναι χώρος Υγείας. Όπως ο γιατρός γνωματεύει στο ιατρείο , έτσι και τα φάρμακα δίνονται στο φαρμακείο από τον επιστήμονα φαρμακοποιό και μια σειρά άλλων συμβουλών και φαρμακευτικών  φροντίδων  που όλοι γνωρίζετε. Το φαρμακείο της γειτονιάς είναι το πιο άμεσα προσβάσιμο σημείο πρωτοβάθμιας φροντίδας  για κάθε πολίτη που έχει ανάγκη.

Αντίθετα το super-market είναι ο ναός της κατανάλωσης με στόχο το κέρδος και μόνο. Το φάρμακο δεν είναι καταναλωτικό προϊόν για να πουλιέται μαζί με τα απορρυπαντικά .Είναι κοινωνικό αγαθό που απαιτεί προσοχή στην λήψη του.

Πρέπει να τους σταματήσουμε : είναι επικίνδυνοι για την Δημόσια Υγεία

Δεν θα επιτρέψουμε την ανθρωπιστική κρίση. Χιλιάδες φαρμακοποιοί σε όλη την Ελλάδα ,στηρίζουν εθελοντικά δομές κοινωνικής αλληλεγγύης, προσφέρουν αμισθί υπηρεσίες, δανείζουν φάρμακα, πιστώνουν τους πολίτες κλπ

Σε καλούμε να ενωθείς μαζί μας στον αγώνα για αξιοπρέπεια και κοινωνική ευαισθησία

Σε καλούμε να απορρίψεις τις επιλογές της κυβέρνησης , που διαλύουν την Δημόσια Ιατρο -Φαρμακευτική Περίθαλψη , υπέρ της κερδοσκοπίας ορισμένων συμφερόντων
* Η ΠΡΟΣΒΑΣΗ  ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ  ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
* ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ , ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΚΡΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ
* Η ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΟΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

*ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ  ΥΓΕΙΑΣ ΜΕ ΨΕΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ !
*ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΘΗΚΟΝ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ ΩΣ ΠΟΛΙΤΕΣ  ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!

 

ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΙ  ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ    ΑΘΗΝΑΣ-ΠΕΙΡΑΙΑ

 

 

 

Read more »

Διάλυση και ιδιωτικοποίηση με το πρόσχημα της μεταρρύθμισης

• Ξανθός Ανδρέας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ 12-12-2013

• 12.12.2013                                                                 

Του Ανδρέα Ξανθού*
Την ώρα που το σύστημα Υγείας οδηγείται σε κατάρρευση λόγω των περικοπών και των τραγικών ελλείψεων, έρχεται ο θιασώτης των ιδιωτικών συστημάτων Υγείας, κ. Γεωργιάδης, να εξαγγείλει μια μεταρρύθμιση που υποτίθεται ότι στοχεύει -σύμφωνα με δικές του δηλώσεις, γιατί συγκεκριμένο σχέδιο δεν έχουμε δει- σε ένα ενιαίο, δημόσιο, καθολικό, προσβάσιμο σε όλους και δωρεάν σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ). Ενώ δηλαδή με το ασφυκτικό δημοσιονομικό πλαίσιο και τα μνημονιακά μέτρα της τελευταίας 3ετίας διαλύεται το ΕΣΥ, ο υπουργός Υγείας «πουλά» ένα προοδευτικό σχέδιο για την ΠΦΥ με βάση τις αρχές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) και τη διακήρυξη της Άλμα Άτα το 1978, που έθεσε τις βάσεις για την ανάπτυξη της ΠΦΥ, την εξάλειψη των ανισοτήτων στην περίθαλψη και τη στρατηγική «Υγεία για όλους».
Προφανώς, ο κ. Γεωργιάδης δεν έχει καταλάβει τίποτα για την ΠΦΥ. Δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι η ΠΦΥ δεν είναι ένα φθηνότερο οργανωτικό μοντέλο περίθαλψης, δεν είναι απλώς ένα «φίλτρο» προς το νοσοκομείο, αλλά είναι μια άλλη φιλοσοφία για την Υγεία και την ιατρική. Η ΠΦΥ είναι η ριζική αμφισβήτηση του «επιδιορθωτικού» μοντέλου της σύγχρονης ιατρικής που στηρίζεται στο υπερεξειδικευμένο νοσοκομείο, στην ακριβή τεχνολογία και στην κυριαρχία του ιατροβιομηχανικού συμπλέγματος διεθνώς, που έχει οδηγήσει στην πλήρη εμπορευματοποίηση της υγείας και του φαρμάκου. Η ΠΦΥ είναι ένα άλλο μετα-νεοφιλελεύθερο στρατηγικό όραμα που στηρίζεται στην πρόληψη, στην προαγωγή υγείας, στην οργανωμένη παρέμβαση στους νοσογόνους παράγοντες του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος που σήμερα επιδεινώνονται (ανεργία, φτωχοποίηση, εργασιακή ανασφάλεια, ανεπαρκής διατροφή και θέρμανση, διακοπή ηλεκτροδότησης και ύδρευσης, οικολογική καταστροφή κ.λπ.). Είναι ένα όραμα που αμφισβητεί τον «πυρήνα» της νεοφιλελεύθερης αντίληψης που λέει ότι η Υγεία είναι ατομική υπόθεση και όχι κοινωνικό ζήτημα. Η ΠΦΥ οδηγεί στην εξάλειψη της ιατροκεντρικής και νοσοκομειοκεντρικής οργάνωσης του Συστήματος, ενισχύει τη λογική της διεπιστημονικής συνεργασίας στο πλαίσιο της ομάδας Υγείας και της παρέμβασης στην κοινότητα, προϋποθέτει επένδυση σε ειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό και όχι απολύσεις ή διαθεσιμότητες.
Με άλλα λόγια, η δημόσια ΠΦΥ με καθολικότητα, ισοτιμία και ποιότητα υπηρεσιών σε όλους, ανεξάρτητα από εργασία, ασφάλιση, εισόδημα και νομιμότητα παραμονής στη χώρα, είναι ένα πολιτικό σχέδιο της Αριστεράς και δεν έχει καμία σχέση με την ακραία νεοφιλελεύθερη λογική της συρρίκνωσης του ΕΣΥ και του κοινωνικού κράτους τα οποία εκφράζει με απύθμενη υποκρισία, κυνισμό και πολιτικό τυχοδιωκτισμό ο κ. Γεωργιάδης.
Πότε «ανακάλυψαν» ο κ. Γεωργιάδης και η κυβέρνηση την ΠΦΥ; Όταν πείστηκαν ότι βρήκαν το βολικό πρόσχημα της αναγκαίας μεταρρύθμισης του στρεβλού μοντέλου ΠΦΥ που διαμορφώθηκε στη χώρα (αυτόνομη υγειονομική οργάνωση του ΙΚΑ, πλήρης απουσία δομών ΠΦΥ στα αστικά κέντρα), για να υλοποιήσουν το βασικό τους σχέδιο: αξιοποίηση της ΠΦΥ ως «δεξαμενής» διαθεσιμοτήτων και απολύσεων, συρρίκνωση των δημόσιων δομών (Μονάδες ΕΟΠΥΥ - Κέντρα Υγείας), πλήρης ιδιωτικοποίηση της ΠΦΥ, με κυριαρχία μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και ασφαλιστικών εταιρειών (ο ΕΟΠΥΥ - αποκλειστικός αγοραστής οδηγεί στους μεγάλους παρόχους), υιοθέτηση ενός «βασικού πακέτου» υπηρεσιών και μετακύλιση στους ασφαλισμένους του μεγαλύτερου μέρους του κόστους της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Ο υπουργός Υγείας παίζει για άλλη μια φορά επικοινωνιακά παιχνίδια και κοροϊδεύει ασύστολα τους πάντες. Είναι με την ιδιωτική Υγεία, με ένα ΕΣΥ μίζερο και απαξιωμένο, που θα ανταγωνίζεται άνισα τους ιδιώτες μεγαλοπαρόχους. Θέλει όμως να «κακοποιήσει» το όραμα μιας πραγματικά δημόσιας ΠΦΥ, δημιουργώντας την εικόνα ενός «ΕΣΥ-κάτεργου» στο οποίο θα «εξορίσει» τους γιατρούς του ΕΟΠΥΥ, «τιμωρώντας» τους επειδή απεργούν με την «ποινή» της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης (ΠΑΑ) χωρίς καμιά προεργασία, χωρίς εργασιακή, μισθολογική και ασφαλιστική εξασφάλιση. Όλο αυτό το σχέδιο είναι στον αέρα. Δεν λέει ούτε πόσο κοστίζει, ούτε έχει εξασφαλίσει τις οργανωτικές και χρηματοδοτικές προϋποθέσεις. Στόχος του είναι να εξωθήσει τους γιατρούς του ΕΟΠΥΥ σε έξοδο από το σύστημα για να μη χρεωθεί τις απολύσεις τους. Και κυρίως να μη χρεωθεί την πλήρη διάλυση της ΠΦΥ που θα προκύψει.

Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι απολύτως σαφής και δεν επιδέχεται καμιά διαστρέβλωση. Το πρόγραμμά του για την Υγεία εντάσσεται σε ένα σχέδιο άμεσης ανακούφισης της κοινωνίας, δραστικής αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης και της υγειονομικής φτώχειας, με προτεραιότητα την κάλυψη των αναγκών περίθαλψης των ανασφάλιστων ανθρώπων. Προφανώς, εκτός μνημονιακού πλαισίου. Για να υλοποιηθεί αυτή η πρόταση, χρειάζεται η επιβίωση αλλά και η αναδιοργάνωση των σημερινών δομών και η μέγιστη αξιοποίηση όλου του ανθρώπινου δυναμικού του συστήματος.
* Ο Ανδρέας Ξανθός είναι βουλευτής Ρεθύμνου και ο επικεφαλής της Επιτροπής Ελέγχου Κοινοβουλευτικού Έργου (ΕΕΚΕ) Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ

Read more »

Κατάσχεση της περιουσίας της χώρας ακόμη και χωρίς δικαστική απόφαση

• Παναγόπουλος Θάνος

• εχει δημοσιευτεί Αυγή 20.10.2013

                                

Πρωτοφανή πράξη υποτέλειας στους δανειστές της χώρας, η οποία ευτελίζει ακόμη και συνταγματικές διατάξεις, συνιστούν οι γνωμοδοτήσεις του Νομικού Συμβουλίου και τα Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης επί της δανειακής σύμβασης με τα οποία δεσμεύτηκε στους πιστωτές της το 2012 η κυβέρνηση Παπαδήμου. Οι ευθύνες βαρύνουν ασφαλώς την κυβέρνηση Παπαδήμου, επί της οποίας έλαβε σάρκα και οστά η δανειακή σύμβαση μαζί με το PSI κατά πρώτο λόγο, αλλά βαρύνουν και την κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία συνέχισε να εκχωρεί "γην και ύδωρ" στους πιστωτές της χώρας, μη σεβόμενη ούτε καν τα αυτονόητα δικαιώματα που διατηρεί μια ανεξάρτητη χώρα.

• Ανάλογη αποικιοκρατική σύμβαση με πιστοποιητικό συμμόρφωσης είχε υπογράψει η Γερμανία με τη Ναμίμπια πριν από 165 χρόνια!

KING Friederich Wilhelm IV

 

Από τα έγγραφα που έχει στην διάθεσή της η "Αυγή" και τα οποία ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Μητρόπουλος ζήτησε να προσκομίσει αύριο η κυβέρνηση στη Βουλή, τεκμαίρεται μια αποικιοκρατικού τύπου δέσμευση κυρίαρχης χώρας, με:
1. Τη δέσμευση για υπαγωγή της σύμβασης στο αγγλικό δίκαιο, που απαγορεύει αλλαγές της σύμβασης από την Ελλάδα ("Ο ορισμός του Αγγλικού δικαίου ως εφαρμοστέου δικαίου για τη Σύμβαση τροποποίησης αποτελεί έγκυρη επιλογή εφαρμοστέου δικαίου που δεσμεύει το Δικαιούχο Κράτος Μέλος (σ.σ.: την Ελλάδα) και την Τράπεζα της Ελλάδος σύμφωνα με το Ελληνικό δίκαιο".
2. Την υπαγωγή στα δικαστήρια του Λουξεμβούργου (χώρα η οποία σημειωτέον είναι και δανειστής της Ελλάδας!).
3. Τη μη εξαίρεση κανενός περιουσιακού στοιχείου της χώρας από πιθανή κατάσχεση.
4. Την γνωμοδότηση ότι μπορεί να γίνει κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων της χώρας ακόμη και πριν από την έκδοση δικαστικής απόφασης ("Ούτε το Δικαιούχο Κράτος Μέλος ούτε η Τράπεζα της Ελλάδος ούτε κανένα από τα αντίστοιχα περιουσιακά τους στοιχεία εξαιρούνται, λόγω εθνικής κυριαρχίας ή για άλλο λόγο, της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης -πριν ή μετά την έκδοση δικαστικής απόφασης- ή εκτέλεσης σε σχέση με οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή διαδικασία σχετικά με τη Σύμβαση Τροποποίησης").
5. Το ότι δεν απαιτείται να επικυρωθεί η σύμβαση από το ελληνικό Κοινοβούλιο!

6. Το ότι (όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στη γνωμοδότηση): "...Η εκτέλεση της Σύμβασης δεν είναι αντίθετη με ελληνικές διατάξεις αναγκαστικού δικαίου...". Με την εν λόγω γνωμοδότηση παρακάμπτεται μια από τις κυριότερες δικλίδες διασφάλισης των ελληνικών συμφερόντων, όπως είναι το αναγκαστικό δίκαιο (δηλαδή οι κανόνες υποχρεωτικής εφαρμογής).
7. Το ότι είναι τόσο παρωχημένα αποικιοκρατική η σύμβαση ώστε δύο σημεία της, όπως τα αποδέχονται τα Πιστοποιητικά Συμμόρφωσης είναι σχεδόν αυτούσια "μετάφραση" ανάλογης σύμβασης μεταξύ της Γερμανίας και της Ναμίμπια πριν... 165 χρόνια!
Παράλληλα, προκύπτει μείζον θέμα και εκ του ότι όλες αυτές οι γνωμοδοτήσεις έρχονται από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, του οποίου η αποστολή συνίσταται ιδίως στην υποστήριξη της διοίκησης για τον χειρισμό νομικών υποθέσεων και την εκπροσώπησή της ενώπιον των δικαστηρίων και ειδικότερα από το ότι το ΝΣΚ υπερασπίζεται τα συμφέροντα του Δημοσίου, όπως άλλωστε προκύπτει και από το ίδιο το Σύνταγμα.
Το θέμα έφερε εκ νέου στη Βουλή ο ΣΥΡΙΖΑ, με την ευκαιρία της προσκόμισης των σχετικών γνωμοδοτήσεων του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους την οποία ζήτησε με σχετική ερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Μητρόπουλος. Έτσι, η κυβέρνηση καλείται να προσκομίσει την ερχόμενη Δευτέρα στη Βουλή τις εν λόγω γνωμοδοτήσεις του ΝΣΚ, τις οποίες απαίτησαν οι δανειστές και η τρικομματική κυβέρνηση (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜ.ΑΡ.) συμφώνησε να χορηγήσει με βάση το Ν. 4111/13.

Στις δύο γνωμοδοτήσεις (Legal opinions) και το Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης (Certificate of Compliance), τα οποία τόσο ως προς το ύφος όσο και ως προς το περιεχόμενο παραπέμπουν σε αποικιοκρατικές εξαρτήσεις (η υπαγωγή στο αγγλικό δίκαιο και στην αρμοδιότητα των δικαστηρίων του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, ότι κανένα από τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας μας δεν εξαιρείται «λόγω εθνικής κυριαρχίας ή για άλλο λόγο της δικαιοδοσίας - κατάσχεσης πριν ή μετά την έκδοση δικαστικής απόφασης ή εκτέλεσης σε σχέση με οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα» κ.λπ.) έχουν μπει εξαρχής στο στόχαστρο του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ανάμεσα στα άλλα "σαμποτάρουν" τις προσπάθειες των κυβερνήσεων στο μέλλον και ειδικά όσον αφορά στην προβολή των κυρίαρχων δικαιωμάτων της Ελλάδας, όπως επεσήμανε ο Αλέξης Μητρόπουλος, του οποίου η επίκαιρη ερώτηση έρχεται για τρίτη φορά στη Βουλή, αφού στις δύο προηγούμενες (26 Σεπτεμβρίου και 10 Οκτωβρίου) η κυβέρνηση απέφυγε να παραστεί στη Βουλή!
Υπενθυμίζεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ζητήσει με επίσημο έγγραφό του στις 22 Ιανουαρίου 2013 από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον υπουργό Οικονομικών και τον Πρόεδρο του ΝΣΚ να μην επιτρέψουν τη χορήγηση των πιο πάνω γνωμοδοτήσεων.

