Recent Movies
‏إظهار الرسائل ذات التسميات Archie Cochrane. إظهار كافة الرسائل
‏إظهار الرسائل ذات التسميات Archie Cochrane. إظهار كافة الرسائل

Η βαριά βιομηχανία των ....καισαρικών τομών!


Η βαριά βιομηχανία των .......καισαρικών τομών.
Πέννυ Μπουλουτζά--- Λίνα Γιάνναρου

Περισσότερες από τις μισές εγκύους στην Ελλάδα γεννούν στο χειρουργείο, την ώρα που το σχετικό ποσοστό στην Ε.Ε. είναι μόλις 15%
«Ήμουν η μόνη σε θάλαμο με άλλες πέντε που γέννησα με φυσιολογικό τοκετό». «Γιατρός “υπερηφανεύτηκε” μπροστά μου ότι από 72 εγκύους “έβγαλε” 70 καισαρικές». «Οι γυναίκες πάνε στους γυναικολόγους σαν πρόβατα επί σφαγή». Δεν χωρά αμφιβολία: οι καισαρικές παρουσιάζουν κατακόρυφη –και ύποπτη– αύξηση στη χώρα μας. Μολονότι σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το ποσοστό των καισαρικών στην Ελλάδα ανέρχεται στο 24% (με ευρωπαϊκό μέσο όρο 17,8%), η έρευνα της «Κ» αποκαλύπτει ότι τουλάχιστον στα μεγάλα μαιευτήρια της χώρας (δημόσια και ιδιωτικά), πάνω από ένας στους δύο τοκετούς γίνεται σήμερα με καισαρική τομή.

Ειδικότερα: Στο Γενικό Νοσοκομείο - Μαιευτήριο «Έλενα Βενιζέλου» διενεργούνται κάθε χρόνο περίπου 6.800 τοκετοί, εκ των οποίων το 52% με καισαρική.

Στην Α΄ Μαιευτική Γυναικολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών στο «Αλεξάνδρα», το 41,1% των τοκετών που διενεργήθηκαν την πενταετία 2001-2005 ήταν με καισαρική.

Στο Μαιευτήριο «Ιασώ», το 2006 πραγματοποιήθηκαν 14.633 τοκετοί, εκ των οποίων το 52% με καισαρική. Το σχετικό ποσοστό το 2002 ήταν 44%. Στα Μαιευτήρια «Λητώ» και «Μητέρα», επίσης, σε σύνολο 16.000 τοκετών το 2006, το ποσοστό των καισαρικών ανήλθε σε 48%.

Γιατί στην Ελλάδα επιλέγεται τόσο συχνά ο «χειρουργικός» τοκετός, την ώρα που στα μεγάλα μαιευτήρια της Ευρώπης οι γιατροί έχουν κατορθώσει να περιορίσουν τον αριθμό των καισαρικών σε κάτω από 15%;

Δεν είναι εύκολο να αποδειχθεί ότι οι λόγοι είναι οικονομικοί, αν και είναι γεγονός ότι τόσο το μαιευτήριο όσο και ο μαιευτήρας «χρεώνουν» κατά κανόνα περισσότερα στην περίπτωση καισαρικής. Οι περισσότεροι γιατροί, όπως είναι φυσικό, απορρίπτουν οποιαδήποτε τέτοια υπόνοια. Οπως τονίζει μάλιστα στην «Κ» ο καθηγητής Μαιευτικής - Γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Αριστείδης Αντσακλής, «πολλοί γυναικολόγοι δηλώνουν εξαρχής στην υποψήφια μητέρα ότι όπως και να γίνει ο τοκετός, αυτοί θα λάβουν την ίδια αμοιβή, προκειμένου να μην κατηγορηθούν ότι έκαναν καισαρική για να πάρουν περισσότερα χρήματα». Από την άλλη, μία από τις πλέον έμπειρες μαιευτήρες της Ελλάδας (που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία της) δηλώνει στην «Κ»: «Οι υποψίες θα διαλύονταν εάν όλοι οι γυναικολόγοι είχαν το ήθος να λαμβάνουν την ίδια αμοιβή είτε κάνουν καισαρική είτε φυσιολογικό τοκετό». Η ίδια λαμβάνει το ποσό των 2.500 ευρώ και στις δύο περιπτώσεις. «Με κοροϊδεύουν για το τιμολόγιό μου. Ορισμένοι γιατροί χρεώνουν όσα και το μαιευτήριο. 15.000 ευρώ το lux δωμάτιο; 15.000 ευρώ και εκείνοι. Μα υπάρχει lux ιατρική;».

Πάντως, ακόμη και
αν η αμοιβή του γιατρού δεν αλλάζει, αλλάζει η τιμή του δωματίου. Σε μεγάλο ιδιωτικό μαιευτήριο της Αθήνας, ενώ ο φυσιολογικός τοκετός σε τρίκλινο κοστίζει 1.900 ευρώ και σε μονόκλινο 4.750 ευρώ, εάν γίνει καισαρική οι τιμές διαμορφώνονται στα 2.050 και 4.950 ευρώ αντίστοιχα. Η «σουίτα» κοστίζει 10.820 ευρώ στον φυσιολογικό τοκετό και 11.500 ευρώ στην καισαρική.

Εύκολος προγραμματισμός

Ενα από τα «κίνητρα» για την προτίμηση της καισαρικής από τους γιατρούς είναι το γεγονός ότι αυτή προγραμματίζεται εύκολα, σε αντίθεση με τον φυσιολογικό τοκετό. Σε μία ημέρα ένας γνωστός μαιευτήρας μπορεί να «κλείσει» έως και πέντε καισαρικές. Δύσκολα θα μπορούσε να γίνει το ίδιο με φυσιολογικούς τοκετούς. Μαία σε μεγάλο δημόσιο μαιευτήριο της χώρας αναφέρει στην «Κ»: «Με τα αυτιά μου έχω ακούσει μαιευτήρα να “υπερηφανεύεται” ότι από τις 72 γυναίκες που χειρίστηκε σε μία χρονιά, “έβγαλε” 70 καισαρικές».

Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι και οι γυναίκες σήμερα
είτε από κακή ενημέρωση είτε από φόβο ζητούν να κάνουν καισαρική.

