ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΤΗΣ Πρώην Υπουργός και Πρόεδρος της Μακεδονικής Εστίας
Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ
Η ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΠΙΑΝΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
____________________________________________
Η Μακεδονία στην Ελληνική Ιστορία
Η Μακεδονία, γέφυρα Ανατολής και Δύσεως, Βορρά και Νότου, αποτελούσε πάντοτε στόχο επεκτατικών βλέψεων. Ο αρχαίος ιστορικός Πολύβιος (200 π.Χ.) την ανέφερε ως «πρόφραγμα για την ασφάλεια των Ελλήνων κατά των Βαρβάρων.
Εις το βιβλίο του «Ο Ελληνισμός της Μακεδονίας», γράφει ο Καθηγητής Απόστολος Δασκαλάκης. «Αν οι Μακεδόνες δεν χρησίμευαν πράγματι σαν πρόφραγμα κατά των πάσης νοτίως του Ολύμπου επιδρομών των βαρβάρων, ο ελληνισμός δεν θα έμενε επί τόσους αιώνας απερίσπαστος να θεμελιώσει τα δόγματα της ελευθερίας και να φθάσει στα περίλαμπρα δημιουργήματα της σκέψης και της τέχνης, τα οποία κληρονόμησε η σύγχρονη ανθρωπότητα».
«Ο Ελληνισμός (γράφει ο Κ. Παπαρρηγόπουλος) θα αντιμετώπιζε αφανισμό με το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, αν δεν υπήρχε το ισχυρό κράτος των Μακεδόνων οι οποίοι συνέτριψαν τους Πέρσες και επηρέασαν την αναδυόμενη στρατοκρατική δύναμη της Ρώμης». Η ιστορία της Μακεδονίας δεν σφράγισε μόνο την ελληνική αλλά και την ιστορία της ανθρωπότητας.
Από το 337 π.Χ., όταν οι Έλληνες εις την Κόρινθο ανακήρυξαν Βασιλείς των και Αρχιστρατήγους εις τον πόλεμο κατά των Περσών αρχικά του Φιλίππου και εν συνεχεία του Αλεξάνδρου, η ιστορία της Ελλάδος μέχρι το 1821 είναι η ιστορία του Μακεδονικού Ελληνισμού.
Η Μακεδονία, το 168 π.Χ. κατεκτήθη από τους Ρωμαίους τους οποίους εξελλήνισε. Υπέστη εισβολή Γότθων, Βησιγότθων, Αβάρων, Σλάβων, Οθωμανών και 3 φορές τον αιώνα αυτό, τραγική για τον Ελληνισμό, εισβολή Βουλγάρων. Με επαναστατικά κινήματα των Μακεδόνων προ, κατά και μετά το 1821, με αποκορύφωμα τον Μακεδονικό Αγώνα κατά των Βουλγάρων, η Μακεδονία είναι η πλέον αιματοβαμμένη περιοχή της Ελλάδος.
Η συμβολή των Μακεδόνων εις την Επανάστασιν του 1821
Ο Ελληνισμός της Μακεδονίας όμως και προ του Μακεδονικού Αγώνα προσέφερε πολύ αίμα και χρήμα για την αποτίναξη του Τουρκικού Ζυγού. Πολλές δε εστίες εξεγέρσεως δημιουργήθησαν πριν και μετά το 1821, με αποκορύφωμα την επανάσταση της Χαλκιδικής και το ολοκαύτωμα της Νάουσας που κράτησαν Τουρκικές δυνάμεις στην Μακεδονία την κρίσιμη περίοδο της Επαναστάσεως. Η Χαλκιδική που εξεγέρθηκε υπό την αρχηγία του Σερραίου Εμμανουήλ Παππά, το πλήρωσε πανάκριβα, όπως προκύπτει από Τουρκικά αρχεία: 15.000 περίπου Έλληνες σφαγιάσθηκαν ή απαγχονίστηκαν, 68 κωμοπόλεις και χωριά κάηκαν τελείως, 17 χωριά μερικώς. Επιπλέον, καταστράφηκαν 58 μετόχια του Αγίου Όρους.
Την Κυριακή της Ορθοδοξίας 19-2-1822 στην Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου της Νάουσας υψώθηκε λάβαρο της Επανάστασης, όπως είχε γίνει ένα χρόνο νωρίτερα στην Αγία Λαύρα.
Μετά από μία νίκη κατά των Τούρκων στην Βέροια, συγκεντρώθηκαν στην Νάουσα 5.000 περίπου πολεμιστές για να αμυνθούν κατά των τουρκικών δυνάμεων, που περιλάμβαναν 12.000 άνδρες, ισχυρό πυροβολικό, μεγάλες εφεδρείες και 2 βαριά φρουρικά πυροβόλα. Επί 27 μέρες αντιστέκονταν ηρωικά οι μαχητές της Νάουσας, οπότε έσπασε η άμυνα και στις 18 Απριλίου 1822 μπήκαν οι Τούρκοι στην πόλη με αλαλαγμούς και με πρωτοφανή αγριότητα
άρχισαν σφαγές, εμπρησμούς και λεηλασίες. Μια ομάδα 1200 αγωνιστών διέσπασε τις τουρκικές γραμμές και διέφυγε σε μια έξοδο ηρωική, στο Μεσολόγγι όπου πολέμησε. Άλλη μικρή ομάδα, αφού αμύνθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Πόλεως, έβαλε φωτιά στην πυριτιδαποθήκη και τινάχθηκε με τους Τούρκους στον αέρα, όπως στο Κούγκι. Γυναίκες της Νάουσας, όταν περικυκλώθηκαν από τους Τούρκους, αφού έριξαν τα παιδιά τους σε βάραθρο, έπεσαν στον ποταμό Αραπίτσα και σκοτώθηκαν αντί να παραδοθούν, επαναλαμβάνοντας έτσι την θυσία του Ζαλόγγου.
Μετά ακολούθησαν σφαγές και απαγχονισμοί, πουλήθηκαν σαν δούλοι γυναίκες και παιδιά, 120 κωμοπόλεις και χωριά παραδόθηκαν στις φλόγες.
Καμιά άλλη πόλη της Ηπειρωτικής Ελλάδος, εκτός από το Μεσολόγγι, δεν είχε την τραγική τύχη της Νάουσας, γι’ αυτό με ειδικό Διάταγμα ονομάσθηκε «Ηρωική Πόλη» και τιμάται κάθε χρόνος ο αγώνας της. Επί 15 περίπου μήνες ο Μακεδονικός χώρος με επίκεντρα την Χαλκιδική, το Βέρμιο και τον Όλυμπο, αποτελούσε την πρώτη γραμμή αντίστασης, τον πρώτο προμαχώνα του επαναστατημένου Έθνους. Ο ιστορικός Κόκκινος, γράφει ότι: «Η γεωγραφική θέση και η αδυναμία παροχής βοηθείας από την υπόλοιπη Ελλάδα, δίνουν στις εξεγέρσεις των Ελλήνων της Μακεδονίας, χαρακτήρα αυτοθυσίας».
Ελληνιστική Εποχή
(Η περίοδος Βασιλείας Αλεξάνδρου και διαδόχων του)
Η επανίδρυση της Βιβλιοθήκης της Αλεξανδρείας με χρηματοδότηση της Αιγυπτιακής Κυβερνήσεως, της ΟΥΝΕΣΚΟ και της διεθνούς κοινότητας, αναδεικνύει τον σημαντικό ρόλο στην ιστορία της ανθρωπότητας, της Ελληνιστικής Εποχής, έργον της οποίας υπήρξε και η Αρχαία Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, την οποία ίδρυσε ο Μακεδών Πτολεμαίος.
Δίκαια αναφέρεται ότι: «Ο Ελληνισμός της Ανατολής που δημιούργησε ο Αλέξανδρος και οι διάδοχοι του, αποτελεί την μεγαλύτερη προσφορά που προσέφερε έθνος στην γη».
Ο Ακαδημαϊκός της Σοβιετικής Ένωσης Αβραάμ Ράνκοβιτς στο βιβλίο του «Ελληνιστική Εποχή», αναφέρει ότι: «Ο πολιτισμός της Ελληνιστικής Εποχής κληρονομήθηκε από τη Ρώμη, το Βυζάντιο, τους λαούς της πρόσω Ασίας και μας επηρεάζει και σήμερα». H Ελληνιστική Εποχή βαθύτατα επηρέασε τη Ρώμη. Ο Μέγας Αλέξανδρος θεοποιήθηκε από τους Ρωμαίους, οι οποίοι πρώτοι τον ονόμασαν Μέγα.
Άραβες
Η συμβολή του έργου των Αλεξανδρινών Λογίων στην εν γένει πνευματική ανάπτυξη της Μέσης Ανατολής υπήρξε τεράστια. Όταν οι Άραβες επιβλήθηκαν ως κυρίαρχη δύναμη σ’ αυτήν την περιοχή, ήλθαν σε επαφή με έναν πολιτισμό βαθύτατα επηρεασμένο από τα Αλεξανδρινά πρότυπα.
Τον πρώτο αιώνα της Αραβικής κυριαρχίας –αναφέρει ο Καθηγητής Αμπάντι- τόσο στη Συρία, όσο και στην Αίγυπτο, τα Ελληνικά παρέμειναν η επίσημη γλώσσα του Κράτους.
Η Ελληνιστική Εποχή διεδραμμάτισε σημαντικό ρόλο στον Χριστιανισμό.
Ο Χριστιανισμός στην Ανατολή ένωσε την τύχη του με τον ελληνισμό. Στην Αλεξάνδρεια λειτούργησε η πρώτη Θεολογική Σχολή του 3ου αιώνα μ.Χ. και στην Αλεξάνδρεια ανεδείχθησαν θεολόγοι επηρεασμένοι από την Νεοπλατωνική φιλοσοφία που ενέπνευσε τους πατέρες της εκκλησίας.
Τα πνευματικά κέντρα (ιδρύματα, βιβλιοθήκες) Αλεξανδρείας, Περγάμου, Αντιοχείας, Εφέσου, αποτέλεσαν τον πνευματικό κρίκο με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Στην αίγλη και το πνευματικό και πολιτιστικό κύρος του Βυζαντίου δημιουργήθηκε το κλίμα και το κατάλληλο έδαφος για να χρησιμοποιηθούν ως όργανο της θείας πρόνοιας οι δύο Θεσσαλονικείς αδελφοί μοναχοί Μεθόδιος και Κύριλλος, που εκχριστιάνισαν τους Σλάβους και όπως είπε και ο Πάπας Παύλος Ιωάννης: «Χάραξαν την Ελληνική και Βυζαντινή παράδοση στην Ευρώπη».