Read more »

ΜΑΥΡΟ ΣΤΙΣ ΟΘΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΡΤ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΟΥΡΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΜΕ

13 Ιουνίου 2013 ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΩΣΕΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ-ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΩΣΕΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΜΜΕ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΥΠΟΥ & ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΧΑΡΤΟΥ ΕΝΩΣΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ-ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΛΙΘΟΓΡΑΦΩΝ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ     Μετά την ανακοίνωση της τρικομματικής κυβέρνησης για το «λουκέτο» της ΕΡΤ, που προκάλεσε ευρύτερο λαϊκό ξεσηκωμό στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, οι ομοσπονδίες και το διασωματειακό των εργαζομένων στα ΜΜΕ αποφάσισαν ομόφωνα, σήμερα Πέμπτη 13 Ιουνίου, τη συνέχιση των επαναλαμβανόμενων 24ωρων απεργιών σε όλα τα Μέσα, έντυπα, ηλεκτρονικά και διαδικτυακά. Η απεργία αφορά όλους τους δημοσιογράφους, διοικητικούς και τεχνικούς υπαλλήλους στα ραδιοτηλεοπτικά, διαδικτυακά και έντυπα μέσα (εφημερίδες και περιοδικά), τους τυπογράφους και τους εργαζόμενους στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, τη Γενική Γραμματεία και τα Γραφεία Τύπου. Η κυβέρνηση δια του πρωθυπουργού επιτέθηκε για μία ακόμη φορά στους εργαζομένους, στα δικαιώματά τους, στις ελευθερίες τους. Για τα φαινόμενα διαφθοράς στη δημόσια τηλεόραση καθώς επίσης και σε κάθε δημόσιο οργανισμό, ευθύνονται τα κόμματα που ανέλαβαν την εξουσία από τη μεταπολίτευση του 1974 έως σήμερα. Ας τους αποδοθούν οι ευθύνες κι ας τιμωρηθούν γι’ αυτό. Η εκστρατεία παραπλάνησης ότι κλείνουν τη δημόσια τηλεόραση λόγω των «φαινομένων διαφθοράς» θα επεκταθεί στην εκποίηση της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ και άλλων δημόσιων οργανισμών, στο κλείσιμο  ακόμη και δημόσιων νοσοκομείων και σχολείων. Οι δημοσιογράφοι,  οι τεχνικοί, οι τυπογράφοι, οι ηχολήπτες, οι διοικητικοί, όλοι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ συνεχίζουν τον αγώνα τους. Η συμπαράσταση του ελληνικού λαού και όλου του κόσμου με τις ογκώδεις και μαχητικές διαδηλώσεις του μας δίνει τη δύναμη να συνεχίσουμε τον απεργιακό αγώνα μας για το κλείσιμο της ΕΡΤ και την επιστροφή των εργαζομένων της ΕΡΤ στη δουλειά τους. Δεν είμαστε μόνοι. Είμαστε μαζί με τις ομοσπονδίες, τα συνδικάτα, τους συλλόγους, τους κοινωνικούς και πνευματικούς φορείς όλης της χώρας. Είναι μαζί μας διεθνείς φορείς, που διαδηλώνουν υπέρ του αγώνα μας για την ελευθερία του Τύπου και την κατάργηση των αντιλαϊκών μνημονιακών πολιτικών. Η ελευθερία του Τύπου και η δημοκρατία δε φιμώνονται. Το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ το περιφρουρούν οι απεργιακές επιτροπές των εργαζομένων μαζί με χιλιάδες κόσμου μέρα-νύχτα. Καλούμε τους πολίτες να συνεχίσουν να πυκνώνουν τις συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις μας στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή. Καταγγέλλουμε το υπουργείο Οικονομικών και το ΕΣΡ που επιχειρούν με απειλές να σταματήσουν την αναμετάδοση του προγράμματος των εργαζομένων στην ΕΡΤ από τον 902 TV και τους περιφερειακούς τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Καταγγέλλουμε επίσης τη DIGEA των μεγαλοκαναλαρχών που αυθαίρετα και παράνομα διακόπτει και παρεμποδίζει την εκπομπή σήματος του 902 TV. Καταγγέλλουμε την προσπάθεια κυβερνητικών παραγόντων να στηθεί προσωρινός μηχανισμός εκτός ΕΡΤ για να εκπέμψει σήμα και πρόγραμμα μέχρι την ψήφιση του νομοσχεδίου για τη «νέα ΕΡΤ». Την ώρα που έχουν «απολυθεί» 2656 εργαζόμενοι της ΕΡΤ, επιχειρείται η πρόσληψη «εκλεκτών» με εξευτελιστικές δίμηνες συμβάσεις. Καταγγέλλουμε την προσπάθεια της εργοδοσίας και διευθυντικών στελεχών των εφημερίδων να εκδώσουν απεργοσπαστικά φύλλα Σαββάτου και Κυριακής,  με επιχειρήσεις εκφοβισμού των εργαζομένων και «παρασυνελεύσεις» ενάντια στα σωματεία. Καλούμε τους συναδέλφους να περιφρουρήσουν την απεργιακή κινητοποίηση. Τέλος, καταγγέλλουμε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Σίμο Κεδίκογλου για την παράδοση της ενημέρωσης σε «προθύμους» δημοσίους υπαλλήλους τη στιγμή που οι δημοσιογράφοι της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης-Επικοινωνίας  απεργούσαν.   ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

Read more »

Ολος ο κόσμος είναι ένα πεδίο μάχης κατά Φιντέλ Κάστρο



Οι Καλαρρύτες από την Πολιάνα

26/11/2012] Ομιλία σε εκδήλωση της ΚΟΕ με θέμα: "Πώς μπορούμε να φτάσουμε σε ένα ξέφωτο μετά την τρόικα;"

Γιάννη Δραγασάκη

Βρισκόμαστε στον πρόλογο ενός νέου κύκλου ανατροπών και ρήξεων
Ευχαριστώ για την πρόσκληση να συμμετάσχω στη σημερινή συζήτηση. Πάντα πίστευα, και πολύ περισσότερο σήμερα, ότι στον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε ανάγκη από χώρους διαλόγου και ευκαιρίες για διάλογο. Ιδιαίτερα τώρα που έχουμε τόσα καινούρια θέματα να σκεφτούμε να κάνουμε συνθέσεις και να προσχωρήσουμε σε επιλογές.
Θα ήθελα αρχικά να αναφέρω τέσσερα χαρακτηριστικά της κρίσης, όπως τα αντιλαμβάνομαι, τα οποία μας προσδιορίζουν και ορισμένα συστατικά της στρατηγικής εξόδου απ’ αυτήν.
Το πρώτο έχει να κάνει με αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε ιστορικό βάθος της κρίσης. Βεβαίως η κρίση άρχισε το 2008, επιδεινώθηκε με το μνημόνιο, αλλά νομίζω ότι θα συμφωνήσουμε στο ότι με την κρίση αυτή βγήκαν στην επιφάνεια μια σειρά από διαρθρωτικά προβλήματα, ανισορροπίες και αντιθέσεις που έχουν αρκετά μεγάλο ιστορικό βάθος. Ορισμένοι ταύτισαν την κρίση με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ την τελευταία δεκαετία. Η ερμηνεία αυτή όμως δεν είναι επαρκής. Άλλοι, πάλι, είπαν ότι για την κρίση ευθύνεται το ευρώ.