Προφανώς, συντρέχουν και ιατρικοί λόγοι για την αύξηση των καισαρικών. Καταλυτικός παράγοντας είναι η αύξηση της ηλικίας των εγκύων. Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, οι τοκετοί από γυναίκες της ηλικιακής ομάδας 25-29 μειώθηκαν από 34.000 το 2000 σε 32.000 το 2005. Αντίστροφα, οι τοκετοί γυναικών της ηλικιακής ομάδας 30-34 αυξήθηκαν από 32.000 το 2000 σε 34.000 το 2005. Στο μαιευτήριο «Ιασώ» ο αριθμός των γυναικών ηλικίας 36-40 αυξήθηκε κατά 31% από το 2002 έως το 2006. Στα μαιευτήρια «Μητέρα» και «Λητώ», αντίστοιχα, το 40% των τοκετών του 2006 αφορούσαν γυναίκες άνω των 35. Οπως εξηγεί ο κ. Αντσακλής, πλέον πολλές γυναίκες αποφασίζουν να κάνουν παιδί αφού έχουν καθιερωθεί επαγγελματικά. Τότε όμως στενεύουν τα περιθώρια να κάνουν πολλά παιδιά. Άρα το ένα θεωρείται «πολύτιμο». Επιπλέον, οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας πιο συχνά παρουσιάζουν υπέρταση, διαβήτη και άλλες παθήσεις, επιβάλλοντας την καισαρική.

Η αύξηση των εξωσωματικών επηρεάζει επίσης την αναλογία υπέρ των καισαρικών. Υπολογίζεται ότι πάνω από 5.000 παιδιά συλλαμβάνονται ετησίως από εξωσωματική, το 90% των οποίων γεννιούνται με καισαρική. Και εάν τα παιδιά των γυναικών άνω των 35 θεωρούνται πολύτιμα, αυτά θεωρούνται... πολυτιμότερα. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους 16.000 τοκετούς που πραγματοποιήθηκαν το 2006 στα μαιευτήρια «Λητώ» και «Μητέρα», οι 1.500 προέρχονταν από κύκλους εξωσωματικής γονιμοποίησης. Με την εξωσωματική έχει αυξηθεί και ο αριθμός των πολύδυμων κυήσεων, που επίσης αποτελεί ένδειξη για καισαρική τομή.

Αυτό πάντως που επισημαίνουν όλοι οι γυναικολόγοι είναι η «ποινικοποίηση της ιατρικής». Οπως λέει στην «Κ» ο αναπληρωτής καθηγητής Μαιευτικής - Γυναικολογίας και Ανθρώπινης Αναπαραγωγής στο ΑΠΘ, κ. Βασίλης Ταρλατζής, «σύμφωνα με τις ασφαλιστικές εταιρείες, οι γυναικολόγοι είναι πρώτοι στη λίστα των γιατρών για τους οποίους κατατίθενται αγωγές, με αποτέλεσμα πολλοί να μη διακινδυνεύουν ενδεχόμενες επιπλοκές κατά τον τοκετό και να καταφεύγουν ευκολότερα στην καισαρική τομή. Είναι καθαρή έκφραση “αμυντικής ιατρικής”».

Μείωση θνησιμότητας

«Ο γιατρός είναι πάντα εν αδίκω είτε κάνει την καισαρική είτε όχι», σημειώνει ο κ. Αντσακλής. «Σήμερα συμβαίνει κάτι και κατηγορούν τον γιατρό γιατί δεν έκανε καισαρική. Αν δεν συμβεί τίποτα, λένε γιατί της έκανε καισαρική. Επομένως, δεν βγάζεις άκρη. Αυτό που εν τέλει μετράει είναι η περιγεννητική θνησιμότητα και νοσηρότητα των νεογνών στην Ελλάδα, η οποία έχει μειωθεί σημαντικά την τελευταία δεκαετία (από 24 θανάτους νεογνών ανά 1.000 τοκετούς, σε 7:1000). Αυτό είναι πρόοδος για την Ελλάδα και το τίμημα αυτής πιθανόν να είναι και οι καισαρικές τομές». Οπως λέει στην «Κ» ο κ. Γ. Φαρμακίδης, διευθυντής της Στ΄ Μαιευτικής Κλινικής στο «Έλενα Βενιζέλου», πρόεδρος της Εταιρείας Εμβρυομητρικής Ιατρικής και καθηγητής στο Πανεπιστήριο Stonybrook της Νέας Υόρκης, στο «Έλενα», το 60% των καισαρικών τομών αφορούν προηγηθείσες καισαρικές, που σημαίνει 15 τέτοιες περιπτώσεις την ημέρα. «Οι πολλαπλές καισαρικές», επισημαίνει, «έχουν σοβαρές επιπλοκές, γεγονός που δεν γνωρίζουν στον βαθμό που θα έπρεπε οι γυναίκες».

Σύμφωνα με τον κ. Φαρμακίδη, «στο εξωτερικό εάν μία γυναίκα στο πρώτο της παιδί έχει κάνει καισαρική, οι γιατροί φροντίζουν στην επόμενη κύηση να γίνει κολπικός τοκετός. Ωστόσο, στην Ελλάδα σπάνια γίνεται αυτό».