Η Ελληνιστική Εποχή, η δευτέρα αυτή περίοδος του ελληνικού πολιτισμού, διέσωσε και διέδωσε το έργο της πρώτης περιόδου του ελληνισμού, της Αρχαϊκής περιόδου, δηλ. την αρχαία ελληνική φιλοσοφία και προετοίμασε και υπήρξε το βάθρο της τρίτης περιόδου του Ελληνικού Πολιτισμού, της Βυζαντινής περιόδου, όπως αναφέρει και ο Άγιος Νεκτάριος εις το βιβλίο του «Οικουμενικοί Σύνοδοι». «Ο διασπορείς Ελληνισμός (γράφει ο Άγιος Νεκτάριος), από τον Μέγα Αλέξανδρον προπαρασκεύασε την οδόν του Χριστιανισμού επί Αυτοκράτορος Μεγάλου Κωνσταντίνου».
Μέγας Αλέξανδρος
Ο δημιουργός της Ελληνιστικής Εποχής
Ο Μέγας Αλέξανδρος γεννήθηκε θνητός, έζησε ως υπεράνθρωπος και πέθανε ως ημίθεος.
Με την μετάδοση του Ελληνικού Πολιτισμού στην Ανατολή, την καθιέρωση της Ελληνικής γλώσσας ως μόνης γλώσσας των λαών που χρησιμοποιήθηκε και ως σχήμα μεταδόσεως του Χριστιανισμού, με το κήρυγμα αγάπης, ειρήνης και ομόνοιας των λαών που διακήρυξε εις την ΩΠΗΝ, παρουσία 9.000 Αξιωματούχων Ελλήνων και Ασιατών, και με την έμπρακτη τοποθέτηση του και καταδίκη των φυλετικών διακρίσεων, σφράγισε την παγκόσμιο Ιστορία και ως ο (εθνικός) Πρόδρομος του Χριστού.
Ξεχύθηκε από την Μακεδονία όχι για να κατακτήσει πλούτη ή να ικανοποιήσει πάθη, αλλά για να ενώσει όλους τους ανθρώπους με τα δεσμά της ειρήνης, της ομόνοιας και της αμοιβαίας επικοινωνίας. Την επιθυμία του αυτή, όπως γράφει ο Πλούταρχος, την διετύπωσε όταν συναντήθηκε με τον Διογένη στην Κόρινθο. Όταν ρώτησε τον Διογένη τι θέλει, εκείνος του
είπε να φύγει από μπροστά του για να μην καλύπτει τον ήλιο που τον φώτιζε. Ο Αλέξανδρος δεν θύμωσε αλλά είπε:
«Εάν δεν σκεπτόμουν να αναμείξω τα βάρβαρα έθνη με την Ελλάδα και διατρέχοντας όλη την Ήπειρο να την εκπολιτίσω και αφού βρω τα πέρατα της γης και τον ωκεανό της θάλασσας, να εκτείνω έως εκεί την Μακεδονία και να σπείρω και ν’ απλώσω την Ελληνική δικαιοσύνη και ειρήνη σε όλα τα μέρη του κόσμου, δεν θα καθόμουν άπρακτος μεταχειριζόμενος την εξουσία για σωματικές απολαύσεις, αλλά θα ζήλευα την απλότητα του Διογένη».
Αναχωρώντας από την Μακεδονία μοίρασε την περιουσία του και όταν ρωτήθηκε τι θα κρατήσει για τον εαυτό του είπε: «Την ελπίδα».
Τα οράματα και το έργον του Αλεξάνδρου στην Πολιτική, Οικονομική και Πολιτιστική ανάπτυξη των λαών, αποτελούν για τους ηγέτες των λαών, καθώς και για τις επιδιώξεις διεθνών οργανισμών φωτεινό παράδειγμα στην πορεία για την τρίτη χιλιετία. Οι κοινωνικές δομές που εισήγαγε είναι σημαντικότερες από τις μάχες που διεξήγαγε. Κοινωνική πρόνοια, το αγαθό της κρατικής παιδείας, δικαιοσύνη για τους αδύνατους.
«Εποικιστικό όργανο του Αλεξάνδρου, (γράφει στο βιβλίο του «ΠΑΥΛΟΣ» ο Holzner), ήταν η Ελληνική μόρφωση, η Ελληνική γλώσσα, η Ελληνική κοινοτική ζωή, η Ελληνική πόλη».
Με την διάδοση της ελληνικής γλώσσας ως επίσημης γλώσσας και για το Ασιατικό και Αφρικανικό του Κράτος, η Ελληνική έγινε το επίσημο γλωσσικό όργανο επικοινωνίας των ποικιλώνυμων λαών της Ανατολής. Με την διάδοση της ελληνικής θρησκείας, των ελληνικών εθίμων, της τέχνης, της καλλιτεχνίας, των ελληνικών γραμμάτων, διαβάζοντο από τους λαούς ο Όμηρος και εψάλλοντο οι τραγωδίες του Ευριπίδη και του Σοφοκλή.
Ο Ελληνισμός έρριψε τόσο βαθιές ρίζες, ώστε να διατηρείται ακμαίος επί αιώνες στην Ανατολή, έτσι που και σήμερα ακόμα οι Άραβες και οι άλλοι λαοί που κατέκτησε, με υπερηφάνεια να ισχυρίζονται ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
«Η ταπεινή μούσα κάθε φυλής τραγούδησε τον Αλέξανδρο σαν δικό της άνθρωπο».
Είχε δασκάλους για τα παιδιά των στρατιωτών.
«Ο Αλέξανδρος, όπως γράφει ο Στράβων, επληροφορείτο συνεχώς από τους επιστήμονας που τον ακολουθούσαν για κάθε Εθνογραφικό, Γεωγραφικό, Ζωολογικό και Βοτανολογικό φαινόμενο που συναντούσαν». Ο Αλέξανδρος διεθνοποίησε το εμπόριο, διότι πίστευε ότι το εμπόριο φιλιώνει τους ανθρώπους και ότι η συγκοινωνία φέρνει αρμονία.
Παντού ίδρυσε αγορές και εμπορικά κέντρα γύρω από τα οποία περιστρέφεται ακόμα και σήμερα η ζωή. Ο Αλέξανδρος ενοποίησε το νομισματικό σύστημα. Η δραχμή Αττικού τύπου
έγινε παγκόσμιο νόμισμα. Κατέστησε τον άργυρο βασική πρώτη ύλη κοπής νομισμάτων. Τα τετράδραχμα έγιναν τα πιο συνηθισμένα νομίσματα του τότε γνωστού κόσμου.
Το υπό του Διόδωρου αναφερόμενον για τον Αλέξανδρο «Εχθρούς ανάγκαζε ευδαιμονείν ο νικήσας», αν συνδυασθεί για την εποχή που έζησε, τον αναδεικνύει μοναδική προσωπικότητα στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Ο Αλέξανδρος, όπως αναφέρει ο Αρριανός, ελευθερώνοντας τις ελληνικές πόλεις της Μ. Ασίας από τους Πέρσες «τας μεν ολιγαρχίας παντού καταλύειν εκέλευσε Δημοκρατίας δε εγκαθιστάναι και τους νόμους τοις εκάστοις αποδούναι». Ο Αλέξανδρος εσέβετο το δημόσιο χρήμα. Στον λαό ήτο φιλάνθρωπος.
Πριν ο Απόστολος Παύλος (επιστολή προς Γαλάται Γ28) εξισώσει του άνδρα προς την γυναίκα, ο Αλέξανδρος έδειξε ιπποτισμό με την ευγενέστερη έννοια της λέξεως προς την γυναίκα. Ο Αρριανό επήνεσε την συμπεριφορά αυτή του Αλεξάνδρου.
Όταν είδε την Ρωξάνη, κόρη του εχθρού του ηγεμόνα Οξυάρθου, που χόρευε μεταξύ των γυναικών που αιχμαλώτισε, την ερωτεύθηκε και δεν την ατίμασε αλλά την παντρεύτηκε.
Ο σεβασμός που έδειξε στην μητέρα του Δαρείου όταν την αιχμαλώτισε, είχε ως συνέπεια να τον αγαπήσει σαν παιδί της, να μην ακολουθήσει τον Μαζαίο που προσπάθησε κρυφά να την απελευθερώσει και όταν πέθανε ο Αλέξανδρος έμεινε νηστική πέντε μέρες, όπως γράφει ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, και αυτοκτόνησε.
Ο Κανελλόπουλος αναφέρει ότι: «Όταν ο Αλέξανδρος πέθανε και σταμάτησε η αναπνοή του, σταμάτησε προς στιγμήν η αναπνοή της ίδιας της Ιστορίας». Ο Μέγας Βασίλειος στον λόγο του προς τους νέους, προβάλλει τον Αλέξανδρο ως υπόδειγμα εγκράτειας.
Όταν πληροφορήθηκε ότι δύο ευγενείς Μακεδόνες βίασαν γυναίκα διέταξε την θανάτωσιν των. Ο Αλέξανδρος αποκαλύπτεται φιλόσοφος. «Ανθ’ ων είπε, ανθ’ ων εδίδαξε, ανθ’ ών έπραξες», κατά του Πλουτάρχου.
Οι Προφήται του Ισραήλ προφήτευσαν για τον Αλέξανδρο.
Πολλά κείμενα Ταλμουδικά αποκαλούν εβραϊστί «Αλέξανδρος ο Μακεδών Βασιλεύς των Ελλήνων».
Όταν ο Δαρείος πληροφορήθηκε από τον Θαλαμηπόλο ότι ο Μακεδών Βασιλεύς τίμησε την οικογένεια του και ότι ο Αλέξανδρος διέταξε και ετάφη με κάθε πολυτέλεια η νεκρή βασίλισσα και ότι με δάκρυα τίμησε την μνήμη της, ο Δαρείος σήκωσε τα χέρια του στον ουρανό και ευχήθηκε: «Αν γυρίσει νικητής ν’ αξιωθεί να ξεπληρώσει όσα έκανε ο Αλέξανδρος στους αγαπημένους του όταν δυστύχησε και ότι αν πάψουμε να κυβερνάμε κάντε λοιπόν θεοί, άλλος από τον Αλέξανδρο να μην καθίσει στου Κύρου τον θρόνο».
Επηρέασε βαθύτατα τους Άραβας, ώστε η συνάντηση Ελληνισμού και Αράβων να αποτελέσει σημαντικό γεγονός στην Ιστορία, έγραψε ο Dennis Overbye εις τους Τάιμς της Νέας Υόρκης. Οι Άραβες μετέφρασαν την Ελληνική γραμματεία, η οποία πέρασε στην Ευρώπη και μεταφράστηκε τον 12ο αιώνα στα Λατινικά για να αποτελέσει την βάσh της Αναγεννήσεως.
Ο Αναπληρωτής Καθηγητής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Κωνσταντίνος Ρωμανός, εις το ενδιαφέρον βιβλίο του «Το Ελληνιστικό Ισλάμ», χαρακτηρίζει ως «ελλείποντα κρίκο της Ιστορίας του Πολιτισμού την Ελληνική κληρονομιά του Ισλάμ», γεγονός που δεν έχει ερευνηθεί στην Ελλάδα με μόνη αξιέπαινη εξαίρεση, αναφέρει ο Κων. Ρωμανός το έργον του Μητροπολίτου πρώην Μεγάλης Βρετανίας και Θυατείρων, Μεθόδιο Φούγια.