Ανάμεσα Γαλαρόκαμπο και Στρούντζι

Όμως και το δημόσιο χρέος αλλά και άλλα προβλήματα προϋπήρξαν της ένταξής μας στο ευρώ. Χωρίς λοιπόν να προχωρήσω σε εκτενέστερη ανάλυση, λέω ότι η κρίση που ζούμε έχει ιστορικό βάθος μεγάλο, το οποίο φθάνει μέχρι τη μεταπολίτευση και πέρα απ’ αυτήν. Έχει να κάνει με τον τρόπο που έγινε η ανατροπή της χούντας, αλλά, από ορισμένες απόψεις, φτάνει και πιο πίσω, στον τρόπο με τον οποίο οικοδομήθηκε το ελληνικό κράτος μετά τον εμφύλιο πόλεμο από τους νικητές του. Αν δούμε π.χ. το φορολογικό σύστημα, αν δούμε τη συγκρότηση του κράτους και της παραγωγικής δομής θα διαπιστώσουμε ότι σήμερα στην πραγματικότητα ζούμε τις συνέπειες επιλογών που έγιναν τη δεκαετία του ’70 ή ακόμη και του ’50. Αυτό σημαίνει ότι για να βγούμε από την κρίση θα απαιτηθούν βαθιές και μακράς πνοής αλλαγές. Πρέπει να σκεφτούμε από την αρχή τη συγκρότηση της κοινωνίας, τα «βάθρα» της, τις αξίες της, την προοπτική της.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό αφορά στις αιτίες και τους υπεύθυνους της κρίσης. Πρωτογενώς οι αιτίες της κρίσης που ζούμε είναι ενδογενείς. Είναι αιτίες που έχουν να κάνουν με τη συγκρότηση και τον τρόπο διαμόρφωσης και ανάπτυξης του ελληνικού καπιταλισμού, του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού. Όμως σημαντικό ρόλο έπαιξαν και εξωγενείς αιτίες της κρίσης. Σχηματοποιώντας δηλαδή θα έλεγα ότι η κρίση ωριμάζει και γεννιέται μέσα στο ελληνικό καπιταλιστικό σύστημα, όμως επιτείνεται και επιδεινώνεται λόγω της αρχιτεκτονικής του ευρώ και των αποφάσεων των Βρυξελλών, αλλά και των ελληνικών κυβερνήσεων, και τρίτον μετατρέπεται σε καταστροφή με την εφαρμογή του μνημονίου. Αυτά τα τρία επίπεδα των αιτιών θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά το σχεδιασμό της εξόδου από την κρίση. Η ακύρωση του μνημονίου, με όποιον τρόπο κι αν γίνει, είναι μια από τις προϋποθέσεις της εξόδου από την κρίση. Δεν πρέπει δηλαδή να ταυτίζουμε την ακύρωση του μνημονίου με την άρση των συνεπειών που η πολιτική του μνημονίου δημιουργεί στο κοινωνικό σύνολο.

Επίσης, τις αιτίες και τις ευθύνες μπορούμε να τις δούμε και στο επίπεδο της κουλτούρας και στο επίπεδο ευρύτερων συμπεριφορών, αλλά κυρίως πρέπει να τις αναζητήσουμε στην πολιτική οικονομία της περιόδου. Δηλαδή στην πολιτική που ασκήθηκε, στα συμφέροντα που υπηρετήθηκαν, στις δυνάμεις που άσκησαν αυτή την πολιτική, σ’ αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε ‘συνασπισμό συμφερόντων’.

Οι κίνσορες

Νομίζω λοιπόν ότι ο κύριος υπεύθυνος είναι ο ‘συνασπισμός συμφερόντων’, το κοινωνικό μπλοκ που διαμορφώθηκε υπό την επήρεια και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και απετέλεσε την κοινωνική βάση του δικομματισμού. Άρα η ανατροπή αυτού του ‘συνασπισμού συμφερόντων’ και η δημιουργία ενός νέου κοινωνικού μπλοκ με πυρήνα τον κόσμο της εργασίας πρέπει να αναχθεί σε βασικό στόχο και προϋπόθεση της δικής μας στρατηγικής εξόδου από την κρίση.
Το τρίτο χαρακτηριστικό είναι οι διαστάσεις της κρίσης. Η κρίση είναι ένα φαινόμενο δυναμικό, ακριβώς γιατί είναι κοινωνικό φαινόμενο. Επηρεάζεται από την πολιτική που ασκείται αλλά και από τους κοινωνικούς αγώνες. Αρχίσαμε με μια διαδοχή κρισιακών γεγονότων. Το «γεγονός» του χρέους, το «γεγονός» των τραπεζών, το «γεγονός» των δημόσιων ελλειμμάτων. Έχουμε φθάσει όμως σε μια κατάσταση που μοιάζει με αυτό που έχει περιγράψει ο Γκράμσι μετά την κρίση του ’29, στην οποία δεν έχουμε πια κρίση γεγονότων αλλά έχουμε κρίση της ίδιας της εξέλιξης. Σε κρίση, δηλαδή, βρίσκεται η συνολική εξέλιξη, η ίδια η προοπτική της κοινωνίας, αλλά και η προοπτική της Ευρώπης και η προοπτική του κόσμου. Αυτό σημαίνει ότι την έξοδο πρέπει να την κατανοήσουμε με έναν τρόπο «ολιστικό», όχι με την έννοια ότι μπορούμε μια κι έξω να τελειώσουμε με την κρίση, αλλά ότι πρέπει ταυτόχρονα να πλήττονται, ει δυνατόν, όλες οι εστίες της κρίσης που αλληλοτροφοδοτούν η μια την άλλη λόγω των φαύλων κύκλων που έχουν δημιουργηθεί.
Το τέταρτο χαρακτηριστικό της κρίσης είναι ότι αυτή είναι ταυτόχρονα εθνική, ευρωπαϊκή και παγκόσμια. Υπάρχει μια διαπλοκή ανάμεσα στα τρία επίπεδα που δεν μας επιτρέπει παρά μόνο μεθοδολογικά και μόνο στιγμιαία να αποσπάσουμε το ένα από το άλλο. Είναι μια κρίση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ, μια κρίση της νεοφιλελεύθερης ευρωπαϊκής ενοποίησης υπό την ηγεμονία της Γερμανίας, αλλά είναι και μια κρίση του ελληνικού καπιταλισμού. Και αυτά τα τρία επίπεδα, λόγω ακριβώς της παγκοσμιοποίησης και της δομικής αλληλεξάρτησης που έχει διαμορφωθεί, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Επομένως, το «ξέφωτο» πρέπει να το φανταστούμε και στα τρία αυτά επίπεδα ως ένα νεοφιλελεύθερο «ξέφωτο».
Έρχομαι τώρα στο θέμα του πώς φθάνουμε σ’ αυτό το «ξέφωτο».

Europe Park in Nederland

Πρώτη προϋπόθεση είναι να φύγει αυτή η κυβέρνηση. Δηλαδή δεν πρέπει να θεωρούμε δεδομένη την επόμενη μέρα. Προσωπικά, δεν συμμερίζομαι τη θεωρία του «ώριμου φρούτου» ούτε συμμερίζομαι απόψεις που λένε ότι για να μας δοκιμάσει το σύστημα θα «μας δώσει» για λίγο την εξουσία. Υπάρχουν πολλά ιστορικά παραδείγματα όπου για να μην παραδώσει το σύστημα την εξουσία οδηγήθηκε σε εκτροπές. Δυσκολεύομαι να βρω παράδειγμα όπου οικειοθελώς παραδίδεται η εξουσία.
Επομένως η επόμενη μέρα είναι στόχος προς κατάκτηση. Εδώ έχουμε ένα δίλημμα: τι να πρωτοκάνουμε. Η αμηχανία της Αριστεράς, κατά τη δική μου άποψη, σε μεγάλο βαθμό, είναι αποτέλεσμα της συνύπαρξης αντιφατικών αιτημάτων και αναγκών που πρέπει ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουμε. Να αναπτύξουμε λοιπόν το κίνημα που θα ανατρέψει την κυβέρνηση ή να προετοιμασθούμε για την επόμενη μέρα; Η απάντηση βεβαίως είναι ότι πρέπει να κάνουμε και τα δύο ταυτόχρονα.