Οι έγκυοι πηγαίνουν στον γιατρό σαν πρόβατα επί σφαγή, παντελώς ανενημέρωτες

«Το ρήμα “γεννώ” είναι ενεργητικής φωνής. Στην Ελλάδα το έχουμε κάνει παθητικής φωνής». Σαφές το υπονοούμενο που αφήνει στην «Κ» η κ. Καλλιόπη Μάλφα, πρόεδρος του Επιστημονικού Συλλόγου Μαιών Μαιευτών Αθηνών. «Προφανώς υπάρχει αύξηση των καισαρικών στη χώρα μας και μάλιστα υψηλότερη από τις υπόλοιπες χώρες. Προφανώς και αυτό είναι σε ένα βαθμό επιλογή των γιατρών». Για την κ. Μάλφα, στους λόγους για τους οποίους οι μαιευτήρες επιλέγουν το χειρουργείο περιλαμβάνονται η μικρότερη διάρκεια της καισαρικής σε σχέση με τον φυσιολογικό τοκετό, το γεγονός ότι οι νέοι γιατροί «τη γνωρίζουν καλύτερα και νιώθουν πιο σίγουροι με αυτή» και ο διάχυτος φόβος που αισθάνονται για το αποτέλεσμα της κύησης. «Διακινδυνεύουν με ένα δικαστήριο να χάσουν τα πάντα». Μερίδιο ευθύνης πάντως φέρουν και οι γυναίκες. «Αν οι γυναίκες αρχίσουν να ζητούν να γεννήσουν φυσιολογικά, οι γιατροί θα συμμορφωθούν. Σήμερα πηγαίνουν στον γιατρό σαν πρόβατα επί σφαγή, παντελώς ανενημέρωτες. Δεν γνωρίζουν ότι περισσότερα από τα μισά παιδιά που γεννιούνται με φυσιολογικό τοκετό έχουν περιτύλιξη με τον ομφάλιο λώρο. Ή ότι οι πιθανότητες περιγεννητικής θνησιμότητας στην καισαρική είναι κατά 3,6% περισσότερες». Η κ. Μάλφα κάνει λόγο και για τη νέα –κατευθυνόμενη όπως τη χαρακτηρίζει– «μόδα» της καισαρικής εξ επιλογής. «Πολλές γυναίκες, αν μπορούσαν, θα ζητούσαν να τους φέρουν το μωρό έξω από το σπίτι χωρίς να κάνουν τίποτα». Αναφέρει ότι στις γέννες στις οποίες υπάρχει παρουσία μαίας, η οποία έχει παρακολουθήσει τη γυναίκα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τα ποσοστά των καισαρικών είναι πολύ χαμηλότερα. (Το «δικό» της ποσοστό είναι 15%.) «Η μαία βοηθά τη γυναίκα να προετοιμαστεί για τον τοκετό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται». Γιατί όμως είναι προτιμότερος ο φυσιολογικός τοκετός; «Ο τρόπος με τον οποίο γεννά η γυναίκα το παιδί της ορίζει σε μεγάλο βαθμό τη σχέση που θα διαμορφώσει μαζί του. Επίσης, όταν γεννιέται ένα παιδί φυσιολογικά, παίρνει μικρόβια από τη μητέρα, τα οποία αποτελούν “προίκα” του. Στην καισαρική παίρνει μικρόβια του περιβάλλοντος, τα οποία δεν είναι φιλικά προς το σώμα του. Η διαδικασία του φυσιολογικού τοκετού δίνει τη δυνατότητα στο παιδί να βγει νικητής. Με την καισαρική, το παιδί βγαίνει ξαφνικά στον αέρα χωρίς να έχει προετοιμαστεί από τις συστολές της μήτρας». «Μη φοβάστε», είναι το μήνυμα της κ. Μάλφα στις Ελληνίδες. «Η φύση προστατεύει τον νέο οργανισμό. Ολα πηγαίνουν με το μέρος της νέας ζωής. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις εμπιστοσύνη στο μωρό που έχεις μέσα σου. Είναι υπέροχο συναίσθημα να δίνεις ζωή. Κρίμα που δεν το επιλέγουν».

Με έσωσε η μαία

«Ακόμα δεν την ετοίμασες για καισαρική;», ρωτάει ο γιατρός τη μαία. «Είκοσι τριών ετών και θα τη σφάξεις;» απαντά εκείνη. Οταν η –24χρονη σήμερα– Σταυρούλα Μπ. άκουσε τον συγκεκριμένο διάλογο από τη μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου της σάστισε. Έως εκείνη τη στιγμή, πίστευε ακράδαντα ότι η καισαρική ήταν μονόδρομος στην περίπτωσή της. Αυτό τουλάχιστον της είχε πει ο γιατρός τρεις ημέρες νωρίτερα, στο τελευταίο τους ραντεβού. «Ο υπέρηχος είχε δείξει περιτύλιξη του ομφάλιου λώρου. Εως τότε δεν είχαμε κάνει καμία συζήτηση για καισαρική. Εκείνη την ημέρα όμως μου λέει ο γιατρός: “Πάμε κατά 99% για καισαρική. Θα σου κλείσω ραντεβού για το Σάββατο”. Ηταν Πέμπτη, θυμάμαι», λέει η ίδια στην «Κ».

Πράγματι, το Σάββατο, η Σταυρούλα έκανε εισαγωγή στο μαιευτήριο και περίμενε την ώρα που θα κατέβαινε στο χειρουργείο για την προκαθορισμένη επέμβαση. Εως ότου εξετάστηκε από τη μαία. «Ούτε με ήξερε, ούτε την ήξερα. Οταν όμως της είπα ότι πάω για καισαρική, γούρλωσε τα μάτια. Μου εξήγησε ότι η περιτύλιξη του ομφάλιου λώρου είναι κάτι πολύ συνηθισμένο. “Θα το γυρνάω εγώ το παιδί και θα βγει φυσιολογικά”, μου είπε. Προσπάθησε να μη δείξει εκνευρισμένη με τον γιατρό, αλλά αμέσως μετά τους άκουσα να διαπληκτίζονται στον διάδρομο». Τελικά, με την επιμονή της έμπειρης μαίας, η Σταυρούλα γέννησε με φυσιολογικό τοκετό. «Ήμουν σε ένα θάλαμο με πέντε άλλες γυναίκες. Ήμουν η μόνη που γέννησα φυσιολογικά». Η Σταυρούλα πλήρωσε 3.500 ευρώ συνολικά (μαιευτήριο και αμοιβή γιατρού). Για την καισαρική, ο μαιευτήρας είχε ζητήσει 500 ευρώ επιπλέον.

Ο γιατρός πίεζε...

Η Μαρίνα Λ., 36 ετών, επίσης αιφνιδιάστηκε όταν ο γιατρός τής μίλησε για καισαρική. «Το φοβόμουν ότι θα μου το ανέφερε ίσως και λόγω της ηλικίας μου. Ωστόσο, η εγκυμοσύνη μου ήταν μια χαρά και όπως είχε δείξει και ο τελευταίος υπέρηχος, το παιδί βρισκόταν στη σωστή θέση. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι το παιδί δεν είχε πάρει αρκετό βάρος, ήταν μόλις 2,5 κιλά», αναφέρει στην «Κ». Βρισκόταν στα μέσα του ένατου μήνα εγκυμοσύνης, όταν ένα βράδυ της έσπασαν τα νερά. Εως το μεσημέρι της επόμενης ημέρας, όμως, δεν είχαν αρχίσει οι πόνοι. «Ο γιατρός τότε άρχισε να... μου τα μασάει. “Αν δεν αρχίσουν οι πόνοι σύντομα”, μου λέει, “θα πρέπει να πάμε για καισαρική”. “Γιατί δεν μου βάζετε τεχνητούς πόνους;” τον ρώτησα. “Αυτό θα προκαλέσει στρες στο παιδί και δεν το θέλω”, απάντησε». Οι ώρες περνούσαν χωρίς να αλλάζει κάτι. «Δεν ήθελα να κάνω καισαρική. Οχι τόσο γιατί φοβόμουν τον πόνο –όσο να ’ναι πονάει, χειρουργείο κάνεις–, αλλά γιατί ήθελα να γεννήσω το παιδί μου φυσιολογικά, να βιώσω αυτή την εμπειρία. Ξέρω ότι αυτό είναι καλύτερο και για το μωρό», λέει η Μαρίνα. «Αποφάσισα λοιπόν να επιμείνω. Εκείνος (σ.σ.: ο γιατρός) αντιδρούσε. “Ελα, θα τελειώνεις μια ώρα αρχύτερα”, μου έλεγε. “Μα εφόσον δεν υπάρχει κάποιο πραγματικό πρόβλημα, γιατί;” τον ρωτούσα». Εν τέλει, επικράτησε η λογική – ή καλύτερα η φύση. Η Μαρίνα γέννησε φυσιολογικά. Οι μαίες τής είπαν ότι ήταν ένας από τους ευκολότερους τοκετούς που είχαν δει. Για μαιευτήριο (τρίκλινο δωμάτιο) και γιατρό, πλήρωσε 5.000 ευρώ. Δεν γνωρίζει αν θα πλήρωνε περισσότερα στην καισαρική.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 2-9-2007