Το επιστημονικό έργο των Αράβων φιλοσόφων, που ήτο συνέπεια του έργου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έγραψε ο D. Overbye εις τους New York Times (Καθημερινή 4/11/2001),
ανεκόπη από τις σταυροφορίες τους Μογγόλους, και τους Οθωμανούς με την επικράτηση των οποίων επί πέντε αιώνες δεν υπήρξε ούτε ένας πνευματικός άνθρωπος.
«Οι Οθωμανοί, γράφει ο Overbye, δεν ενδιαφέροντο για επιστήμες και δεν ταυτίζονται, αναφέρει ο Καθηγητής Ρωμανός, με το Ισλάμ».
Όχι τυχαία, συνεπώς, ο Μωάμεθ εις το Κοράνιο αναφέρεται εις τον Δικέρατον Βασιλέα (τον Αλέξανδρον) ως είδος προφήτου που έχει την δύναμιν να τιμωρήσει όσους αδικούν και να δώσει εξαιρετικές αμοιβές εις όσους πιστεύουν και κάνουν έργα αγαθά.
Οι Βουδισταί τον τιμούν ως Ισόθεον.
Οι Πακιστανοί και σήμερα τον θεωρούν ως εθνικό των ήρωα.
Οι Εβραίοι ανά τους αιώνες και σήμερα έχουν το όνομα Αλέξανδρος, ως συνέπεια της αποφάσεως του Αρχιερέα των Εβραίων «να μείνει στην αιωνιότητα το όνομα Αλέξανδρος» δια τον σεβασμόν εις τον Αρχιερέα και στους τρόπους λατρείας των Εβραίων που έδειξε ο Αλέξανδρος κατά την επίσκεψη του στα Ιεροσόλυμα.
Ο Αλέξανδρος τιμάται και θα τιμάται αιωνίως από τις μεγάλες θρησκείες.
Η κοινή λογική διαψεύδει τους ισχυρισμούς ότι ο Αλέξανδρος ήτο ομοφυλόφιλος ή μέθυσος. Διότι θα ήτο αδύνατο ο Αλέξανδρος να επιτύχει ή οδηγήσει τον στρατό του σε άθλους, τους οποίους κανένας προ αυτού ή και μέχρι σήμερα επέτυχε. Η ανθρωπότης σήμερα έχει ανάγκη της προβολής του έργου του Αλεξάνδρου, που αποτελεί ανεκπλήρωτη επιδίωξη του Ο.Η.Ε.
Ο Αρριανός γράφει ότι ο Αλέξανδρος κατά τον Αριστόβουλο, ήταν φιλόπονος, ριψοκίνδυνος, γενναιότατος και ευσεβέστατος εις τους θεούς, αλλά και εξαιρετικά εγκρατής εις τις σωματικές απολαύσεις. Ο Αρριανός προσθέτει ότι δεν είναι σοβαρό αν έκανε ορισμένα σφάλματα. Ήταν ο μόνος Βασιλεύς που μετάνιωνε για τα σφάλματα του κι αυτό οφείλετο στην ευγενική του φύση.
Τα συμπόσια του, κατά τον Αριστόβουλο, δεν κρατούσαν πολύ χάριν του κρασιού, αφού ο Αλέξανδρος δεν έπινε πολύ. Ο Πλούταρχος με πηγή το ημερολόγιο του Αλεξάνδρου, γράφει:
«Και στο κρασί επίσης ήταν λιγότερο έκδοτος από ότι φαινόταν και νομίσθηκε τέτοιος γιατί έμεινε πολύ ώρα όχι πίνοντας, αλλά μιλώντας». Ήταν, προσθέτει ο Πλούταρχος, εγκρατής και στην τροφή.
Σενάρια που επιδιώκουν να εμφανίσουν τον Μέγαν Αλέξανδρο ως ομοφυλόφιλο είναι κακόβουλα και στερούνται σοβαρότητας: Διαψεύδονται ή και γελοιοποιούνται πρώτον από τον Πλούταρχο, ο οποίος αναφέρει: Ο Αλέξανδρος, όταν ο Φιλόξενος, ο διοικητής της παραλίας, έγραψε προς αυτόν ότι εύρεν εις την Ιωνία παίδα ωραιότατον, του οποίου όμοιο μέχρι τότε ο κόσμος δεν εγέννησεν, και πρώτα εάν ήθελε να τον στείλη, ο βασιλεύς απαντών έγραψε προς αυτόν πικρότατας παρατηρήσεις. «Ω κάκιστε από όλους τους ανθρώπους με εγνώρισες ποτέ μέχρι σήμερον ένοχο τοιούτου εγκλήματος, δια να τολμήσεις να με κολακεύσης με ηδονάς τόσον αισχράς;».
Δεύτερον από τα γεγονότα:
Ο Αλέξανδρος παντρεύτηκε: α) Την Ρωξάνην και απέκτησε διάδοχον, β) Την Στατείρα, την κόρη του Δαρείου και γ) Βασίλισσα της Ανατολής ζήτησε να αποκτήσει παιδί από τον Αλέξανδρο.
ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
Με τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι Στρατηγοί άξιοι διάδοχοι του, πληρέστερα υλοποίησαν τους οραματισμούς του Αλεξάνδρου χάριν της ανθρωπότητος με κύρια κέντρα δράσεων οι μεν Πτολεμαίοι στην Αλεξάνδρεια, οι δε Σελευκίδες και Αντιγονίδες στην Αντιόχεια, Πέργαμο και Έφεσο.
ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΙ
Το Μουσείο και η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας που ίδρυσε ο Πτολεμαίος ο 1ος και τα περιέβαλαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον όλοι οι Πτολεμαίοι, υπήρξαν επί αιώνες ο πνευματικός και επιστημονικός φάρος όλου του γνωστού κόσμου.
Οι Αλεξανδρινοί λόγιοι, χάρις εις την αμέριστη υλική και ηθική συμπαράσταση των Πτολεμαίων, συγκέντρωσαν και επεξεργάσθηκαν με κείμενα άλλων λαών και τα κλασσικά συγγράμματα των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων και ποιητών, τα διέσωσαν από τον όλεθρο, καθάρισαν τα κείμενα των, τα διέταξαν κατ’ άξιον, τα ερμήνευσαν και τα πολλαπλασίασαν σε αντίγραφα σε παπύρους και ως αντίγραφα των εστάλησαν στην Αθήνα, Ρώμη και Κωνσταντινούπολη.
Με την καταστροφή της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, τα έργα των Αλεξανδρινών χρησιμοποιήθηκαν στην Αναγέννηση για να είναι σήμερα κτήμα της ανθρωπότητας η σοφία των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων.
Ο Αρίσταρχος ο Σαμοθράξ, διόρθωσε το κείμενο του Ομήρου το οποίο διήρκεσε σε 24 ραψωδίες και έμεινε ως βάση των μεταγενεστέρων εκδόσεων.
Ο Καλλίμαχος, ο Ζηνόδοτος, ο Ερατοσθένης, ο Αριστοφάνης, ο Αρίσταρχος και ο δίδυμος ο Χαλκέντερος, λάμπρυναν και διέπρεψαν στην ελληνική φιλολογία.
Οι Αλεξανδρινοί υπελείφθησαν μεν εις το δημιουργικό πνεύμα των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, αλλά ανεδείχθησαν πολύ υπέρτεροι και θεμελιωταί εις τας εμπειρικάς επιστήμες που ήτο συνέπεια της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της επιρροής του διδασκάλου του και ιδρυτού των φυσικών επιστημών, Αριστοτέλη.
Η Αλεξάνδρεια ανεδείχθη το μεγαλύτερο Ιατρικό Κέντρο, το οποίο από 323 π.Χ. ως 640 μ.Χ., κατηύθυνε την Ιατρικήν Επιστήμη εις ολόκληρο τον κόσμο. Οι Πτολεμαίοι πρώτοι επέτρεψαν την πρώτην ανατομή σε άνθρωπο. Ο Ηρόφιλος και ο Πεισίστρατος έγιναν οι πρώτοι πατέρες της ανατομίας. Ο Ερατοσθένης διέγνωσε τα νεύρα, την καρδιά, την αναπνοή, το αίμα και τα λοιπά όργανα του οργανισμού. Εις την εποχή των Αλεξανδρινών έγινε η διαίρεση της Ιατρικής σε διαιτητική, φαρμακευτική και χειρουργική. Ο Γαληνός στερέωσε την παθολογίαν και ανεδείχθη ιατροφιλόσοφος και δεύτερος μετά τον Ιπποκράτη, πατήρ της Ιατρικής.
Η Ορυκτολογία και η Βοτανική αναπτύχθηκαν ως επιστημονικοί κλάδοι και συνετέλεσαν στην ανάπτυξη της φαρμακολογίας. Οι σοφοί του Μουσείου προήγαγαν εις επιστήμη τα μαθηματικά και ιδιαίτερα την γεωμετρίαν, αριθμητική, μηχανική, αστρονομία και γεωγραφία. Εις την Αλεξάνδρεια έλαβαν την παιδεία και διέπρεψαν ο Ευκλείδης και ο Αρχιμήδης, καθώς και άλλοι θετικοί επιστήμονες. Τα έργα του Ευκλείδη, τον 12ο και 13ο αιώνα, μεταφρασμένα από τους Άραβες, διοχετεύθησαν στην Ευρώπη.
Εις την Αλεξάνδρειαν ιδρύθηκε το 283 π.Χ., το πρώτο Αστεροσκοπείο του κόσμου και στην Αλεξάνδρεια ο Αρίσταρχος ο Σάμιος ανακάλυψε το Ηλιοκεντρικό Σύστημα, την θεωρία του οποίου έκλεψε ο Κοπέρνικος. Η πρώτη τεχνολογική ανάπτυξη πραγματοποιείται στην Αλεξάνδρεια. Η μελέτη μόνο του Φάρου της Αλεξάνδρειας επιβεβαιώνει το γεγονός αυτό.
Οι Σελευκίδες απεδείχθησαν τα σταθερότερα στοιχεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που επέζησαν από την Ρώμη και αποτέλεσαν την κύρια οικονομική βάση του Βυζαντινού κράτους. Τα αρδευτικά έργα των Σελευκιδών εντυπωσιάζουν ακόμη και σήμερα.
Η Παρένθεση του Σκοπιανού Προβλήματος
Η επίθεση της Γερμανίας κατά της Ελλάδος, τον Απρίλιο 1941, και η επικράτηση του
Κομμουνιστού Τίτο στην Γιουγκοσλαβία, συνετέλεσαν στην δημιουργία του Σκοπιανού προβλήματος.
Ως παρένθεση θεωρώ το πρόβλημα των Σκοπίων διότι δεν είναι δυνατόν η πολιτική και ιστορική απάτη που συνιστά η τεχνητή κατασκευή από τον Τίτο του ψευδομακεδονικού Έθνους των Σκοπίων, να μην αποκαλυφθεί και καταγγελθεί.