Νομίζω ότι αυτό δείχνει την ανάγκη ύπαρξης ενός συνολικού σχεδίου. Μόνο με ένα συνολικό σχέδιο, που θα συνδυάζει αυτά και άλλα αντιφατικά καθήκοντα, μπορούμε να προχωρήσουμε. Και νομίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις αδυναμίες και τις ελλείψεις, είναι στη λογική ενός τέτοιου συνολικού σχεδίου. Εννοώ ότι ταυτόχρονα πρέπει να παλεύουμε από σήμερα και να φέρνουμε στο σήμερα τα καθήκοντα της επόμενης μέρας, και στο επίπεδο της οικοδόμησης του υποκειμένου, και στο επίπεδο των συμμαχιών, αλλά και στο επίπεδο των προτάσεων και των λύσεων. Δεν πρέπει να περιμένουμε δηλαδή να συμβεί το «γεγονός» για να διαπιστώσουμε ότι έχουμε πχ. πρόβλημα έλλειψης φαρμάκων. Δεν πρέπει να περιμένουμε να συμβεί το «γεγονός» για να διαπιστώσουμε ότι η χώρα δεν έχει εξασφαλισμένη την επάρκεια καυσίμων. Πρέπει από σήμερα να διαμορφώσουμε τις αναγκαίες πολιτικές. Από σήμερα να πρωτοστατούμε σε πρωτοβουλίες οργάνωσης και ανάπτυξης κινημάτων, δομών αλληλεγγύης, όπως πολύ σωστά ήδη κάνουμε. Πρέπει από σήμερα να δημιουργούμε ομάδες εργασίας, επιτροπές ανασυγκρότησης παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε περιοχή της χώρας. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε να έρθει η επόμενη μέρα και μετά να συζητήσουμε με τους τοπικούς πληθυσμούς των περιοχών και τους τοπικούς φορείς για το τι θα κάνουμε την επόμενη μέρα. Πρέπει να φέρουμε το μέλλον στο παρόν, να το κάνουμε αντικείμενο πάλης και αυτός, νομίζω, είναι ο τρόπος που μπορούμε να συνδέσουμε το πριν με το μετά.

Δεύτερη προϋπόθεση είναι να δώσουμε με επιτυχία τη μάχη του συγκεκριμένου. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να βάλουμε νερό στο κρασί μας, όπως λένε ορισμένοι. Αντίθετα, μπορεί να χρειασθεί να βάλουμε κρασί στο νερό μας. Μπορεί δηλαδή η ίδια η ανάπτυξη, η ίδια η δυναμική της αλλαγής και της εξόδου από την κρίση να αποδείξει ότι χρειάζονται ακόμη πιο ριζοσπαστικά μέτρα από αυτά που εμείς, ως Αριστερά, έχουμε εντάξει στα προγράμματά μας. Όπως μπορεί να συμβεί και το αντίθετο. Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στην εξέλιξη και τη δυναμική των πραγμάτων, να ακολουθούμε και να τροφοδοτούμε την κοινωνική δυναμική και όχι να προσπαθούμε από πριν να εντάξουμε αυτή τη δυναμική σε κάποια αυθαίρετα προκαθορισμένα πλαίσια. Το βέβαιο είναι ότι πρέπει να σταματήσουμε την κατάρρευση της οικονομίας και τη λιτότητα, ότι πρέπει να βγάλουμε τη χώρα από την παγίδα του χρέους, ότι πρέπει να αρχίσουμε αμέσως τις μεγάλες αλλαγές και μετασχηματισμούς στο κράτος, στην παραγωγή, στην οικονομία, παντού.

Δεν νομίζω επίσης ότι πρέπει να τεθεί θέμα εγκατάλειψης των αρχών μας. Το θέμα που ίσως χρειάζεται μια διευκρίνιση είναι ότι το ζητούμενο δεν είναι να βάλουμε την πραγματικότητα στα δικά μας όρια. Το ζητούμενο είναι η Αριστερά να προβάλλει ένα σχέδιο που να απαντά στην πραγματικότητα που ζούμε. Από αυτή την άποψη, θα έλεγα, η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε είναι πράγματι πρωτότυπη αλλά δεν είναι μοναδική. Αν ξαναδούμε το Κομμουνιστικό Μανιφέστο θα διαπιστώσουμε ότι η πρόκληση που είχαν τότε οι Μαρξ και Έγκελς ήταν ακριβώς η ίδια. Τι κάνουν οι κομμουνιστές σήμερα; ρωτούσε η τότε Ένωση Κομμουνιστών. Και οι Μαρξ και Έγκελς είπαν: αγωνίζονται για τους άμεσους στόχους και τα άμεσα συμφέροντα των εργαζομένων, εκπροσωπώντας ταυτόχρονα το μέλλον του κινήματος. Το ίδιο πρόβλημα μεθοδολογικά έχουμε και σήμερα. Να ορίσουμε τους άμεσους στόχους, να ορίσουμε αυτό που πολύ εύστοχα ο Λαοκράτης Βάσης σε ένα ευρύτερο επίπεδο ονόμασε «ξέφωτο». Το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπιζε και ο Λένιν. Αν διαβάσουμε τα άρθρα του Λένιν λίγο πριν την Οκτωβριανή Επανάσταση, θα δούμε ότι ο Λένιν δεν μιλούσε με γενικές διακηρύξεις. Ο Λένιν ανέλυε διαρκώς τη «συγκεκριμένη κατάσταση» και μιλούσε για τα συγκεκριμένα καθήκοντα που απέρρεαν απ’ αυτήν. Μιλούσε «για την καταστροφή που μας απειλεί και πώς να την αντιμετωπίσουμε». Και μέσα από την αντιμετώπιση της καταστροφής προέβαλε όλο το πρόγραμμα των μπολσεβίκων, για καταγραφή και έλεγχο, για συμμετοχή, για εθνικοποίηση των τραπεζών κλπ. Ας δούμε το ΕΑΜ και από αυτή τη σκοπιά. Ο αγώνας για την επιβίωση ήταν αυτός που δημιούργησε νέους θεσμούς, νέες συνειδήσεις.

Το πρόβλημα που και σήμερα έχουμε είναι αυτό που ονομάζω «η μάχη του συγκεκριμένου». Είναι να εκφράσουμε τις αρχές μας σε άμεσα αιτήματα, συνδεδεμένα με τις ανάγκες της κοινωνίας και του λαού μας, να μεταβούμε από τις διακηρύξεις στο υλοποιήσιμο, στο συγκεκριμένο πρόγραμμα «άμεσων στόχων». Νομίζω λοιπόν ότι αυτά είναι και τα καθήκοντα του ΣΥΡΙΖΑ για την επόμενη περίοδο. Όμως δεν αρκεί να φτάσουμε στο «ξέφωτο». Πρέπει να είναι εξ αρχής ορατή η προοπτική.

Η τρίτη μάχη που έχουμε να δώσουμε λοιπόν είναι η μάχη της προοπτικής. Όπως είπα και αρχικά, η μάχη αρχίζει σε εθνικά πλαίσια. Αυτό μας είναι γνωστό από το παρελθόν και είναι πράγματι αναγκαίο να το υπενθυμίζουμε. Η έκβαση όμως της μάχης και η κατοχύρωση των αποτελεσμάτων κρίνεται όχι μόνο σε εσωτερικά πλαίσια αλλά και από τις εξελίξεις στην υπόλοιπη Ευρώπη και διεθνώς. Από αυτή την άποψη, μέρος του δικού μας αγώνα θα θεωρούσα και την προσπάθεια για τη δημιουργία μετώπου των λαών του Νότου, την προσπάθεια για δημιουργία συμμαχιών με τους εργαζόμενους των χωρών του Βορρά, προσπάθεια δηλαδή να κάνουμε πράξη το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ «ανατροπή στην Ελλάδα αλλαγή στην Ευρώπη».

Επομένως, την έξοδο από την κρίση πρέπει να την κατανοήσουμε ως ένα εθνικό σχέδιο ενταγμένο όμως σε μια συγκεκριμένη ευρωπαϊκή και παγκόσμια στρατηγική.