Ποιός σκότωσε τον Ιπποκράτη;

«Ποιός σκότωσε τον Ιπποκράτη;
Κρίση στο Ιπποκρατικό Λειτούργημα
στη σημερινή εποχή»

Φώτης Παυλάτος
Ομότιμος Καθηγητής Παν. Αθηνών.

Από το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα και μέχρι σήμερα, συσσωρεύονται με συνεχώς αυξανόμενο ρυθμό, στοιχεία τα οποία υποδηλούν ότι το πατροπαράδοτο Ιπποκρατικό Λειτούργημα διέρχεται, σε διεθνή κλίμακα, μια βαθιά κρίση, η οποία μπορεί να αποβεί ακόμη και μοιραία όσον αφορά στην ηθική ταυτότητα του ιατρικού επαγγέλματος αλλά και καταστροφική για το σύνολο της Κοινωνίας η οποία είναι και ο τελικός αποδέκτης των υπηρεσιών υγείας.
Για μισό και πλέον αιώνα ως ιατρός είχα το προνόμιο να είμαι μάρτυρας της «μεταμόρφωσης» της ιατρικής επιστήμης, ως κλινικός ιατρός, δάσκαλος και ερευνητής. Οι αλλαγές που σημειώθηκαν στην πρόοδο και εξέλιξη ιδιαίτερα στους τομείς της υψηλής τεχνολογίας, της Τεχνο-και Βιο- Ιατρικής είναι πραγματικά εντυπωσιακές και σε μερικές περιπτώσεις εγγίζουν τα όρια του «θαύματος». Συγχρόνως όμως έζησα και τις μεταβολές σε διεθνή κλίμακα της προσωπικότητας των λειτουργών υγείας από τον «Ιππότη» ιατρό στον καλούμενο «προμηθευτή» υγείας (health provider) που ευτυχώς για την ελληνική ιατρική οικογένεια στη συντριπτική πλειοψηφία της η «επιδημία» έχει παραμείνει «εκτός των τειχών».
Οι «ένοχοι» και «ηθικοί αυτουργοί» της αλλαγής της ιατρικής προσωπικότητας που θα μπορούσαν να περιληφθούν στο «Σύνδρομο της Ιπποκρατικής Ανεπάρκειας» και θα συζητηθούν στην ομιλία είναι κατά κύριο λόγο:

Μεταξύ αυτών σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι ραγδαίες και μεγάλες κοινωνικές αλλαγές που ακολούθησαν τη βιομηχανική επανάσταση, οι αλματώδεις εξελίξεις στην πρόοδο της ιατρικής και κυρίως η έκρηξη, το «Μπιγκ Μπανγκ» (Big Bang) στο πεδίο της υψηλής τεχνολογίας, που ανέβασε στα ύψη το κόστος των υπηρεσιών υγείας και είχε ως αποτέλεσμα την «εισβολή» επιστημόνων, μη ιατρών, στο χώρο της υγείας όπου παραδοσιακά δέσποζε ο ιατρός, η επίδραση του διαδικτύου (Internet) στη διαπροσωπική σχέση ιατρού – αρρώστου, ο ρόλος των φαρμακευτικών βιομηχανιών στο χώρο της υγείας και άλλοι. Στο χρόνο όμως που έχω στη διάθεσή μου θα επικεντρώσω το ενδιαφέρον μου στους, κατά τη γνώμη μου, πιο σημαντικούς «ενόχους» και αυτοί είναι:
(1) Η εξέλιξη της Ιατρικής Επιστήμης. Η συνακόλουθη αλλαγή της εικόνας της ταυτότητας του γιατρού στον επαγγελματικό και τον κοινωνικό χώρο.
(2) Η διατάραξη της διαπροσωπικής σχέσης γιατρού – αρρώστου και η απώλεια της ιατρικής αξιοπιστίας.
(3) Το Διαδίκτυο (Internet) και η επίδρασή του στη διαπροσωπική σχέση γιατρού – αρρώστου.
(4) Η «εμπορευματοποίηση» των ερευνητικών ιατρικών κέντρων και γενικά της Ακαδημαϊκής Ιατρικής. Επιχειρηματικές δραστηριότητες με «εμπόρευμα» τη γνώση και την έρευνα – Πανεπιστήμιο επιχείρηση;
(5) Ο ρόλος των Φαρμακευτικών Βιομηχανιών στο χώρο της Υγείας.



Στην κρίση του Ιπποκρατικού λειτουργήματος προστίθεται, από τα τελευταία κυρίως χρόνια του περασμένου αιώνα, μια νέα απειλή για το γόητρο του επιστημονικού status των βιοϊατρικών επιστημών. Η απειλή αυτή είναι η παρατήρηση ότι στα τελευταία 30 χρόνια ανακοινώθηκαν στην επιστημονική κοινότητα ή/και δημοσιεύτηκαν βιοϊατρικές ερευνητικές εργασίες που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ηθικά ανεπίτρεπτες λόγω αναφοράς σε αυτές κατασκευασμένων, πλαστών, παραποιημένων, ή ακόμη και ανύπαρκτων δεδομένων.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα η ομολογία (στις ΗΠΑ η ομολογία επισύρει μείωση της ποινής του κατηγορούμενου) του επιφανούς ιατρού Dr Andrew Fridman, χειρουργού Γυναικολόγου σε μεγάλα Ιατρικά Κέντρα των ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων και η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Harvard: «Δημιούργησα δεδομένα και οι ασθενείς ήταν επίσης πλασματικοί» (“I created data, I also made up patients that were factitious”). Περιοδικώς κατά τη διάρκεια της ομιλίας μου θα προβάλλω σε αντιπαράθεση και χωρίς σχόλια μερικούς «Γίγαντες της Βιοϊατρικής Έρευνας» που τίμησαν το Ιπποκρατικό Λειτούργημα στον υπέρτατο βαθμό.