Δεν είναι τυχαίο ότι το Ινστιτούτο Εξωτερικών Υποθέσεων της Σουηδίας και το Πανεπιστήμιο Lund με υπογραφή Stolpe, το 1995, σε μελέτη του για την Μακεδονία, ανέφερε ότι: «Οι Ευρωπαίοι Υπουργοί δεν γνωρίζουν Ιστορία. Δεν γνωρίζουν ότι η Ιστορία της Μακεδονίας δεν είναι Ιστορία μόνο των Ελλήνων, αλλά όλων ημών των Ευρωπαίων, διότι οι Μακεδόνες διέδωσαν τον ελληνικό πολιτισμό στην Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο που μας επηρεάζει και σήμερα».
Το Σκοπιανό αποτελεί την πλέον θρασεία απειλή που αντιμετώπισε έθνος. Δεν περιορίζεται εις τυχόν εδαφικές βλέψεις κατά της Ελλάδος, όπως μερικοί αφελείς το αντιμετωπίζουν. Εις τον ανιστόρητο κόσμο που ζούμε και η αμφισβήτηση της προσφοράς των Μακεδόνων στην Ιστορία και τον Πολιτισμό θα αποτελέσει δεινό πλήγμα. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο το έδαφος της αλλά η Ιστορία και η πολιτιστική της κληρονομιά. Το 1991, όταν η Σλοβενία έγινε ανεξάρτητο κράτος κυκλοφόρησε νόμισμα που είχε έναν Αυστριακό θρόνο. Όλοι οι Αυστριακοί απαίτησαν και η Σλοβενία απέσυρε το νόμισμα.
Οι Σκοπιανοί αρνούνται την ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελλήνων και οικειοποιούνται και θεωρούν τους εαυτούς τους απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αν σιωπήσουμε η Ελλάς θα υποστεί δεινή ήττα που δεν υπέστη χώρα στην Ιστορία.
Ιστορικά Στοιχεία και Γεγονότα
Το 1912, μετά από 5 αιώνες Τουρκικής δουλείας των λαών της Βαλκανικής, εκηρύχθη ο Α’ Βαλκανικός Πόλεμος, δηλ. Βουλγαρίας, Σερβίας, Ελλάδος και Μαυροβουνίου κατά της Τουρκίας, με συνέπεια οι 3 χώρες να καταλύσουν τα Σαντζάκια, που επί 5 αιώνες αποτελούσαν διοικητικές διαιρέσεις της Τουρκίας.
Η Ελλάς που κατέλαβε το μεγαλύτερο τμήμα της αρχαίας Μακεδονίας, ίδρυσε αμέσως από το 1912, με έδρα την Θεσσαλονίκη, την Γενική Διοίκησιν Μακεδονίας και πρώτον Διοικητή τον Ρακτιβάν, και ουδείς μέχρι το 1944 διενοήθη να αμφισβητήσει το γεγονός αυτό, διότι όλοι γνώριζαν ότι από την αρχαιότητα η Μακεδονία ήτο Ελληνική.
Η Σερβία και Βουλγαρία που κατέλαβαν μικρές λωρίδες γης της Βόρειας Αρχαίας Μακεδονίας, τις προσάρτησαν ως Σερβικό και Βουλγαρικό έδαφος. Η λωρίδα αυτή ενετάχθη στην Νότιο Σερβία και δημιουργήθηκε η Βαρντάσκα Μπανοβίνα. Εις την Βουλγαρία εμφανίζεται ως ΠΙΡΙΝ.
Είναι ψεύδος των Σκοπιανών ότι μοιράστηκε η Μακεδονία, διότι πέντε αιώνες δεν υπήρχε Μακεδονία και ονομάζετο ο χώρος «Σαντζάκια».
Οι Συνθήκες που υπεγράφησαν το 1913 διαψεύδουν τον ισχυρισμόν αυτόν. Η Συνθήκη Βουκουρεστίου Ελλάδος-Βουλγαρίας όρισε ως σύνορα των δύο χωρών την κορυφογραμμή του Μπέλλες, χωρίς να αναφέρεται η λέξη «Μακεδονία».
Η Συνθήκη Ελλάδος-Σερβίας την 19η Μαϊου 1913 όριζε ότι σύνορα των δύο χωρών θα είναι τα σημεία που κατέχουν οι Στρατοί την ημέραν της ανακωχής χωρίς καμία αναφορά στην Μακεδονία.
Τα σύνορα αυτά βρήκε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Εις τα σύνορα της Ελλάδος προς Βουλγαρία έγιναν τα περίφημα οχυρά Μακεδονίας-Θράκης, γνωστά ως γραμμή Μεταξά. Εναντίον αυτών των οχυρών που εφυλάσσοντο από Έλληνας στρατιώτες, μεταξύ των οποίων και ο συγγραφεύς του παρόντος, επετέθη απροειδοποίητα η Γερμανία, την 6η Απριλίου 1941, με ορμητήριο την Βουλγαρία η οποία ήτο σύμμαχος του Χίτλερ.
Την ιδίαν ημέραν (6 Απριλίου 1941), άλλα Γερμανικά στρατεύματα ορμώμενα επίσης από την Βουλγαρία, εισήλθαν στα Σκόπια, την πρωτεύουσα τότε (όχι της Μακεδονίας, αλλά της Βαρντάσκα), όπου έγιναν δεκτά ως ελευθερωταί με χιλιάδες Βουλγάρικες σημαίες και εν συνεχεία, εισήλθαν στο ελληνικό έδαφος όπου πλευροκόπησαν τις αγωνιζόμενες ελληνικές δυνάμεις, με συνέπεια να παραδοθούν οι αγωνιζόμενοι και μόνο οι υπερασπίστε των Οχυρών Μακεδονίας-Θράκης δεν συνεμορφώθησαν με την συνθήκη ανακωχής και μετά από δύο ημέρες, όταν έλαβαν εντολή παρεδόθησαν.
Ο ηρωισμός των μαχητών εις την μάχη των Οχυρών προκάλεσε τον θαυμασμό του Χίτλερ και
του Γερμανικού Αρχηγείου, με συνέπεια ο Γερμανικός Στρατός να παρουσιάζει όπλα εις τους παραδιδομένους Έλληνας μαχητάς και η Γερμανική σημαία να ανυψώνεται μόνο όταν εχάνοντο εις τον ορίζοντα και ο τελευταίος στρατιώτης, γεγονός μοναδικό εις τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Χίτλερ ομιλών εις το Ράιχσταγκ, την 4η Μαϊου 1941, δήλωσε: «Από όλους τους στρατούς που αντιμετωπίσαμε μόνο ο Έλλην στρατιώτης πολέμησε με ηρωισμό και αυτοθυσία και παρεδόθη μόνον όταν κάθε αντίσταση ήταν μάταιη».
Ο Χίτλερ από θαυμασμό προς τον Ελληνικό Στρατό που είχε ήδη εξευτελίσει την Φασιστική Ιταλία, δεν αιχμαλώτισε τον Ελληνικό Στρατό και επέτρεψε οι Αξιωματικοί να διατηρήσουν τον ατομικό των οπλισμό. Το 1941, ως γνωστόν, ο Χίτλερ παρεχώρησε την Βαρντάσκα, όπως και την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη στην σύμμαχο του Βουλγαρία, η οποία προσήρτησε τις περιοχές αυτές ως Βουλγαρικό έδαφος. Την 2α Αυγούστου 1944, ο Τίτο βέβαιος για την νίκη των δημοκρατιών, άρπαξε την σκυτάλη για την απόσπαση της Μακεδονίας από την Βουλγαρία – που ήτο σύμμαχος του Χίτλερ – και από το ευρισκόμενο και σήμερα στο Σερβικό έδαφος Μοναστήρι της Πολυχρονίτσας, ανακήρυξε την Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Την 8η Σεπτεμβρίου 1944, οι Βούλγαροι άλλαξαν και κήρυξαν τον πόλεμο κατά της Γερμανίας χωρίς έναν πυροβολισμό. Οι Γερμανοί εξεδίωξαν τον Βουλγαρικό Στρατό και τους Βουλγαρικές αρχές από τα Σκόπια και όταν έφυγαν από την περιοχή, μετά από λίγες εβδομάδες, ο Τίτο εισήλθε εις τα Σκόπια και με σύμφωνο γνώμη του Στάλιν, υλοποιώντας και την επιδίωξη της Κομιντέρν και των Βαλκανικών Κομμουνιστικών Κομμάτων για απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα, μετονόμασε την Βαρντάσκα σε Μακεδονία
και βάπτισε τους Σλάβους κατοίκους σε Μακεδόνες και έκτοτε κατασκεύασε στα χαρτιά τα ανύπαρκτα συστατικά στοιχεία του ανυπάρκτου «Μακεδονικού Έθνους», δηλαδή:
α) Το 1944 «Μακεδονική Κυβέρνηση, και Βουλή Μακεδονική»
β) Το 1944 ονομάσθη το προφορικό Βουλγαρικό ιδίωμα των Σκοπίων «Μακεδονική Γλώσσα» και επειδή δεν είχε γράμματα ούτε άλλα χαρακτηριστικά Γλώσσης, ειδική επιτροπή επιστημόνων το επεξεργάσθηκαν από το 1944 και μόνο τον Ιούλιο 1945 έγινε η επίσημη «Μακεδονική Γλώσσα». Πρώτη Γραμματική κυκλοφόρησε το 1951 και το πρώτο Φιλολογικό Λεξικό το 1961.
γ) Το 1968 ιδρύθηκε από το αθεϊστικό Κομμουνιστικό Κόμμα μόνο στα Σκόπια «Μακεδονική Εκκλησία» και
δ) Το 1969 κυκλοφόρησαν την Τρίτομο Ιστορία του (ψευδό)«Μακεδονικού Έθνους», που αποτελεί την μεγαλύτερη πολιτική και ιστορική απάτη.
Εάν συνεπώς δεν εγίνετο η Γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδος το 1941 και εάν δεν επεκράτη το Κομμουνιστικό Κόμμα στην Γιουγκοσλαβία, δεν θα είχε δημιουργηθεί θέμα Μακεδονίας. Το Βασίλειο Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων που είχε δημιουργηθεί το 1919 και κατελύθη από τους Γερμανούς το 1941, δεν είχε αμφισβητήσει ποτέ την ταυτότητα της Μακεδονίας ως Ελληνικής. Οι Βούλγαροι ως σύμμαχοι του Χίτλερ δεν θα διενοούντο να θέσουν θέμα Μακεδονίας εις βάρος της νικήτριας Ελλάδος.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος
Ο αείμνηστος Μανώλης Ανδρόνικος, έγραψε: «Αντιμετωπίσαμε το θέμα των Σκοπίων με δειλία, σαν να είμεθα εμείς οι ένοχοι και οι πλαστογράφοι».