Το τελευταίο σημείο στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ είναι το θέμα των «υποκειμένων», δεδομένου ότι σ’ αυτό θα κριθούν όλα τα παραπάνω. Κατ’ αρχάς είναι το κοινωνικό υποκείμενο, αυτό που αποκαλούμε κοινωνικό μπλοκ. Η βασική παρατήρηση που θέλω να κάνω είναι ότι το κρίσιμο θέμα δεν είναι τόσο αυτό που θέτουν ορισμένοι για τα εξωτερικά όρια, δηλαδή μέχρι πού θα φτάσουν οι συμμαχίες. Διότι μπορούν να υπάρξουν μόνιμες αλλά και προσωρινές συμμαχίες ή συμμαχίες για έναν ή περισσότερους ειδικούς σκοπούς. Το πιο κρίσιμο θέμα είναι οι «πυρηνικές», οι εσωτερικές σχέσεις. Δηλαδή θα οικοδομήσουμε το κοινωνικό μέτωπο αθροίζοντας δυσαρέσκειες, αντιφατικά αιτήματα, λέγοντας «ναι σε όλα» ή θα οικοδομήσουμε το κοινωνικό μέτωπο στη βάση εφαρμοζόμενων πολιτικών, στη βάση συνθετικών πολιτικών που δικαιώνουν τα αιτήματα στη βάση μιας κοινής πολιτικής που πρέπει να οικοδομήσουμε;

Στο θέμα του ΣΥΡΙΖΑ περιορίζομαι απλώς να πω ότι δεν θεωρώ ότι μας αρκεί απλά ένας μεγαλύτερος ΣΥΡΙΖΑ, και μάλιστα ένας ως μεγαλύτερος χώρος λειτουργίας των τάσεων και των συνιστωσών. Νομίζω ότι πρέπει να σκεφθούμε εξαρχής έναν ΣΥΡΙΖΑ ποιοτικά διαφορετικό. Από τη δημοκρατία των τάσεων πρέπει να περάσουμε στη δημοκρατία των μελών. Πρέπει να σκεφθούμε έναν ΣΥΡΙΖΑ πρωτοπόρο, όχι με την έννοια ότι τα ξέρει όλα αλλά με την έννοια ότι αναγνωρίζει πως έχει να μάθει πολλά, και, για να το πετύχει αυτό, ανοίγει νέους δρόμους. Πρέπει να δημιουργήσουμε έναν ΣΥΡΙΖΑ που θα είναι η αιχμή και η δύναμη κρούσης της κοινωνίας, η δύναμη που θα σπάσει ταμπού, θα ανατρέψει νοοτροπίες και θα μπορέσει να σηκώσει την κοινωνία από τη «νιρβάνα» που έζησε τα τελευταία τριάντα χρόνια, θα την καταστήσει ικανή να κάνει συλλογικά σχέδια και να αγωνίζεται για την υλοποίησή τους.

Εάν δεχθούμε, όπως υποστήριξα, ότι η κρίση που ζούμε δεν είναι απλώς άθροισμα εθνικών κρίσεων, αν δεχθούμε ότι η κρίση είναι παγκόσμια που αναπτύσσεται με διαφορετικές ταχύτητες και ρυθμούς στα τρία αυτά επίπεδα –το εθνικό, το ευρωπαϊκό και το παγκόσμιο-, τότε και η διέξοδος θα έχει μια αντίστοιχη μορφή. Δεν μπορώ να φανταστώ μια λύση του προβλήματος του χρέους π.χ. μόνο σε εθνικά πλαίσια. Το ελληνικό χρέος θα διαγραφεί μέσα από ένα ευρύτερο κίνημα, μέσα από μια ευρύτερη, ενδεχομένως, διάσκεψη, μέσα πάντως από μια διαδικασία η οποία, ανεξάρτητα αν ξεκινήσει από μια μόνο χώρα ξεχωριστά, θα δώσει βιώσιμα αποτελέσματα μόνο αν γίνει μια παγκόσμια διαδικασία. Το ίδιο ισχύει και για το νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα. Αυτό μπορεί να σπάσει σε μια χώρα, η ήττα του όμως θα γίνει οριστική μόνο αν εμπεδωθεί ευρύτερα.

  

Επομένως, μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι βρισκόμαστε στο τέλος μιας εποχής αλλά και στον πρόλογο ενός νέου κύκλου ανατροπών, ρήξεων, ενός κύκλου τη διάρκεια του οποίου δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε, την έκβαση του οποίου δεν μπορούμε να προβλέψουμε. Μπορούμε όμως να έχουμε ως φιλοδοξία μας πρώτον αυτός ο κύκλος να αρχίσει από την Ελλάδα και δεύτερον να μπορέσουμε ως Αριστερά να βάλουμε τη σφραγίδα μας στις εξελίξεις.

Read more »

Το 184 άλλαξε… Τώρα για ραντεβού στον ΕΟΠΥΥ δουλεύουν σκλάβοι

1601-2 Caravaggio, Supper at Emmaus. National Gallery (London) UK.

 

Δουλεμπόριο εργαζομένων και… αφαίμαξη ασφαλισμένων

 

Πίσω από την πολυδιαφημισμένη αλλαγή του αριθμού κλήσης για ραντεβού και πληροφορίες στον ΕΟΠΥΥ, έχει στηθεί μια επιχείρηση αφαίμαξης των ασφαλισμένων, αλλά δυστυχώς και μια τεράστια εκμετάλλευση νέων κυρίως εργαζομένων.
Καταρχήν η κλήση στους τέσσερις νέους αριθμούς, στους οποίους οι ασφαλισμένοι μπορούν να τηλεφωνούν πλέον για ραντεβού στις ιατρικές υπηρεσίες των ασφαλιστικών φορέων που έχουν ενταχθεί στον ΕΟΠΥΥ (ΙΚΑ, ΟΠΑΔ, ΟΑΕΕ κ.λπ.), σημαίνει κόστος. Από 0,98 έως 1,08 ευρώ ανά κλήση θα πληρώνουν οι ασφαλισμένοι για να κλείσουν ραντεβού με το γιατρό, αν τηλεφωνήσουν από σταθερό τηλέφωνο. Αν καλέσουν από κινητό τότε οι χρεώσεις… πέφτουν με το λεπτό (1,18 ευρώ/ λεπτό), που σημαίνει ότι ένα ραντεβού θα κοστίζει μέχρι και 10 ευρώ, αν υπολογισθεί ότι ο χρόνος κλήσης φθάνει τα 7 και 8 λεπτά. Κι αυτά σύμφωνα με ανακοίνωση της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή, που ουσιαστικά διαψεύδει τον πρόεδρο του ΕΟΠΥΥ που σε ανακοίνωσή του (1/8) μιλούσε για κόστος «έως και 0,90 ευρώ, ανεξάρτητα από την διάρκεια κλήσεως». Όπως καταγγέλλει η Ομοσπονδία Εργαζομένων του ΙΚΑ, ειδικά για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες χρόνια πασχόντων ασθενών ή ασφαλισμένων με πολλαπλά προβλήματα υγείας η επιβάρυνση μόνο για τις τηλεφωνικές υπηρεσίες «μπορεί να ξεπεράσει τα 10 ευρώ ή και παραπάνω το μήνα».

 

 Όπως επισημαίνει η ΠΟΣΕ-ΙΚΑ, εκτός από τις συνεχείς περιστολές παροχών, τον εξαναγκασμό σε πληρωμή φαρμάκων, που πλέον δεν καλύπτονται ή αυξήθηκε το ποσοστό εισφοράς, τη γενικότερη ταλαιπωρία από την υποστελέχωση του νεοσύστατου φορέα, οι ασφαλισμένοι υποχρεώνονται να πληρώνουν και για τα ραντεβού με το γιατρό τους. Αντί να διαθέτει ο ΕΟΠΥΥ κέντρα παροχής πληροφοριών και ορισμού ραντεβού τόσο τηλεφωνικά, όσο και στα υποκαταστήματά του, προχώρησε στις συμβάσεις με τις ιδιωτικές εταιρίες, χρεώνοντας τους ασφαλισμένους για «δωρεάν» παροχή υπηρεσιών υγείας!