Η Δολιότητα στην Έρευνα«Όλες οι Επιστήμες, όλες οι χώρες»

Η παρείσφρηση της δολιότητας στο πεδίο της έρευνας, από τις μέχρι σήμερα δημοσιεύσεις και αναφορές, είναι γενικευμένη και παγκοσμιοποιημένη, το οποίο σημαίνει ότι αφορά σ’ όλους τους κλάδους της Επιστήμης και σ’ όλες τις χώρες1,10. Έτσι, κατά τις τελευταίες τρεις 10ετίες, εκτός από τις ΗΠΑ, ήρθαν στο φως της δημοσιότητας και μάλιστα προβλήθηκαν έντονα, περιπτώσεις απάτης στη βιοϊατρική έρευνα, στο Ηνωμένο Βασίλειο (U.K.)1,11, στις Σκανδιναβικές χώρες (Δανία, Φιλανδία, Νορβηγία, Σουηδία)16, Γαλλία, Γερμανία1,11 και πρόσφατα και στην Ασία1,17 με προεξάρχουσα την περίπτωση του Νοτιοκορεάτη ερευνητή Hwang Woo Suk, που εντυπωσιακά προβλήθηκε τόσο και στο δημοσιογραφικό ημερήσιο και περιοδικό τύπο. Θα περιοριστώ σε δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Γερμανία: Μέχρι εδώ και 10 χρόνια, η γενική εντύπωση που επικρατούσε στην επιστημονική κοινότητα ήταν ότι η δολιότητα και γενικά οι ανεπίτρεπτες συμπεριφορές στο χώρο της έρευνας ήταν χαρακτηριστικό σημάδι της παρακμής στο Νέο Κόσμο. Όμως, το 1997 η Γερμανική Επιστημονική Κοινότητα κυριολεκτικά συνταράχτηκε από τις πολύ σοβαρές υποψίες ότι σε 47 εργασίες δυο πολύ φιλόδοξων ερευνητών στο πεδίο του καρκίνου, του Friedhelm Herrmann και της Marion Brach, παρεισέφρησαν παραποιημένα δεδομένα 38. Όπως ήταν επόμενο, το θέμα ξεσήκωσε το μεγάλο ενδιαφέρον των υψηλού γοήτρου Ερευνητικών Κέντρων, των Κοσμητόρων, Πρυτάνεων των Ανωτάτων Πνευματικών Ιδρυμάτων, αλλά και των δημοσιογράφων, ακόμη και των εισαγγελέων. Η Marion Brach ομολόγησε στους δημοσιογράφους ότι η αιτία του κακού «ήταν ένα ανακάτωμα sex, βίας, μηχανορραφίας, χαρακτηριστικά στοιχεία της σχέσης της με τον Friedhelm Herrmann». Η Marion Brach έχασε τη θέση της στο Lόbeck και ο Friedhelm Herrmann τέθηκε σε διαθεσιμότητα από τη θέση του στο Ulm και στη συνέχεια υπέβαλε την παραίτησή του προτού ληφθούν οποιαδήποτε πειθαρχικά μέτρα εναντίον του39
Το σκάνδαλο Friedhelm Herrmann και Marion Brach, η «πτώση της γερμανικής επιστήμης», όπως εκλήθη (“der Untergang der Deutschen Wissenschaft”), αποτέλεσε, κατά την Stefanie Stegemann- Boehe, καμπή για τη Γερμανία στην ιστορία της δολιότητας στην έρευνα, αν και, όπως γράφει η ίδια, η ιστορία απάτης στην έρευνα έχει ήδη αρχίσει να γράφεται στη δεκαετία του 1920, αν όχι πολύ ενωρίτερα στο 19ο αιώνα39 όταν ο Γερμανός Ζωολόγος Ernst Haeckel δημοσίευσε την περιβόητη γραφική παράσταση που απεικόνιζε έμβρυα διαφόρων σπονδυλωτών ζώων, τα οποία σε κάποιο στάδιο της εξέλιξής τους έμοιαζαν παρόμοια, αλλά όπως αποδείχθηκε επρόκειτο για ένα και μόνο έμβρυο παραποιημένο ανάλογα με την περίπτωση και το τι ήθελε να δείξει ο Haeckel 39.
Το γεγονός είναι ότι σχεδόν σ’ όλες τιςδεκαετίες του 20ου αιώνα η δολιότητα στην έρευνα συνέχισε περιοδικά να παρεισφρέει σ’ όλες τις επιστήμες και μάλιστα, όχι σπάνια, με πρωταγωνιστές επιστήμονες διεθνούς κύρους. Ενδιαφέρουσα είναι η περίπτωση του βρετανικής καταγωγής βιοχημικού Robert Gullis, η οποία προκάλεσε διεθνή σάλο. Ο Robert Gullis, ο οποίος το 1974 και το 1975 εργαζόταν ως ερευνητής-υφηγητής (Research Fellow) στο διεθνώς γνωστό Ινστιτούτο Max-Plank, πλαστογράφησε δεδομένα σε ερευνητική εργασία για τους νευροδιαβιβαστές (neurotransmitters). Σημασία έχει το γεγονός ότι η ομάδα του δημοσίευσε αρκετά άρθρα τα οποία βασίζονταν στα «κατασκευασμένα» δεδομένα του, με ό,τι αυτό από επιστημονική άποψη συνεπάγεται40.