Θεωρήσαμε, κακώς, ως πρόβλημα μας με τα Σκόπια, το θέμα του ονόματος του Κράτους χωρίς να το συνδέσουμε με την Ιστορία, το ισχυρό όπλο μας, όπως δήλωσε ο Κίσινγκερ. Όσοι αναφέρονται εις το θέμα «Μακεδονία», να συνειδητοποιήσουν ότι ουσία και αφετηρία του προβλήματος απετέλεσε ο ψευδής ισχυρισμός των Σκοπιανών, ότι οι Αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήσαν Έλληνες και ότι τον 6ο αιώνα (όπως το αvεκάλυψαν μετά το 1950), ενώθηκαν ως Σλάβοι με τους Έλληνες Μακεδόνες και έγιναν αυτοί Μακεδόνες.
Η ταυτότης των Μακεδόνων ως Ελλήνων όμως, επιβεβαιούται από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη, από κείμενα αρχαίων Ελλήνων, Εβραίων και Ρωμαίων συγγραφέων (και Ταλμούδ), από χιλιάδες ελληνικές επιγραφές της Μακεδονίας, από την συμμετοχή των Μακεδόνων εις τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τις αμφικτυονίες και τα αρχαία ελληνικά θέατρα.
Επιβεβαιώνεται επίσης από όλα τα σύγχρονα γεγονότα, Συνθήκη Αγίου Στεφάνου και Συνθήκη Βερολίνου, Μακεδονικός Αγώνας, Απογραφή Τούρκων στο Μοναστήρι το 1905, Εκλογές Τούρκων το 1912, Α΄ και Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος, Α΄ και Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Εις όλα αυτά τα γεγονότα συμμετείχαν Έλληνες, Βούλγαροι, Σέρβοι και Τούρκοι. Πουθενά δεν αναφέρεται ύπαρξη Μακεδόνων. Ο Δημοσιογράφος Απόκης, όταν ο Πρωθυπουργός Καραμανλής ευρίσκετο στην Ουάσιγκτον, μετέδωσε σχόλιο (ΒΗΜΑ, 16 Μαϊου 2004) Αξιωματούχου του Λευκού Οίκου, ο οποίος είπε: «Η Μακεδονία δεν απειλεί την Ελλάδα. Όλοι γνωρίζουν ότι η Κλασσική Μακεδονία ήταν μέρος του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Εγώ το γνωρίζω, όλοι το γνωρίζουν και τα ιστορικά γεγονότα δεν αλλάζουν».
Ο Βλάσης Βλασίδης, σε άρθρο του που δημοσιεύεται στο βιβλίο Ε. Κωφού-Β.Βλασίδη με τίτλο «Η επτάχρονη συμβίωση 1995-2002», αναφέρει ότι, ο Δήμαρχος των Σκοπίων Μπενίφσκυ, ο Αρχισυντάκτης της εφημερίδος DEVNIC και ο Υπουργός Παιδείας Ολιζάνυ, σε συνάντηση των, τους είπαν ότι: «Έχουν πρόβλημα με τα παιδιά τους και προσπαθούν να τα πείσουν ότι δεν έχουμε σχέση με τους Αρχαίους Μακεδόνας, αλλά δεν μπορούν, διότι τα παιδιά, αυτά διδάχθηκαν στο σχολείο». Αποκαλυπτικό είναι το ανθελληνικό άρθρο “Macedonians” της Εγκυκλοπαίδειας του Harvard το 1980, που αναφέρει:
«Μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι μετανάστες στις Η.Π.Α. από τη Μακεδονία θεωρούσαν
τους εαυτούς τους Βουλγάρους ή Βουλγαρομακεδόνες. Τελευταία ένα μέρος διανοουμένων άρχισε να θεωρεί εαυτούς Μακεδόνες. Τον 20ο αιώνα μερικοί διανοούμενοι άρχισαν να συζητούν ότι η Σλαβική Μακεδονία δεν είναι ούτε Βουλγαρική, ούτε Σερβική, ούτε Ελληνική, αλλά ένας χωριστός Λαός. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γιουγκοσλαβίας υποστήριξε την παραπάνω ιδέα και ίδρυσε το 1945 τη Δημοκρατία της Μακεδονίας οπότε εξελίχθηκε η Μακεδονική γλώσσα και ενισχύθηκε η ιδέα της Μακεδονικής Εθνότητας. Η μεγαλύτερη πρόοδος για την ανάπτυξη μιας ξεχωριστής Μακεδονικής Αμερικανικής Κοινότητας άρχισε στο τέλος της δεκαετίας του 1950 όταν έφθασαν Γιουγκοσλάβοι Μετανάστες που από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχαν διδαχθεί να πιστεύουν ότι οι Μακεδόνες αποτελούν χωριστή γλωσσική και πολιτιστική εθνότητα. Επίσης, οι ίδιοι έγιναν τα όργανα μεταφοράς αυτών των αισθημάτων στους βουλγαρικής συνείδησης μετανάστες». Με δεδομένο της ταυτότητος των Μακεδόνων ως Ελλήνων, οι Σκοπιανοί δεν μπορούν να ονομάζονται Μακεδόνες διότι θα θεωρηθούν Έλληνες, γι’ αυτό η ονομασία του Κράτους των δεν μπορεί να έχει το όνομα «Μακεδονία». Ούτε όνομα που θα τους επιτραπεί να ονομάζονται Μακεδόνες.
Συμφωνία Συνδέσεως της FYROM με την Ε.Ε.
Οι Σκοπιανοί, όπως και όλοι οι λαοί της Βαλκανικής, θέλουν να γίνουν μέλη της Ε.Ε. Το 2001 υπεγράφη μεταξύ της FYROM και της Ε.Ε. Σύμφωνο Σύνδεσης και Σταθερότητος, με στόχο τον εν καιρώ χαρακτηρισμό της ως υποψήφια χώρα για την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πριν όμως αναφερθώ εις το σοβαρό αυτό Σύμφωνο, πληροφορώ ότι οι Σκοπιανοί, προς εξαπάτηση ανιστόριτων και αφελών, το Σύμφωνο αυτό, εις την επίσημο Ιστοσελίδα της Κυβερνήσεως των Σκοπίων, δεν το πρόβαλαν όπως υπεγράφη, δηλ. ως Σύμφωνο FYROM και Ε.Ε., αλλά ότι η «Δημοκρατία της Μακεδονίας» (όχι FYROM) αφενός και αφετέρου οι κάτωθι 15 χώρες της Ε.Ε. και συνεπώς και η Ελλάς (όχι η Ε.Ε.) υπέγραψαν Σύμφωνο Σύνδεσης και Σταθερότητος. Εμφανίζουν δηλαδή και την Ελλάδα ότι υπέγραψε Σύμφωνο με την Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών του Ισραήλ, που παρίστατο εις την υπογραφήν Συμφωνίας Ισραήλ και «Δημοκρατίας Μακεδονίας» για Πολιτισμό και Παιδεία, δήλωσε ότι «Το Ισραήλ υπέγραψε με το Συνταγματικό όνομα, διότι η Δημοκρατία αυτή θα γίνει μέλος της Ε.Ε.». Ο Γεν. Γραμματέας του Ισραήλ επιβραβεύει την ανωτέρω απάτη και παράλληλα, με την υπογραφήν αυτήν εμφανίζει την Κυβέρνηση του Ισραήλ να θεωρεί περισσότερο αξιόπιστους τους πλαστογράφους της Ιστορίας της Μακεδονίας από τους Προφήτας του Ισραήλ, το Ταλμούδ και Εβραίους συγγραφείς.
Το υπογραφέν ανωτέρω Σύμφωνο Σύνδεσης και Σταθερότητος, έχει ως δύο ουσιώδεις όρους:
α) Σεβασμό των Δημοκρατικών Αρχών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (Άρθρο 2 του Συμφώνου).
β) Διεθνή ειρήνη και σταθερότητα και ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας (Άρθρο 3 του Συμφώνου).
Σεβασμός στις δημοκρατικές αρχές (Άρθρο 2). Βασική προϋπόθεση έχει την αλήθεια με την οποία οι Σκοπιανοί δεν έχουν καμία σχέση.
α) Εξηπάτησαν το Ισραήλ και την διεθνή κοινή γνώμη με την Ιστοσελίδα για το Σύμφωνο Σύνδεσης.
β) Εξηπάτησαν το Βατικανό, το 1986, όταν παρουσίασαν εικόνες Βυζαντινές (Ελληνικές) ως Μακεδονικές, με συνέπεια το Βατικανό να ζητήσει συγνώμη «παγιδευθήκαμε από τους Σκοπιανούς».
γ) Εξηπάτησαν τους Ρώσους και παρουσίασαν στην Αίθουσαν Τρετιατίκοβα τερακότες του 4ου αιώνα με ελληνικές επιγραφές ως «Μακεδονικές».
Ψεύδονται μεταξύ άλλων και:
α) Για το Ίλιντεν, ότι ήτο εξέγερση Μακεδόνων, ενώ ήτο εξέγερση Βουλγάρων Κομιτατζήδων. Τους διαψεύδουν οι Πρόξενοι Η.Π.Α., Αγγλίας, Γαλλίας, Αυστρίας με 70 έγγραφα των προς τους Υπουργούς Εξωτερικών των χωρών των, όπου αναφέρουν ότι ήτο έργον Βουλγάρων (Ντοκ. 31). Ανάλογο έγγραφο έστειλε η Οθωμανική Πρεσβεία στην Γαλλία στον Γάλλο Υπουργό Εξωτερικών (Ντοκ. 39).
β) Για τον Σαμουήλ ότι ήτο ο πρώτος Μακεδόνας Βασιλεύς.
Ο Αυτοκράτωρ Βασίλειος ο Β΄, που νίκησε τον Σαμουήλ, ονομάσθηκε Βουλγαροκτόνος, όχι Μακεδονοκτόνος.
γ) Ότι η Γλώσσα των Μακεδόνων δεν ήτο η Ελληνική.
δ) Ότι μοιράσθηκε δήθεν η Μακεδονία το 1912.
Σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα (Άρθρο 2). Αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου είναι η εθνική του ταυτότητα. Η άρνηση της κραυγαλέας ταυτότητος των Μακεδόνων ως Ελλήνων (σελ. 62-74) από τους Σκοπιανούς αποτελεί, όχι σεβασμόν αλλά ύβριν και κατάφωρο παραβίασιν στα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων.
Διεθνής ειρήνη και σταθερότητα και ανάπτυξη καλών σχέσεων γειτονίας (Άρθρο 3). Ο ψευδής ισχυρισμός ότι υπάρχουν «Μακεδονικές» μειονότητες στην Βουλγαρία, Αλβανία και Ελλάδα, αποτελεί πρόκληση διότι ύπαρξη μειονότητας προβλέπει ύπαρξη αντιστοίχου Μακεδονικού Έθνους σε άλλη χώρα. Μακεδονικό Έθνος ούτε υπήρξε ούτε υπάρχει. Οι Μακεδόνες ήσαν Έλληνες, είχαν τους αυτούς θεούς, τα αυτά ιερά, την αυτή γλώσσα, τα αυτά ήθη και έθιμα, συμμετείχαν με τους λοιπούς Έλληνας εις τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τις Αμφικτυονίες κλπ.