 

Εταιρίες που θησαυρίζουν με την υπο-αμειβόμενη εργασία
Οι επιχειρήσεις που ανέλαβαν αυτό το έργο για λογαριασμό του ΕΟΠΥΥ έχουν καταγγελθεί πολλές φορές για τις αντεργατικές μεθοδεύσεις τους: μισθοί πείνας, μαζικές απολύσεις, τρομοκρατία και εντατικοποίηση. Συγκεντρώσαμε μερικές μόνο από τις καταγγελίες που έχουν γίνει από εργαζόμενους, αλλά και από το κλαδικό συνδικάτο των τηλεπικοινωνιών (ΣΕΤΗΠ), οι οποίες δίνουν ανάγλυφα το καθεστώς στο οποίο εργάζονται οι άνθρωποι που θα κληθούν να εξυπηρετήσουν τους εκατοντάδες χιλιάδες ταλαίπωρους ασφαλισμένους.
Η Newsphone, μια από τις εταιρίες που ανέλαβε την παροχή των τηλεφωνικών υπηρεσιών με την επιδότηση -ουσιαστικά- του κράτους έχει προχωρήσει πρόσφατα σε δεκάδες απολύσεις. Ο όμιλος του ΟΤΕ που εμφανίζεται να έχει πάρει τη μια από τις τέσσερις γραμμές, έχει δώσει αυτό το έργο στην θυγατρική του Е-Value, η οποία χρησιμοποιεί προσωπικό από τις γνωστές επιχειρήσεις ενοικίασης προσωπικού. Στις επιχειρήσεις αυτού του κερδοφόρου και ανερχόμενου κλάδου οι προσλήψεις προσωπικού γίνονται με βάση τα νέα μειωμένα όρια της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, δηλαδή για 586 ευρώ μεικτά ή αν είναι κάτω των 25 ετών για 511 ευρώ μεικτά.

The Shock Doctrine

 

 

 Οι περισσότερες συμβάσεις υπογράφονται για ένα μήνα, ώστε οι εργαζόμενοι να είναι συνεχώς όμηροι. Οι συμβάσεις των περισσοτέρων είναι για 4 ή 6 ώρες την ημέρα, δηλαδή υπάρχουν εργαζόμενοι που λαμβάνουν για την εργασία τους 215 ευρώ το μήνα! Σε μια εταιρία που ασχολείται υπεργολαβικά με την παροχή υπηρεσιών για τον ΕΟΠΥΥ, υπάρχουν εργαζόμενοι που απασχολούνται μια μέρα την εβδομάδα, που σημαίνει ότι λαμβάνουν ως μηνιαίο μισθό μέχρι και 76,68 ευρώ καθαρά!
«Η τρομοκρατία είναι καθημερινό φαινόμενο. Αν δεν “πιαστούν” οι στόχοι, απολύεσαι. Τα διαλείμματα, ακόμα και ο χρόνος για την τουαλέτα, χρονομετρούνται. Και αν δεν είσαι “καλός”, παίρνεις κι ένα χαρτί συμμόρφωσης», καταγγέλλει το ΣΕΤΗΠ.

Γιώργος Κατερίνης

Αναδημοσίευση απο το Δρόμο της Αριστεράς

Read more »

H ιστορία των φαρμακοποιών της Ισλανδίας και τα διδάγματά της

Ας διαβάσουμε προσεκτικά το παρακάτω κείμενο που μας έστειλε ο Λευτέρης Μαρίνος,  για την ιστορία και τα διδάγματα από τους συναδέλφους μας της ΙΣΛΑΝΔΙΑΣ . Ο Λευτέρης  Μαρίνος, συνάδελφος και συγγραφέας –ερευνητής , μελετάει εδώ και 2 χρόνια σχεδόν, την εξέλιξη των φαρμακείων της Ευρώπης και όχι μόνο,   στην εποχή της οικονομικής κρίσης, τις συνέπειες που είχαν ,τις αλλαγές που έκαναν  ή προσπάθησαν να κάνουν τα φαρμακεία εκεί κλπ. Όσοι είχαν την τύχη να τον ακούσουν στις  ενημερώσεις που μας έκανε, ενθουσιάστηκαν με το εύρος και την ποιότητα της δουλειάς του. Αλλά θα μας τα πει και πάλι σύντομα.   ΠΟΤΕ; Διαβάστε οι της Αττικής, Πειραιά  και Περιχώρων παρακάτω!

 

H ιστορία των φαρμακοποιών της Ισλανδίας και τα διδάγματά της

 

   Τελικά τι είναι αυτό που μας συμβαίνει;  Για να αντιληφθούμε τον τελικό αντίκτυπο των πολιτικών που εφαρμόζονται στον κλάδο μας, αρκεί να έχουμε τη διάθεση να διδαχθούμε από την ιστορία των άλλων. Και η ιστορία της ήττας των φαρμακοποιών ιδιοκτητών ανεξάρτητων φαρμακείων της Ισλανδίας μέσα από τη μελέτη[1]του τμήματος κοινωνικής φαρμακευτικής του πανεπιστημίου της Δανίας (Department of Social Pharmacy, Royal Danish School of Pharmacy, Copenhagen, Denmark) έχει να μας προσφέρει την αποκρυσταλλωμένη γνώση που χρειαζόμαστε. Το αντικείμενο της μελέτης συνοψιζόταν στο εξής ερώτημα: κάτω από ποιες συνθήκες μπορεί ένας επαγγελματικός κλάδος να συνηγορήσει σε εκείνες τις κυβερνητικές πολιτικές που οδηγούν στην απορύθμιση (καλείται monopoly στο άρθρο) του επαγγέλματος και τελικά στην ίδια την αποσύνθεσή του;

 

 

 Οι συγγραφείς της μελέτης καταλήγουν ότι τρεις παράγοντες συνετέλεσαν στη διάρρηξη του ρυθμιστικού πλαισίου της φαρμακευτικής νομοθεσίας:

1.       η σαφής κυβερνητική βούληση για την εφαρμογή νέων πολιτικών ανταγωνισμού και απορύθμισης.

2.       η σαφής κυβερνητική βούληση για τη μείωση των δαπανών υγείας

3.       οι εσωτερικές διαιρέσεις των μελών που απαρτίζουν τον συγκεκριμένο επαγγελματικό κλάδο.

Μάλιστα για το τρίτο σημείο οι ερευνητές μπόρεσαν να διακρίνουν τουλάχιστον τέσσερις τέτοιες εσωτερικές διαιρέσεις μεταξύ:

1.       φαρμακοποιών αστικών κέντρων και επαρχίας

2.       εργοδοτών και εργαζόμενων

3.       διαφορετικών επιπέδων εκπαίδευσης μεταξύ των φαρμακοποιών

4.       και τέλος μεταξύ νέων και παλαιών φαρμακοποιών.

 

 

Το συμπέρασμα της μελέτης είναι το εξής: Το άρθρο αυτό δείχνει πώς ένα επάγγελμα που αποδυναμώθηκε από τις εσωτερικές διαμάχες μετατράπηκε σε θήραμα για τις πολιτικές περικοπής των δαπανών για την υγεία. Αυτή η μελέτη παραθέτει ένα παράδειγμα του πώς οι εσωτερικές συγκρούσεις, όχι μόνο αποδυναμώνουν ένα επάγγελμα, αλλά δημιουργούν ένα ευνοϊκό κλίμα ώστε να χαθεί το ρυθμιστικό πλαίσιο . Τα ευρήματά μας εγείρουν θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με το μέλλον των επαγγελμάτων στην κοινωνία σήμερα. (Social Science & Medicine, 1999)

Αν κανείς σκεφτεί ότι από τις τρεις αρχικές προϋποθέσεις για τη διάρρηξη του ρυθμιστικού πλαισίου οι δύο, δηλαδή η κυβερνητική βούληση για την εφαρμογή νέων πολιτικών ανταγωνισμού και απορρύθμισης καθώς και η προσήλωση στη μείωση των δαπανών είναι ομολογημένη και φανερή, μας μένει μόνο η τρίτη για να ολοκληρωθεί το εγχείρημα. Είναι εύλογο ότι για το σκοπό αυτό, οι όποιες διαφορές υπάρχουν θα τροφοδοτηθούν προκειμένου να διογκωθούν τόσο, ώστε το βάρος τους να συνθλίψει τη σπονδυλική στήλη του κλάδου που δεν είναι άλλη από τη συνοχή και την εμπιστοσύνη μεταξύ των μελών του, στην επίτευξη των κλαδικών του αιτημάτων.

 

 

 

 Δική μας υποχρέωση είναι να αναγνωρίσουμε και να απαξιώσουμε αυτές τις δηλητηριώδεις ενέργειες  που σπέρνουν διχόνοια και αν όντος επιδιώκουμε να πορευθούμε και να αγωνιστούμε με αυτοπεποίθηση για τη σωτηρία του τμήματος της πρωτοβάθμιας περίθαλψης που έχουμε αναλάβει καθώς και τη δική μας, θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να μάθουμε από την ιστορία των άλλων.