Η κλεψιτυπία (αντιγραφή, plagiarism) δεν είναι σπάνιο φαινόμενο στη γερμανική επιστημονική βιβλιογραφία. Συνήθως πρόκειται για αντιγραφή κειμένων από συγγράμματα, ανασκοπήσεις, εργασίες, χωρίς την άδεια των συγγραφέων και χωρίς την επιβαλλόμενη βιβλιογραφική μνεία39. Μια περίπτωση ιδιαίτερου ενδιαφέροντος κατέληξε στο δικαστήριο στη δεκαετία του 1970. Μια υποψήφια διδάκτωρ Βιολογίας μήνυσε τον επιβλέποντα προϊστάμενό της γιατί, εν αγνοία της, περιέλαβε σε επιστημονική πραγματεία τα μη εισέτι δημοσιευθέντα αποτελέσματα της διατριβής της 39,41.
Υπήρξαν και αρκετές άλλες περιπτώσεις δολιότητας στο χώρο της έρευνας στα γερμανικά κρατίδια που αφορούσαν τόσο στις βιοϊατρικές επιστήμες, όσο και σε επιστήμες διαφορετικού γνωστικού αντικειμένου. Η αναφορά τους εκφεύγει των στόχων της παρούσας ανασκόπησης, θα αναφερθώ όμως σε δυο περιπτώσεις που θα μπορούσαν να υπαχθούν στην κατηγορία που ο Lesley H. Rees χαρακτηρίζει ως «παραδολιότητα» (parafraud) 24. To 1993, o Πρύτανης του Πανεπιστημίου Essen, Horst Gentsch, παραιτήθηκε από το αξίωμά του γιατί, στον εναρκτήριο πρυτανικό λόγο του, είχε περιλάβει αποσπάσματα (χωρίς την οφειλόμενη αναφορά προέλευσης των κειμένων) από επιστημονικό δοκίμιο άλλου συγγραφέα το οποίο είχε δημοσιευτεί προ 2ετίας39. Το ζεύγος των ερευνητών Marion Brach και Friedhelm Herrmann, που ανέφερα στα προηγούμενα, όπως ομολόγησε η Brach έκαναν κατάχρηση της θέσης τους, συνιστώντας απόρριψη αίτησης χρηματοδότησης (επιχορήγησης, grant) η οποία υποβλήθηκε στην αγγλική γλώσσα, σε σύντομο όμως χρονικό διάστημα το ζεύγος υπέβαλε, λίγο-πολύ, την ίδια αίτηση (μεταφρασμένη στα γερμανικά),για λογαριασμό τους και στον ίδιο οργανισμό χρηματοδότησης38,39.
Ασία: Πολύ πρόσφατα η δολιότητα στην έρευνα παρεισέφρησε και στις χώρες της Ασίας, με κορυφαία περίπτωση τις αμφισβητούμενες εργασίες του Νοτιοκορεάτη ερευνητή Hwang Woo Suk στο πεδίο της παραγωγής των αρχεγόνων κυττάρων1,17.
Αλλά και η Ιαπωνία και η Κίνα επικρίθηκαν για σοβαρές περιπτώσεις δολιότητας στην έρευνα και στις δυο χώρες1. Η περίπτωση του νοτιοκορεάτη Hwang Woo Suk είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα. Ο Hwang Woo Suk κάποτε επευφημήθηκε ως ένας «Πρωτοπόρος Ερευνητής», ο οποίος τίμησε τη χώρα του η οποία με τη σειρά της τον τίμησε ως “Scientific American’s Research Leader of the year 2005”. Όμως, τώρα η σταδιοδρομία του εκτοπίσθηκε στα περιθώρια όπου εντάχθηκε στη μικρή, ευτυχώς, αλλά, όπως χαρακτηρίσθηκε, «αχρεία» ομάδα επιστημόνων οι οποίοι είχαν περιπέσει στο σοβαρό αδίκημα της δολιότητας στην ερευνητική τους δραστηριότητα17.
Ο χρόνος δε μου επιτρέπει να μπω σε λεπτομέρειες. Ο Hwang Woo Suk το Μάιο του 2005 έγινε διεθνώς γνωστός με τη δημοσίευση στο περιοδικό Science της εργασίας του σχετικά με την παραγωγή αρχεγόνων κυττάρων (stem cells) από το DNA ασθενών, επιστημονικό επίτευγμα που θεωρήθηκε ως το πρώτο βήμα προς την κατά παραγγελία γενετικά ταιριαστών (κλωνοποιημένων) οργάνων για αντικατάσταση προσβεβλημένων ιστών. Κι ακόμα, για τη «δημιουργία» του Snuppy (δημοσιεύτηκε τον ίδιο χρόνο στοπεριοδικό Nature), ένα αφγανικής ράτσας κυνηγόσκυλο, το πρώτο κλωνοποιημένοσκυλί17. Η συνέχεια είναι διεθνώς γνωστή – τα ηθικά ολισθήματα δολιότητας του Hwang Woo Suk δεν άργησαν ν’ αποκαλυφθούν. Στις 29 Δεκεμβρίου 2005 ομάδα επιστημόνων του Εθνικού Πανεπιστημίου της Σεούλ ανακοίνωσε ότι ο Hwang Woo Suk δεν ήταν σε θέση να δώσει δεδομένα προς υποστήριξη των ευρημάτων του των δημοσιευθέντων το Μάιο του 2005. Την ίδια μέρα το περιοδικό Science ανακοίνωσε ότι με βάση νέες αναφορές «κινείται προς ανάκληση της εργασίας». Επίσης, η περίπτωση της δημιουργίας του Snuppy εξετάζεται ενδελεχώς από το περιοδικό Nature και τελευταίο, αλλά κάθε άλλο παρά ελάχιστο, έγινε αποκήρυξη της Τιμής “Scientific American’s Research Leader of the year 2005” που του είχε απονεμηθεί17.