Όλοι οι γειτονικοί λαοί γνωρίζουν την ιστορική αλήθεια. Η Ελλάς ποτέ δεν θα δεχθεί να αρνούνται την ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελλήνων και ούτε να αμφισβητείται η ιστορία και η πολιτιστική κληρονομιά της Μακεδονίας. Πολύ περισσότερο όταν επιδιώκεται και η οικειοποίηση της ταυτότητος αυτής και της πολιτιστικής κληρονομιάς από Σλάβους. Ο Ζέλεφ, ως Πρόεδρος της Βουλγαρίας, σε επίσημη επίσκεψη του στην Σουηδία την 20η Ιουνίου 1993, δήλωσε στην ”Svenska Dugbladed” ότι: «Το δημιουργηθέν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την Κομιντέρν ”Μακεδονικό Έθνος” αποτελεί έγκλημα, την ευθύνη του οποίου έχει ο Τιτοϊσμός και Σταλινισμός».
Ο Τζαφέρι, Αρχηγός Κόμματος των Αλβανών των Σκοπίων, κατηγόρησε τον Γκλιγκόρωφ ότι πλαστογραφεί την ιστορία των γειτόνων του και ότι ο Μακεδονισμός του είναι πλασματικός που στηρίζεται σε μύθο. Όχι τυχαία, συνεπώς, ο Πάντιτ Αστάουν, υποψήφιος Διοικητής του Κοσόβου εκ μέρους του Ο.Η.Ε., το 2000 δήλωσε ότι: «Τα Σκόπια αποτελούν βόμβα στα Βαλκάνια».
Από τα ανωτέρω αποκαλύπτεται ότι είναι αδιανόητη και η διασφάλιση ειρήνης και καλής γειτονίας, που προβλέπει το Άρθρο 3 του Συμφώνου.
Η Ελλάς συνεπώς δεν χρειάζεται να ασκήσει Βέτο, αλλά η ίδια η Ε.Ε. οφείλει να ζητήσει συμμόρφωση προς τους ουσιώδεις όρους του Συμφώνου, η εκπλήρωση των οποίων είναι ανέφικτη εφόσον διατηρούν τα ονόματα Μακεδονία – Μακεδόνες.
Τέλος, από την επτάχρονη εμπειρία μου στην Βόρειο Ελλάδα, θεωρώ ότι άμεση θα είναι η λύση του Σκοπιανού προβλήματος χωρίς αναφορά στην Ιστορία, αν κληθούν οι Ευρωβουλευταί που συμμετείχαν εις την Επιτροπή Σύνδεσης FYROM – E.E. μαζί με τους Σκοπιανούς Βουλευτάς να επισκεφθούν:
1) Το Εθνικό Κέντρο Ερευνών Αθηνών όπου έχουν συγκεντρωθεί 5.000 ελληνικές επιγραφές της Μακεδονίας και έχουν αποθησαυρισθεί 11.000 ονόματα Μακεδόνων και να ζητήσουν από τους Σκοπιανούς να φέρουν ΜΙΑ μόνο ΜΙΑ επιγραφή της Μακεδονικής Γλώσσας.
2) Να επισκεφθούν τους αρχαιολογικούς χώρους και τα Μουσεία της Μακεδονίας αλλά και το Νότιο τμήμα της Δημοκρατίας των Σκοπίων που ανήκει στην Αρχαία Μακεδονία, όπου θα δουν ελληνικά θέατρα με ελληνικές επιγραφές και άλλες επιγραφές.
Ο αείμνηστος Πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Μιτεράν, μετά την επίσκεψη του στην Βεργίνα, δήλωσε: «Δεν γνώριζα για τις ανασκαφές, ούτε φανταζόμουνα έντονη την σφραγίδα της Ελλάδος εδώ. Βυθίστηκα στο μεγαλείο της Αρχαίας Μακεδονίας». Γερμανοί φοιτηταί μετά την επίσκεψη τους στα Μουσεία της Μακεδονίας χρησιμοποίησαν βαρειές εκφράσεις κατά του Κίνκελ, Υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας, διότι τους απέκρυψε την αλήθεια. Άπειρες ανάλογες περιπτώσεις υπάρχουν.
Ο αείμνηστος Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, έδωσε μεγάλη βαρύτητα στις ανασκαφές που τις θεωρούσε ως εθνική ανάγκη και δήλωσε εις τα εγκαίνια της Εκθέσεως του Αλεξάνδρου (8/5/1980): «Η Μακεδονία με την ανακάλυψη της ανασκαφής της Βεργίνας προβάλει στο προσκήνιο διεκδικητού εις τα πρωτεία υψηλής πολιτιστικής κληρονομιάς». Ο Αλέξανδρος υπηρέτησε όσο ουδείς άλλος τα όνειρα του Έθνους σύμβολο της ενότητας και συνέχειας του αρχαίου και νεωτέρου ελληνισμού.
Ο επίσης αείμνηστος Πρόεδρος Κωνσταντίνος Τσάτσος με την επίσκεψη του στην Βεργίνα, είπε: «Οι Βασιλείς των Μακεδόνων δεν βάσταξαν. Βγήκαν από τους τάφους τους να διώξουν τους πλαστογράφους της ιστορίας της πατρίδος των», προσθέτω να διώξουν και τους ανιστόρητους και αφελείς που πιστεύουν στους Σκοπιανούς.
Νικόλαος Μάρτης
ΠΕΡΙ "ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΩΝ" - ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΑ - ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΨΕΜΑ
ΤΑ ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΤΟ "ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ"
ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ: ΑIΤIΑ ΦIΑΣΚΟΥ ΕΛΛΗΝIΚΗΣ ΔIΠΛΩΜΑΤIΑΣ ΣΤΟ FYROM
Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΕΛΛΑΣ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΩΝ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟY ΣΙΩΝΙΣΜΟY ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ.
Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ
Η ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΠΙΑΝΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
____________________________________________
Η Μακεδονία στην Ελληνική Ιστορία
Η Μακεδονία, γέφυρα Ανατολής και Δύσεως, Βορρά και Νότου, αποτελούσε πάντοτε στόχο επεκτατικών βλέψεων. Ο αρχαίος ιστορικός Πολύβιος (200 π.Χ.) την ανέφερε ως «πρόφραγμα για την ασφάλεια των Ελλήνων κατά των Βαρβάρων.
Εις το βιβλίο του «Ο Ελληνισμός της Μακεδονίας», γράφει ο Καθηγητής Απόστολος Δασκαλάκης. «Αν οι Μακεδόνες δεν χρησίμευαν πράγματι σαν πρόφραγμα κατά των πάσης νοτίως του Ολύμπου επιδρομών των βαρβάρων, ο ελληνισμός δεν θα έμενε επί τόσους αιώνας απερίσπαστος να θεμελιώσει τα δόγματα της ελευθερίας και να φθάσει στα περίλαμπρα δημιουργήματα της σκέψης και της τέχνης, τα οποία κληρονόμησε η σύγχρονη ανθρωπότητα».
«Ο Ελληνισμός (γράφει ο Κ. Παπαρρηγόπουλος) θα αντιμετώπιζε αφανισμό με το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, αν δεν υπήρχε το ισχυρό κράτος των Μακεδόνων οι οποίοι συνέτριψαν τους Πέρσες και επηρέασαν την αναδυόμενη στρατοκρατική δύναμη της Ρώμης». Η ιστορία της Μακεδονίας δεν σφράγισε μόνο την ελληνική αλλά και την ιστορία της ανθρωπότητας.
Από το 337 π.Χ., όταν οι Έλληνες εις την Κόρινθο ανακήρυξαν Βασιλείς των και Αρχιστρατήγους εις τον πόλεμο κατά των Περσών αρχικά του Φιλίππου και εν συνεχεία του Αλεξάνδρου, η ιστορία της Ελλάδος μέχρι το 1821 είναι η ιστορία του Μακεδονικού Ελληνισμού.
Η Μακεδονία, το 168 π.Χ. κατεκτήθη από τους Ρωμαίους τους οποίους εξελλήνισε. Υπέστη εισβολή Γότθων, Βησιγότθων, Αβάρων, Σλάβων, Οθωμανών και 3 φορές τον αιώνα αυτό, τραγική για τον Ελληνισμό, εισβολή Βουλγάρων. Με επαναστατικά κινήματα των Μακεδόνων προ, κατά και μετά το 1821, με αποκορύφωμα τον Μακεδονικό Αγώνα κατά των Βουλγάρων, η Μακεδονία είναι η πλέον αιματοβαμμένη περιοχή της Ελλάδος.
Η συμβολή των Μακεδόνων εις την Επανάστασιν του 1821Ο Ελληνισμός της Μακεδονίας όμως και προ του Μακεδονικού Αγώνα προσέφερε πολύ αίμα και χρήμα για την αποτίναξη του Τουρκικού Ζυγού. Πολλές δε εστίες εξεγέρσεως δημιουργήθησαν πριν και μετά το 1821, με αποκορύφωμα την επανάσταση της Χαλκιδικής και το ολοκαύτωμα της Νάουσας που κράτησαν Τουρκικές δυνάμεις στην Μακεδονία την κρίσιμη περίοδο της Επαναστάσεως. Η Χαλκιδική που εξεγέρθηκε υπό την αρχηγία του Σερραίου Εμμανουήλ Παππά, το πλήρωσε πανάκριβα, όπως προκύπτει από Τουρκικά αρχεία: 15.000 περίπου Έλληνες σφαγιάσθηκαν ή απαγχονίστηκαν, 68 κωμοπόλεις και χωριά κάηκαν τελείως, 17 χωριά μερικώς. Επιπλέον, καταστράφηκαν 58 μετόχια του Αγίου Όρους.
Την Κυριακή της Ορθοδοξίας 19-2-1822 στην Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου της Νάουσας υψώθηκε λάβαρο της Επανάστασης, όπως είχε γίνει ένα χρόνο νωρίτερα στην Αγία Λαύρα.
Μετά από μία νίκη κατά των Τούρκων στην Βέροια, συγκεντρώθηκαν στην Νάουσα 5.000 περίπου πολεμιστές για να αμυνθούν κατά των τουρκικών δυνάμεων, που περιλάμβαναν 12.000 άνδρες, ισχυρό πυροβολικό, μεγάλες εφεδρείες και 2 βαριά φρουρικά πυροβόλα. Επί 27 μέρες αντιστέκονταν ηρωικά οι μαχητές της Νάουσας, οπότε έσπασε η άμυνα και στις 18 Απριλίου 1822 μπήκαν οι Τούρκοι στην πόλη με αλαλαγμούς και με πρωτοφανή αγριότητα
άρχισαν σφαγές, εμπρησμούς και λεηλασίες. Μια ομάδα 1200 αγωνιστών διέσπασε τις τουρκικές γραμμές και διέφυγε σε μια έξοδο ηρωική, στο Μεσολόγγι όπου πολέμησε. Άλλη μικρή ομάδα, αφού αμύνθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Πόλεως, έβαλε φωτιά στην πυριτιδαποθήκη και τινάχθηκε με τους Τούρκους στον αέρα, όπως στο Κούγκι. Γυναίκες της Νάουσας, όταν περικυκλώθηκαν από τους Τούρκους, αφού έριξαν τα παιδιά τους σε βάραθρο, έπεσαν στον ποταμό Αραπίτσα και σκοτώθηκαν αντί να παραδοθούν, επαναλαμβάνοντας έτσι την θυσία του Ζαλόγγου.Μετά ακολούθησαν σφαγές και απαγχονισμοί, πουλήθηκαν σαν δούλοι γυναίκες και παιδιά, 120 κωμοπόλεις και χωριά παραδόθηκαν στις φλόγες.