---

[1] No struggle, nostrength: how pharmacists lost their monopoly. Soc Sci Med. 1999 May;48(9):1247-58.          

                                                         

                                                ΛΕΥΤΕΡΗΣ   ΜΑΡΙΝΟΣ    6-09-2012

 

Read more »

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΧΟΥΜΕ,ΜΕΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΧΟΥΜΕ,ΜΕΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ

Οι εκλογές του Ιούνη 2012 πέρασαν, ο λαός ιστορικά απέδειξε τις επιρροές του στις μύχιες φοβίες που του προβλήθηκαν από τα ΜΜΕ  και επιβραβεύτηκαν οι κλέφτες και οι απατεώνες που κανοναρχούν και χρεοκόπησαν το δημόσιο τομέα της χώρας από το Γενάρη του 2010.

Ψήφισαν 6.216.582 κατέχοντες το δικαίωμα ψήφου κατά 260.000 λιγότεροι από τις εκλογές του Μάη του 2012. Επειδή ξέρω πολλούς που ψήφισαν τώρα για πρώτη φορά υποθέτω ότι οι ετεροδημότες και οι σε κατάσταση συγχυτική λόγω οικονομικής δυσπραγίας που δεν εξάσκησαν το δικαίωμά τους αυτό είναι πολλοί περισσότεροι. Μια ισχυρή τάση από την επίπλαστη και φαντασιακή προεκλογική συζήτηση είναι η απόσυρση και η περιχαράκωση στο ατομικό μικρόκοσμο πέρα από κοινωνικές λύσεις και προβληματισμούς.

Άλλωστε οι κοινωνικά αδύναμοι πολυστεύουν καθημερινά με τις πολιτικές των μνημονίων. Η ρήση της Θάτσερ προ 30ετίας «δεν υπάρχει κοινωνία»  βρίσκει λαμπρή εξοντωτική εφαρμογή στις πολιτικές της τρόικας που εφαρμόζονται στη χώρα. Η πόλωση και η οργή του ελληνικού λαού από τα πολιτικά αθύρματα που διαγουμίζουν 38 και βάλε χρόνια τη χώρα απέσπασαν μια πρόσκαιρη νίκη, σχηματίζουν πάλι κυβέρνηση, ανασχηματίζοντας την κατευθυνόμενη κυβέρνηση Παπαδήμου με συγκολλητική ουσία των ντόπιων φερέφωνων των ξένων συμφερόντων τη ΔΗΜΑΡ της σιγανοπαπαδιάς του Φώτη Κουβέλη. Έχουν τόση σχέση με την αριστερά όση ο φάντης με το ρετσινόλαδο.

Μεγάλοι κερδισμένοι αυτών των εκλογών η ΝΔ που αύξησε τις ψήφους της κατά 633.000 και ο Σύριζα  κατά 592.788 ψήφους. Έτσι διατηρήθηκε η απόσταση των 2,5% ποσοστιαίων μονάδων από τις εκλογές του Μάη 2012 και  η ΝΔ εισπράττει το bonus των 50 εδρών του καλπονοθευτικού νόμου. Η πόλωση του εκλογικού νόμου, η έλλειψη συνεργατικότητας και συγκερασμού προγραμμάτων και οι τεχνικές αντιπαραθέσεις της προεκλογικής περιόδου δεν επέτρεψαν παρά τη δεξιά να μην πανηγυρίζει από έλλειψη καυσίμων και το Σύριζα να ανασκουμπώνεται σαν ώριμος από παλιά σε ρόλο guest star που κλέβει τη φήμη 650 απεσταλμένων διεθνών μέσων ενημέρωσης και συζητήσεων για το μέλλον ολόκληρης της Ευρώπης. Η ταχεία άνοδός του συνταράσσει τα δρώμενα στην Ευρωζώνη και λειτουργεί σαν ξυπνητήρι για τη μοίρα των λαών της Ευρώπης.

Αυγή 19'-6-2012 Μ. Δρεττάκης

Από πλευράς απώλειας ψήφου εμπιστοσύνης οι μεγάλοι χαμένοι είναι το ΚΚΕ με 250000, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 200.000 και οι Οικολόγοι Πράσινοι με 120.000 ψήφους. Το εκλογικό μόρφωμα των Μάνου-Τζήμερου σε σχέση με τις επί μέρους επιτυχίες τους του Μάη τώρα πια είχαν απώλειες της τάξης των 250.000 ψήφων. ΟΙ λιγότερο αναλογικά χαμένοι υπήρξαν το ΛΑΟΣ με 90000 ,το ΠΑΣΟΚ με 80000 ψήφους η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με 50000 και το Κίνημα δεν πληρώνω με 30.000 σταυρούς στους 55.675 που απέσπασε παραπλανητικά στις εκλογές του Μάη 2012. Τέλος οριακές απώλειες είχαν η Ένωση Κεντρώων με 21.000 έλλειμμα ψήφων, το κόμμα Πειρατών με 18.000 ψήφους η Χρυσή Αυγή με 15.000 απώλειες , η σύμπραξη των μουλάδων του Μ-Λ κατά 8.000 ψήφους και η ΔΗΜΑρ με 1200 ψήφους έλλειμμα σε σχέση με το Μάη 2012.

Αυγή 19'- 6-2012

Το κοινωνικό έλλειμμα της χώρας μας με αυτό το μόρφωμα εκβιασμών και φοβίας που προέκυψε δεν θα έχει καμιά τύχη. Θάθελα πιο πολύ προεκλογική κουβέντα για τη δημιουργία του χρέους, για τη πολιτική του ευρώ τα καλά και τα κακά της λειτουργίας του σαν παγκόσμιο νόμισμα, την τραπεζοκρατία και την κοινωνικοποίηση των ζημιών τους, ακόμα και την πολιτική σκληρής δραχμής που υφιστάμεθα από πριν το 2001. Ίσως και την μη παραγωγικότητα της ελληνικής οικονομίας, χωρίς τομείς διεξόδου στο παγκόσμιο στερέωμα με τον έντονο καταναλωτισμό, το φόρτωμα δανείων των νοικοκυριών τη τελευταία δεκαετία. Πόσο έωλοι και υπερφίαλοι ήμαστε και πως μας κατάντησαν.

Το ντόπιο κατεστημένο θωρακισμένο από αδιαφανή και ετεροβαρή παραπληροφόρηση που αυτοαποκαλείται ενημέρωση, από αλυσίδα αντιδημοκρατικών ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΩΝ μηχανισμών και την βουλευτική και εξωκοινοβουλευτική συνεπικουρία του μακριού φασιστικού χεριού της Χρυσής Αυγής μόνο εποικοδομητικό αύριο δεν παρέχει στη χώρα μας.

Αποτελέσματα εκλογών περιοχής Ν.Κόσμου 17-6-2012

Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΉ των μνημονίων, εξωραϊσμένη με φράσεις για εκσυγχρονισμό και «ανάπτυξη» μόνο λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας σημαίνει και συνέχιση των πολιτικών λιτότητας, ύφεσης και φτωχοποίησης των φτωχότερων εξανδραποδισμένων οπαδών των ταλαίπωρων που πίστεψαν στους σωτήρες του αστικού κατεστημένου. Όσων κούρσεψαν τα δημόσια ταμεία, φοροδιαφεύγουν και πληρώνουν αδρά οι τράπεζες να καλύπτουν τις αδιαφανείς δραστηριότητές τους. Ο αγώνας συνεχίζεται σε αυτή τη ζωή και όχι σε κάποιο νεφελώδες μέλλον που ονειρεύεται το χλωμό πρόσωπο από πολιτικές συμμαχιών του πρώην «ΚΚΕ».

Τα συνολικά αποτελέσματα εδώ.

Διόνυσος

Αλλες ενδιαφέρουσες αναλύσεις
1) http://www.techiechan.com/?p=1729
2) http://o-kairos.blogspot.gr/2012/06/blog-post.html
3)  http://e-cynical.blogspot.gr/2012/06/end-game.html
4) http://chldimos.blogspot.gr/2012/06/blog-post_18.html

Read more »