Η παρείσφρηση της δολιότητας στο πεδίο της έρευνας, από τις μέχρι σήμερα δημοσιεύσεις και αναφορές είναι γενικευμένη και παγκοσμιοποιημένη, το οποίο σημαίνει ότι αφορά σ’ όλους τους κλάδους της Επιστήμης και σ’ όλες τις χώρες.
Αδιαμφισβήτητα, το καθοριστικό στοιχείο που διαμόρφωσε τη σύγχρονη ιατρική στο ξεκίνημά της είναι ο Ιπποκρατικός Όρκος και η εμπνευσμένη από τις ηθικές αρχές του Διακήρυξη της Γενεύης το 1948 από την Παγκόσμια Ιατρική Ένωση.
Στη σημερινή «οχλαγωγία» της «Τεχνο-Ιατρικής», η επίδραση της υψηλής τεχνολογίας είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή (κατά τον J. Rostan «μας έκαμε θεούς προτού αξιωθούμε να γίνουμε άνθρωποι»). Ένας άλλος παράγοντας που άλλαξε το σκηνικό στο σύστημα παροχής των υπηρεσιών υγείας είναι η ειδίκευση και η υπερ-ειδίκευση στους παραδοσιακούς κλάδους της ιατρικής. Η αλλαγή της ταυτότητας του γιατρού και του χαρακτήρα του ιατρικού επαγγέλματος, οδήγησε στη διατάραξη της διαπροσωπικής σχέσης γιατρού - αρρώστου και στην απώλεια της ιατρικής αξιοπιστίας.
Στους σημαντικούς ενοχοποιητικούς παράγοντες του «Συνδρόμου της Ιπποκρατικής Ανεπάρκειας» περιλαμβάνεται και η «Εμπορευματοποίηση» των Ερευνητικών Ιατρικών Κέντρων και γενικά της Ακαδημαϊκής Ιατρικής (επιχειρηματικές δραστηριότητες με «εμπόρευμα» τη γνώση και την έρευνα). Είναι ευνόητες οι κοινωνικές επιπτώσεις της «Εμπορευματοποίησης» και η επίδρασή της στη διαπροσωπική σχέση γιατρού - αρρώστου.
Τέλος, σημαντικός «ενοχοποιητικός» παράγοντας είναι και ο ρόλος των Φαρμακευτικών Βιομηχανιών στο χώρο της Υγείας, με τις χρηματοδοτήσεις από ενδιαφερόμενες εταιρείες προς ερευνητικά κέντρα για «αγορά» της επιστημονικής γνώσης.
Η «θεραπεία» του «Συνδρόμου Ιπποκρατικής Ανεπάρκειας» είναι σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ επιτακτική. Επιβάλλεται η άμεση αντιμετώπιση όλων των παραγόντων του αιτιολογικού υποστρώματος της κρίσεως και πάνω απ’ όλα η καλλιέργεια του ανθρωπιστικού στοιχείου, με έμφαση στις ανθρωπιστικές αξίες και στην ιατρική ηθική. Η διδασκαλία της Ιστορίας της Ιατρικής, της Ιατρικής Ηθικής, των κοινωνικών και των ανθρωπιστικών επιστημών στις Ιατρικές Σχολές αποτελεί ουσιώδες στοιχείο της Ιατρικής Εκπαίδευσης, όπως το επιβάλλουν οι ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας. Όσον αφορά στην αντιμετώπιση της «Εμπορευματοποίησης» τόσο της Ακαδημαϊκής Ιατρικής, αλλά και γενικότερα του ιατρικού επαγγέλματος - λειτουργήματος, ενεργώντας με σύνεση, τα πανεπιστήμια μπορούν να κάνουν πολλά στον τομέα αυτό σχετικά με τη διάθεση της γνώσης στη βιομηχανία, χωρίς να βλάψουν και να υποβαθμίσουν τις θεμελιώδεις αξίες και ακαδημαϊκά ιδεώδη τους.
Τέλος, οι μέχρι σήμερα αποδεδειγμένες περιπτώσεις δολιότητας, αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου, υποδηλούν τον ενδημικό χαρακτήρα του νοσηρού αυτού φαινομένου κι αν δεν ληφθούν μέτρα πρόληψης και καταστολής του, ενδέχεται, με την κλιμάκωση της ανταγωνιστικότητας και της εμπορευματοποίησης, που συμβαδίζουν στο πεδίο της έρευνας, ο αριθμός των περιπτώσεων δολιότητας να αυξηθεί σημαντικά με σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην βιοϊατρική βιβλιογραφία και στην καθημερινή ιατρική πράξη.
Η Ιπποκρατική ρήση «Η πρόληψη είναι καλύτερη της θεραπείας» και το τρίπτυχο «Εκπαίδευση - Άσκηση - Καθιέρωση Βασικών Ηθικών Κανόνων» αποτελούν τα βασικά μέσα αντιμετώπισης της δολιότητας στη βιοϊατρική έρευνα και γενικά του «Συνδρόμου της Ιπποκρατικής Ανεπάρκειας».
Το Παγκόσμιο Ιατρικό Σώμα δεν θα επιτρέψει να κηλιδωθεί ο «Ιππότης με τα Λευκά» («The White Knight») και θα συνεχίσει τη δημιουργική και ανθρωπιστική πορεία του σύμφωνα με τις επιταγές του Ιπποκρατικού Πνεύματος, για το καλό της Επιστήμης και της Κοινωνίας.

