Ο τοκογλύφος και η λύση
Ο ελληνικός λαός, αλλά και οικονομικοί παράγοντες έξω από τη χώρα, παρακολουθούν το συνεχιζόμενο παιχνίδι μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης από τη μία πλευρά και των εκπροσώπων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που απαρτίζουν εκείνο που συνηθίσαμε να λέμε, απρόσωπα, τρόικα. Το λέμε απρόσωπα, αλλά έχει πρόσωπα, επώνυμα, γνωστά και εκπροσωπεί θεσμούς, που έχουν κανόνες και υποσχέσεις πέρα από το πάρε-δώσε μιας τραπεζιτικής σχέσης.
Το πιο σημαντικό: Και οι τρεις αυτοί οργανισμοί-θεσμοί δεν είναι τίποτε άλλο από επιχειρήσεις με μόνο στόχο το κέρδος. Κι αυτό που έγραψα στην προηγούμενη παράγραφο για κανόνες και υποσχέσεις δεν είναι παρά η βιτρίνα του τέρατος. Το παραμύθι που πουλιέται στον πελάτη για να πειστεί να μπει, κι αφού μπει να μείνει. Για να γδαρθεί μέχρι οστού. Οποιος για όλα αυτά είχε την παραμικρή αμφιβολία, δεν έχει παρά να δει ψυχρά τα γεγονότα: Η διαρκής απαίτηση για διαρκή περικοπή εισοδημάτων και αξιών των πολιτών, είτε εδώ είτε έξω από εδώ, δεν οδηγεί παρά σε ένα και μόνο αποτέλεσμα: Στη φτώχεια.
Τι γίνεται ο πλούτος που χάνει ο πληθυσμός της χώρας είτε σε εισοδήματα είτε σε αξίες περιουσίας; Τα εισοδήματα πηγαίνουν κατά 97% στα ταμεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έναντι αυτών που υποτίθεται ότι χρωστάει το ελληνικό κράτος από τα δάνεια.
Οι αξίες της περιουσίας βρίσκονται σε μεγάλο ποσοστό υποθηκευμένες στις τράπεζες και οι υπόλοιπες απαξιώνονται ώστε να γίνουν εύκολη λεία σε μελλοντικούς αγοραστές. Αλλά και όσες είναι στις τράπεζες γίνονται, εύκολα, προϊόντα (χαρτιά) που πωλούνται στη διεθνή αγορά.
Θέλω να θυμίσω ότι η Ελλάδα μπήκε στο πρώτο μνημόνιο με χρέος περί τα 240 δισ. ευρώ. Σήμερα, μετά από περικοπές, που δεν είναι ακόμα οι πιο αιματηρές (γιατί έρχονται κι άλλες), η χώρα χρωστάει 320 δισ., αφού ήδη έχει κουρευτεί ένα κομμάτι του χρέους της!
Οχι μόνο αυτό, αλλά οι τράπεζες με τα αυριανά δεδομένα θα χρειαστούν επιπλέον 65 δισ. για να είναι βιώσιμες, ενώ ομόφωνα η τρόικα διαπιστώνει ότι η χώρα θα χρειαστεί την Ανοιξη ένα νέο δάνειο περί τα 110 δισ. ευρώ!
Οποιος δεν έχει πέσει στα νύχια τοκογλύφου δεν μπορεί να καταλάβει τι γίνεται με τη χώρα. Αλλά και όποιος έχει πέσει στα νύχια τοκογλύφου ξέρει να σας πει ένα πράγμα: Οτι η εκβιαστική λεηλασία της περιουσίας ενός ανθρώπου ή ενός κράτους σταματάει μόνο όταν σταματήσει να έχει δύναμη ο εκβιασμός. Συγκεκριμένα, ο εκβιαστής.
Και ο εκβιαστής παύει να έχει δύναμη μόνο όταν το θύμα του τον αντιμετωπίσει ως εγκληματία και του κλείσει την πόρτα.
Το ερώτημα είναι: Τι κάνει κανείς όταν όλο το χρηματοπιστωτικό σύστημα, στο οποίο ζει, είναι ένας τοκογλύφος-εκβιαστής; Η απάντηση είναι: Ο,τι και με τον εγκληματία: Δεν του πληρώνεις το διάφορο. Την αισχροκέρδεια.
Αλλά, το σοβαρότερο ερώτημα είναι: Εχει προετοιμαστεί ο λαός να αποδεχτεί τον πόλεμο και τα αντίποινα του εκβιαστή; Εχει πληροφορηθεί ο λαός τι θα πει πολεμάω και πληρώνω και το αντίτιμο του πολέμου μέχρι να νικήσω;
Ή απλώς χαϊδεύουμε τα αυτιά του λαού με ωραιότητες, στα πλαίσια μιας καλομαθημένης ζωής, που ξαφνικά έχει γίνει μια κόλαση;
Ο μόνος τρόπος να απαλλαγεί ο λαός από τον τοκογλύφο είναι η ρήξη και η σύγκρουση. Αλλά η ρήξη και η σύγκρουση θέλουν θυσίες. Θα έχει θύματα. Και, κυρίως, θέλουν οδηγητές έτοιμους να θυσιαστούν. Εχει εκπαιδευτεί ο λαός αυτός για θυσίες; Και έχει σοβαρούς οδηγούς έτοιμους για θυσίες;
0 التعليقات:
إرسال تعليق