Καμιά άλλη πόλη της Ηπειρωτικής Ελλάδος, εκτός από το Μεσολόγγι, δεν είχε την τραγική τύχη της Νάουσας, γι’ αυτό με ειδικό Διάταγμα ονομάσθηκε «Ηρωική Πόλη» και τιμάται κάθε χρόνος ο αγώνας της. Επί 15 περίπου μήνες ο Μακεδονικός χώρος με επίκεντρα την Χαλκιδική, το Βέρμιο και τον Όλυμπο, αποτελούσε την πρώτη γραμμή αντίστασης, τον πρώτο προμαχώνα του επαναστατημένου Έθνους. Ο ιστορικός Κόκκινος, γράφει ότι: «Η γεωγραφική θέση και η αδυναμία παροχής βοηθείας από την υπόλοιπη Ελλάδα, δίνουν στις εξεγέρσεις των Ελλήνων της Μακεδονίας, χαρακτήρα αυτοθυσίας».
Ελληνιστική Εποχή
(Η περίοδος Βασιλείας Αλεξάνδρου και διαδόχων του)
Η επανίδρυση της Βιβλιοθήκης της Αλεξανδρείας με χρηματοδότηση της Αιγυπτιακής Κυβερνήσεως, της ΟΥΝΕΣΚΟ και της διεθνούς κοινότητας, αναδεικνύει τον σημαντικό ρόλο στην ιστορία της ανθρωπότητας, της Ελληνιστικής Εποχής, έργον της οποίας υπήρξε και η Αρχαία Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, την οποία ίδρυσε ο Μακεδών Πτολεμαίος.
Δίκαια αναφέρεται ότι: «Ο Ελληνισμός της Ανατολής που δημιούργησε ο Αλέξανδρος και οι διάδοχοι του, αποτελεί την μεγαλύτερη προσφορά που προσέφερε έθνος στην γη».
Ο Ακαδημαϊκός της Σοβιετικής Ένωσης Αβραάμ Ράνκοβιτς στο βιβλίο του «Ελληνιστική Εποχή», αναφέρει ότι: «Ο πολιτισμός της Ελληνιστικής Εποχής κληρονομήθηκε από τη Ρώμη, το Βυζάντιο, τους λαούς της πρόσω Ασίας και μας επηρεάζει και σήμερα». H Ελληνιστική Εποχή βαθύτατα επηρέασε τη Ρώμη. Ο Μέγας Αλέξανδρος θεοποιήθηκε από τους Ρωμαίους, οι οποίοι πρώτοι τον ονόμασαν Μέγα.
Άραβες
Η συμβολή του έργου των Αλεξανδρινών Λογίων στην εν γένει πνευματική ανάπτυξη της Μέσης Ανατολής υπήρξε τεράστια. Όταν οι Άραβες επιβλήθηκαν ως κυρίαρχη δύναμη σ’ αυτήν την περιοχή, ήλθαν σε επαφή με έναν πολιτισμό βαθύτατα επηρεασμένο από τα Αλεξανδρινά πρότυπα.
Τον πρώτο αιώνα της Αραβικής κυριαρχίας –αναφέρει ο Καθηγητής Αμπάντι- τόσο στη Συρία, όσο και στην Αίγυπτο, τα Ελληνικά παρέμειναν η επίσημη γλώσσα του Κράτους.
Η Ελληνιστική Εποχή διεδραμμάτισε σημαντικό ρόλο στον Χριστιανισμό.
Ο Χριστιανισμός στην Ανατολή ένωσε την τύχη του με τον ελληνισμό. Στην Αλεξάνδρεια λειτούργησε η πρώτη Θεολογική Σχολή του 3ου αιώνα μ.Χ. και στην Αλεξάνδρεια ανεδείχθησαν θεολόγοι επηρεασμένοι από την Νεοπλατωνική φιλοσοφία που ενέπνευσε τους πατέρες της εκκλησίας.
Τα πνευματικά κέντρα (ιδρύματα, βιβλιοθήκες) Αλεξανδρείας, Περγάμου, Αντιοχείας, Εφέσου, αποτέλεσαν τον πνευματικό κρίκο με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Στην αίγλη και το πνευματικό και πολιτιστικό κύρος του Βυζαντίου δημιουργήθηκε το κλίμα και το κατάλληλο έδαφος για να χρησιμοποιηθούν ως όργανο της θείας πρόνοιας οι δύο Θεσσαλονικείς αδελφοί μοναχοί Μεθόδιος και Κύριλλος, που εκχριστιάνισαν τους Σλάβους και όπως είπε και ο Πάπας Παύλος Ιωάννης: «Χάραξαν την Ελληνική και Βυζαντινή παράδοση στην Ευρώπη».
Η Ελληνιστική Εποχή, η δευτέρα αυτή περίοδος του ελληνικού πολιτισμού, διέσωσε και διέδωσε το έργο της πρώτης περιόδου του ελληνισμού, της Αρχαϊκής περιόδου, δηλ. την αρχαία ελληνική φιλοσοφία και προετοίμασε και υπήρξε το βάθρο της τρίτης περιόδου του Ελληνικού Πολιτισμού, της Βυζαντινής περιόδου, όπως αναφέρει και ο Άγιος Νεκτάριος εις το βιβλίο του «Οικουμενικοί Σύνοδοι». «Ο διασπορείς Ελληνισμός (γράφει ο Άγιος Νεκτάριος), από τον Μέγα Αλέξανδρον προπαρασκεύασε την οδόν του Χριστιανισμού επί Αυτοκράτορος Μεγάλου Κωνσταντίνου».
Μέγας Αλέξανδρος
Ο δημιουργός της Ελληνιστικής Εποχής
Ο Μέγας Αλέξανδρος γεννήθηκε θνητός, έζησε ως υπεράνθρωπος και πέθανε ως ημίθεος.
Με την μετάδοση του Ελληνικού Πολιτισμού στην Ανατολή, την καθιέρωση της Ελληνικής γλώσσας ως μόνης γλώσσας των λαών που χρησιμοποιήθηκε και ως σχήμα μεταδόσεως του Χριστιανισμού, με το κήρυγμα αγάπης, ειρήνης και ομόνοιας των λαών που διακήρυξε εις την ΩΠΗΝ, παρουσία 9.000 Αξιωματούχων Ελλήνων και Ασιατών, και με την έμπρακτη τοποθέτηση του και καταδίκη των φυλετικών διακρίσεων, σφράγισε την παγκόσμιο Ιστορία και ως ο (εθνικός) Πρόδρομος του Χριστού.
Ξεχύθηκε από την Μακεδονία όχι για να κατακτήσει πλούτη ή να ικανοποιήσει πάθη, αλλά για να ενώσει όλους τους ανθρώπους με τα δεσμά της ειρήνης, της ομόνοιας και της αμοιβαίας επικοινωνίας. Την επιθυμία του αυτή, όπως γράφει ο Πλούταρχος, την διετύπωσε όταν συναντήθηκε με τον Διογένη στην Κόρινθο. Όταν ρώτησε τον Διογένη τι θέλει, εκείνος του
είπε να φύγει από μπροστά του για να μην καλύπτει τον ήλιο που τον φώτιζε. Ο Αλέξανδρος δεν θύμωσε αλλά είπε:«Εάν δεν σκεπτόμουν να αναμείξω τα βάρβαρα έθνη με την Ελλάδα και διατρέχοντας όλη την Ήπειρο να την εκπολιτίσω και αφού βρω τα πέρατα της γης και τον ωκεανό της θάλασσας, να εκτείνω έως εκεί την Μακεδονία και να σπείρω και ν’ απλώσω την Ελληνική δικαιοσύνη και ειρήνη σε όλα τα μέρη του κόσμου, δεν θα καθόμουν άπρακτος μεταχειριζόμενος την εξουσία για σωματικές απολαύσεις, αλλά θα ζήλευα την απλότητα του Διογένη».
Αναχωρώντας από την Μακεδονία μοίρασε την περιουσία του και όταν ρωτήθηκε τι θα κρατήσει για τον εαυτό του είπε: «Την ελπίδα».
Τα οράματα και το έργον του Αλεξάνδρου στην Πολιτική, Οικονομική και Πολιτιστική ανάπτυξη των λαών, αποτελούν για τους ηγέτες των λαών, καθώς και για τις επιδιώξεις διεθνών οργανισμών φωτεινό παράδειγμα στην πορεία για την τρίτη χιλιετία. Οι κοινωνικές δομές που εισήγαγε είναι σημαντικότερες από τις μάχες που διεξήγαγε. Κοινωνική πρόνοια, το αγαθό της κρατικής παιδείας, δικαιοσύνη για τους αδύνατους.
«Εποικιστικό όργανο του Αλεξάνδρου, (γράφει στο βιβλίο του «ΠΑΥΛΟΣ» ο Holzner), ήταν η Ελληνική μόρφωση, η Ελληνική γλώσσα, η Ελληνική κοινοτική ζωή, η Ελληνική πόλη».
Με την διάδοση της ελληνικής γλώσσας ως επίσημης γλώσσας και για το Ασιατικό και Αφρικανικό του Κράτος, η Ελληνική έγινε το επίσημο γλωσσικό όργανο επικοινωνίας των ποικιλώνυμων λαών της Ανατολής. Με την διάδοση της ελληνικής θρησκείας, των ελληνικών εθίμων, της τέχνης, της καλλιτεχνίας, των ελληνικών γραμμάτων, διαβάζοντο από τους λαούς ο Όμηρος και εψάλλοντο οι τραγωδίες του Ευριπίδη και του Σοφοκλή.
Ο Ελληνισμός έρριψε τόσο βαθιές ρίζες, ώστε να διατηρείται ακμαίος επί αιώνες στην Ανατολή, έτσι που και σήμερα ακόμα οι Άραβες και οι άλλοι λαοί που κατέκτησε, με υπερηφάνεια να ισχυρίζονται ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
«Η ταπεινή μούσα κάθε φυλής τραγούδησε τον Αλέξανδρο σαν δικό της άνθρωπο».
Είχε δασκάλους για τα παιδιά των στρατιωτών.
«Ο Αλέξανδρος, όπως γράφει ο Στράβων, επληροφορείτο συνεχώς από τους επιστήμονας που τον ακολουθούσαν για κάθε Εθνογραφικό, Γεωγραφικό, Ζωολογικό και Βοτανολογικό φαινόμενο που συναντούσαν». Ο Αλέξανδρος διεθνοποίησε το εμπόριο, διότι πίστευε ότι το εμπόριο φιλιώνει τους ανθρώπους και ότι η συγκοινωνία φέρνει αρμονία.