Ελληνική Εταιρεία Προληπτικής Ιατρικής
8ο Πανελλήνιο Συνέδριο
Ομιλία στη Τελετή Έναρξης
Αθήνα, 24 Ιανουαρίου 2008
Αίγλη Ζαππείου


31-Δικαιώματα ζωής


e — ΕΠΙΛΟΓΕΣ. Νο 31
Δικαιώματα ζωής , εργασίας, αξιοπρέπειας, ελευθερίες και ισότητες. Πρόσφατα στην Ευρώπη κόστισαν 50 εκατομμύρια μόνο νεκρούς. Ας θυμηθούμε τα βασικά λοιπόν μέσω της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Universal Declaration of Human Rights. Ιδρυτική του ΟΗΕ του 1948, πριν 58 χρόνια.
Δικαίωμα ελευθερίας αγοράς και αφορολόγητων κερδών δεν αναφέρονται. Κύλησε νερό στο μύλο της παγκοσμιοποίησης και να Η αποφορολόγηση του κεφαλαίου από τον Κώστα Βεργόπουλο «Ε» 16-7-06. Γιατί σύμφωνα με τον Βενιαμίν Φραγκλίνο σε αυτόν τον κόσμο δύο πράγματα είναι εξασφαλισμένα ο θάνατος και ο φόρος. Αγνοούσε ο συμπαθής πρόεδρος εκκλησία, μοναστήρια αιρέσεις , κόμματα, 340 ή κατ άλλους 700 Μη Κυβερν. Οργανώσεις, ιδρύματα, μη κερδοσκοπικά(!) σωματεία έως ιδιωτικά «πανεπιστήμια» , εξωχώριες εταιρείες (off shore) και λοιπούς παραδείσους λαμογιάς που την σκαπουλάρουν επισήμως από την ευθύνη στο κοινωνικό σύνολο.
Η σημερινή αποκάλυψη. Βιώνουμε το τέλος της ιστορίας τουλάχιστον σε σχέση με το διεθνές δίκαιο, την κοινωνική ηθική το σεβασμό της ανθρώπινης ζωής ως αυταξίας αιώνων;; Ο πόλεμος που έρχεται από το μέλλον του Δρ Χρίστου Μπελλέ στην «Ε» της 11-8-06 και την ίδια εφημερίδα της 29-11-06. Ευτυχισμένε αρχισυντάκτη κάνε τέτοια....λάθη επανάληψης μια και δεν βρίσκονται εύκολα ΄τέτοια άρθρα.
Σεμινάρια πολιτισμού, βιβλιοπαρουσιάσεις, σινεφίλ εκδηλώσεις από τις εκδόσεις ΑΡΜΟΣ Μαυροκορδάτου 11 Αθήνα Εκδηλώσεις πολιτισμού ΑΡΜΟΣ. Για την χειμερινή περίοδο.
Όλους μας ακουμπούν τα λόγια αξιοπρέπειας εις Το γράμμα του Προέδρου του ΙΣΑ κ. Σωτήρη Ρηγάκη απέναντι στους διαφημισάκιδες του σκόρδου και του όζου, της τρίχας και της πλαστικής άσκησης της ιατρικής, μιά και ψέγουν τις υπολήψεις κάθε έντιμου ελευθεροεπαγγελματία και ψαρεύουν στα θολά νερά της τηλεοπτικής αδυναμίας περιβεβλημένοι από αμφιβόλου πιστότητας επιστημονικά εχέγγυα. Έργα κ Πρόεδρε έργα. Από το περιοδικό του ΙΣΑ «Ενημέρωση» τεύχος 192.
Σπάνια βάζω φωτογραφίες (λόγω χώρου) αλλά αυτό το γεροντάκι στο ARCHIE COCHRANE εντυπωθείτε τον και δοξάστε τον. Έχει πολεμήσει στη δικιά μας μάχη της Κρήτης το 1941, υπήρξε εκ των πατέρων του Εγγλέζικου ΕΣΥ και ο εμπνευστής των τεκμηριωμένων «διπλών τυφλών μελετών» .Σήμερα η αξιολόγηση των θεραπευτικών μεθόδων έχει όνομα Evidence Based Medicine και η συνέχεια του έργου του Cochrane Collaboration. Ο γιατρός (πατέρας της επιδημιολογίας) που προσπάθησε για¨ «Κάθε αποτελεσματική θεραπεία πρέπει να προσφέρεται δωρεάν» Δωρεάν οχι τσάμπα που έλεγε πρόσφατα απολεσθείς σύγχρονος εγκυκλοπαιδιστής.
Ο καθ. Θεόδωρος Μουντοκαλάκης γράφει στο βιβλίο του “Γύρω από την ιατρική” και ο Αντώνης Καρκαγιάννης τον παρουσιάζει μέσα από τη στήλη του στην «Κ» της 24-7-05 «Ο γιατρός, η ασθένεια, ο ασθενής και η δύναμη του Υψίστου» Το δικαίωμα της επιλογής το δικαίωμα της εμπιστοσύνης υπάρχει ακόμη μεταξύ ασθενούς γιατρού άν και πάντα ζητούμενο....
Ο Μίλτον Φρίντμαν που αποχαιρέτησε πρόσφατα το κόσμο τούτο ήταν «Ο τελευταίος μεγάλος της Σχολής του Σικάγου» από τον Γ. Τσιάρα στο «Β» της 19-11-06.Ο Φρίντμαν το 1942 είχε την έμπνευση της φορολόγησης των μισθωτών στην πηγή, κάτι που οδήγησε σε απευθείας κρατήσεις στους μισθούς και διόγκωσε τα κρατικά έσοδα. Και να ήταν μόνο αυτό για να τον συμπαθήσετε.......
9. Το κλίμα της συνάντησης του Υφυπουργού Υγείας και Προεδρείου ΟΕΝΓΕ δοσμένο από τον Οφθαλμ. Δημήτρη Βαρνάβα για το φλέγον «εφημεριακό» Το κλικ και το κραχ.. öΗ υπόθεση Jaegger που εκδικάστηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δίνει απάντηση σε ορισμένα σοβαρά ερωτήματα που απασχολούν σήμερα τους έλληνες γιατρούς για το 48ωρο. Κάντε κλικ εδώ για δείτε το πλήρες κείμενο. Για να ανακτήσετε τα ΠΔ 88/99 και 76/2005 κάντε κλικ εδώ ö"Κι αυτοί που δίνουν το φακελάκι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να διαμαρτύρονται, αφού δεν το καταγγέλλουν επίσημα. Από τη στιγμή που το αποδέχονται, είναι συνεργοί στην αθλιότητα αυτή" Από συνέντευξη του Κώστα Γιανάκαινα στην εφημερίδα "Σημερινή" της Πάτρας. Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε το πλήρες κείμενο.

Απεργιακός αγώνας και στο ΙΚΑ 12-13/12/06 συμβασιούχοι και Εργ. Κέντρο επί διήμερο, διοικητικοί επί διήμερο, ΠΟΣΕΥΠΙΚΑ και ΑΔΕΔΥ στις 13/12. Λεπτομέρειες εδώ. Ένα κείμενο του αντιπρόεδρου της Ενδοκρ. Εταιρείας Γιάννη Μπασκόζο για τη σχέση Νοσοκομειακοί –ΙΚΑ.
Το δικαίωμα στη ζωή πραγματεύεται και ο Διόνυσος με το Μπαμπά μην τρέχεις. Αλήθεια πόσο κουράγιο παίρνουν οι ογκολογικοί μας ασθενείς όταν ξέρουν συγκριτικά με την δική τους πρόγνωση το 8% πιθανότητα μπλεξίματος σε τροχαίο στην κακοτράχαλη χώρα μας!!;;; Τα έλεγα το 17-11-1997 στον πιο υπεύθυνο άνδρα της χώρας τότε (για την αξία της μπάρας στην Εθνική) και με κοίταζε με ....απορία
Ο Πνεύμον. Σταύρος Τραγάρας από το Θριάσιο στη Ιστορία του καπνού β΄μέρος . Ύφος και περιεχόμενο απαράμιλλο.
Οι γιατροί του κόσμου είναι γνωστού έργου και αξίζουν κάθε ενίσχυση. Οι διεθνείς κρίσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος στον ΟΗΕ υπόκεινται στη μεροληψία της σημερινής πραγματικότητας στον Παγκόσμιο Οργανισμό, έχουν όμως πάντα το ενδιαφέρον μας. Γιατί η ασθένεια έχει κοινωνικά αίτια και δεν γνωρίζει σύνορα χρονιάρες μέρες που έρχονται, τις καλύτερες ευχές μας για όλους για Χριστούγεννα και Νέο Έτος 2007.
Εχω να σας προτείνω επίσκεψη στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού από το τεύχος 11 και το Ευγενίδειο Ίδρυμα από το τεύχος 16. Η Θόλος το νέο Πλανητάριο τρισδιάστατης απεικόνισης της Αρχαίας Αγοράς των Αθηνών του 410 π.Χ. θα σας θυμίσουν τον Υπέρβολο του τεύχους 26. Η κάψουλα του χρόνου είναι χρήσιμο καταπότειον. Πάρτε βλαστάρια και επισκεφτείτε τα αν και είδα και ζευγαράκια, και Τρίτη Ηλικία πρόθυμη στη γνώση. Για τους ομογενείς και την υπόλοιπη Ελλάδα αυτοί οι δικτυακοί τόποι μακάρι να γίνονται διαρκώς καλύτεροι.
Εργασιακές κατακτήσεις και ανατροπή Ελευθεροτυπία - Απογευματινή Αδέσμευτη Εφημερίδα από τον Ομότιμο καθηγητή Νομικής κ. Κώστα Μπέη για προβλήματα εργασίας και ανεργίας που μένουν τραυματικά ανοιχτά για την κοινωνία και τη χώρα μας. Από την «Ε» της 10-5-2006.

Labels

أحدث المواضيع

 
Support : Creating Website | Johny Template | Mas Template
Copyright © 2013. Entries General - All Rights Reserved
Template Created by Creating Website Published by Mas Template
Proudly powered by Blogger