Παντού ίδρυσε αγορές και εμπορικά κέντρα γύρω από τα οποία περιστρέφεται ακόμα και σήμερα η ζωή. Ο Αλέξανδρος ενοποίησε το νομισματικό σύστημα. Η δραχμή Αττικού τύπου
έγινε παγκόσμιο νόμισμα. Κατέστησε τον άργυρο βασική πρώτη ύλη κοπής νομισμάτων. Τα τετράδραχμα έγιναν τα πιο συνηθισμένα νομίσματα του τότε γνωστού κόσμου.Το υπό του Διόδωρου αναφερόμενον για τον Αλέξανδρο «Εχθρούς ανάγκαζε ευδαιμονείν ο νικήσας», αν συνδυασθεί για την εποχή που έζησε, τον αναδεικνύει μοναδική προσωπικότητα στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Ο Αλέξανδρος, όπως αναφέρει ο Αρριανός, ελευθερώνοντας τις ελληνικές πόλεις της Μ. Ασίας από τους Πέρσες «τας μεν ολιγαρχίας παντού καταλύειν εκέλευσε Δημοκρατίας δε εγκαθιστάναι και τους νόμους τοις εκάστοις αποδούναι». Ο Αλέξανδρος εσέβετο το δημόσιο χρήμα. Στον λαό ήτο φιλάνθρωπος.
Πριν ο Απόστολος Παύλος (επιστολή προς Γαλάται Γ28) εξισώσει του άνδρα προς την γυναίκα, ο Αλέξανδρος έδειξε ιπποτισμό με την ευγενέστερη έννοια της λέξεως προς την γυναίκα. Ο Αρριανό επήνεσε την συμπεριφορά αυτή του Αλεξάνδρου.
Όταν είδε την Ρωξάνη, κόρη του εχθρού του ηγεμόνα Οξυάρθου, που χόρευε μεταξύ των γυναικών που αιχμαλώτισε, την ερωτεύθηκε και δεν την ατίμασε αλλά την παντρεύτηκε.
Ο σεβασμός που έδειξε στην μητέρα του Δαρείου όταν την αιχμαλώτισε, είχε ως συνέπεια να τον αγαπήσει σαν παιδί της, να μην ακολουθήσει τον Μαζαίο που προσπάθησε κρυφά να την απελευθερώσει και όταν πέθανε ο Αλέξανδρος έμεινε νηστική πέντε μέρες, όπως γράφει ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, και αυτοκτόνησε.
Ο Κανελλόπουλος αναφέρει ότι: «Όταν ο Αλέξανδρος πέθανε και σταμάτησε η αναπνοή του, σταμάτησε προς στιγμήν η αναπνοή της ίδιας της Ιστορίας». Ο Μέγας Βασίλειος στον λόγο του προς τους νέους, προβάλλει τον Αλέξανδρο ως υπόδειγμα εγκράτειας.
Όταν πληροφορήθηκε ότι δύο ευγενείς Μακεδόνες βίασαν γυναίκα διέταξε την θανάτωσιν των. Ο Αλέξανδρος αποκαλύπτεται φιλόσοφος. «Ανθ’ ων είπε, ανθ’ ων εδίδαξε, ανθ’ ών έπραξες», κατά του Πλουτάρχου.
Οι Προφήται του Ισραήλ προφήτευσαν για τον Αλέξανδρο.
Πολλά κείμενα Ταλμουδικά αποκαλούν εβραϊστί «Αλέξανδρος ο Μακεδών Βασιλεύς των Ελλήνων».
Όταν ο Δαρείος πληροφορήθηκε από τον Θαλαμηπόλο ότι ο Μακεδών Βασιλεύς τίμησε την οικογένεια του και ότι ο Αλέξανδρος διέταξε και ετάφη με κάθε πολυτέλεια η νεκρή βασίλισσα και ότι με δάκρυα τίμησε την μνήμη της, ο Δαρείος σήκωσε τα χέρια του στον ουρανό και ευχήθηκε: «Αν γυρίσει νικητής ν’ αξιωθεί να ξεπληρώσει όσα έκανε ο Αλέξανδρος στους αγαπημένους του όταν δυστύχησε και ότι αν πάψουμε να κυβερνάμε κάντε λοιπόν θεοί, άλλος από τον Αλέξανδρο να μην καθίσει στου Κύρου τον θρόνο».
Επηρέασε βαθύτατα τους Άραβας, ώστε η συνάντηση Ελληνισμού και Αράβων να αποτελέσει σημαντικό γεγονός στην Ιστορία, έγραψε ο Dennis Overbye εις τους Τάιμς της Νέας Υόρκης. Οι Άραβες μετέφρασαν την Ελληνική γραμματεία, η οποία πέρασε στην Ευρώπη και μεταφράστηκε τον 12ο αιώνα στα Λατινικά για να αποτελέσει την βάσh της Αναγεννήσεως.
Ο Αναπληρωτής Καθηγητής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Κωνσταντίνος Ρωμανός, εις το ενδιαφέρον βιβλίο του «Το Ελληνιστικό Ισλάμ», χαρακτηρίζει ως «ελλείποντα κρίκο της Ιστορίας του Πολιτισμού την Ελληνική κληρονομιά του Ισλάμ», γεγονός που δεν έχει ερευνηθεί στην Ελλάδα με μόνη αξιέπαινη εξαίρεση, αναφέρει ο Κων. Ρωμανός το έργον του Μητροπολίτου πρώην Μεγάλης Βρετανίας και Θυατείρων, Μεθόδιο Φούγια.
Το επιστημονικό έργο των Αράβων φιλοσόφων, που ήτο συνέπεια του έργου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έγραψε ο D. Overbye εις τους New York Times (Καθημερινή 4/11/2001),
ανεκόπη από τις σταυροφορίες τους Μογγόλους, και τους Οθωμανούς με την επικράτηση των οποίων επί πέντε αιώνες δεν υπήρξε ούτε ένας πνευματικός άνθρωπος.«Οι Οθωμανοί, γράφει ο Overbye, δεν ενδιαφέροντο για επιστήμες και δεν ταυτίζονται, αναφέρει ο Καθηγητής Ρωμανός, με το Ισλάμ».
Όχι τυχαία, συνεπώς, ο Μωάμεθ εις το Κοράνιο αναφέρεται εις τον Δικέρατον Βασιλέα (τον Αλέξανδρον) ως είδος προφήτου που έχει την δύναμιν να τιμωρήσει όσους αδικούν και να δώσει εξαιρετικές αμοιβές εις όσους πιστεύουν και κάνουν έργα αγαθά.
Οι Βουδισταί τον τιμούν ως Ισόθεον.
Οι Πακιστανοί και σήμερα τον θεωρούν ως εθνικό των ήρωα.
Οι Εβραίοι ανά τους αιώνες και σήμερα έχουν το όνομα Αλέξανδρος, ως συνέπεια της αποφάσεως του Αρχιερέα των Εβραίων «να μείνει στην αιωνιότητα το όνομα Αλέξανδρος» δια τον σεβασμόν εις τον Αρχιερέα και στους τρόπους λατρείας των Εβραίων που έδειξε ο Αλέξανδρος κατά την επίσκεψη του στα Ιεροσόλυμα.
Ο Αλέξανδρος τιμάται και θα τιμάται αιωνίως από τις μεγάλες θρησκείες.
Η κοινή λογική διαψεύδει τους ισχυρισμούς ότι ο Αλέξανδρος ήτο ομοφυλόφιλος ή μέθυσος. Διότι θα ήτο αδύνατο ο Αλέξανδρος να επιτύχει ή οδηγήσει τον στρατό του σε άθλους, τους οποίους κανένας προ αυτού ή και μέχρι σήμερα επέτυχε. Η ανθρωπότης σήμερα έχει ανάγκη της προβολής του έργου του Αλεξάνδρου, που αποτελεί ανεκπλήρωτη επιδίωξη του Ο.Η.Ε.
Ο Αρριανός γράφει ότι ο Αλέξανδρος κατά τον Αριστόβουλο, ήταν φιλόπονος, ριψοκίνδυνος, γενναιότατος και ευσεβέστατος εις τους θεούς, αλλά και εξαιρετικά εγκρατής εις τις σωματικές απολαύσεις. Ο Αρριανός προσθέτει ότι δεν είναι σοβαρό αν έκανε ορισμένα σφάλματα. Ήταν ο μόνος Βασιλεύς που μετάνιωνε για τα σφάλματα του κι αυτό οφείλετο στην ευγενική του φύση.
Τα συμπόσια του, κατά τον Αριστόβουλο, δεν κρατούσαν πολύ χάριν του κρασιού, αφού ο Αλέξανδρος δεν έπινε πολύ. Ο Πλούταρχος με πηγή το ημερολόγιο του Αλεξάνδρου, γράφει:
«Και στο κρασί επίσης ήταν λιγότερο έκδοτος από ότι φαινόταν και νομίσθηκε τέτοιος γιατί έμεινε πολύ ώρα όχι πίνοντας, αλλά μιλώντας». Ήταν, προσθέτει ο Πλούταρχος, εγκρατής και στην τροφή.Σενάρια που επιδιώκουν να εμφανίσουν τον Μέγαν Αλέξανδρο ως ομοφυλόφιλο είναι κακόβουλα και στερούνται σοβαρότητας: Διαψεύδονται ή και γελοιοποιούνται πρώτον από τον Πλούταρχο, ο οποίος αναφέρει: Ο Αλέξανδρος, όταν ο Φιλόξενος, ο διοικητής της παραλίας, έγραψε προς αυτόν ότι εύρεν εις την Ιωνία παίδα ωραιότατον, του οποίου όμοιο μέχρι τότε ο κόσμος δεν εγέννησεν, και πρώτα εάν ήθελε να τον στείλη, ο βασιλεύς απαντών έγραψε προς αυτόν πικρότατας παρατηρήσεις. «Ω κάκιστε από όλους τους ανθρώπους με εγνώρισες ποτέ μέχρι σήμερον ένοχο τοιούτου εγκλήματος, δια να τολμήσεις να με κολακεύσης με ηδονάς τόσον αισχράς;».
Δεύτερον από τα γεγονότα:
Ο Αλέξανδρος παντρεύτηκε: α) Την Ρωξάνην και απέκτησε διάδοχον, β) Την Στατείρα, την κόρη του Δαρείου και γ) Βασίλισσα της Ανατολής ζήτησε να αποκτήσει παιδί από τον Αλέξανδρο.
ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
Με τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι Στρατηγοί άξιοι διάδοχοι του, πληρέστερα υλοποίησαν τους οραματισμούς του Αλεξάνδρου χάριν της ανθρωπότητος με κύρια κέντρα δράσεων οι μεν Πτολεμαίοι στην Αλεξάνδρεια, οι δε Σελευκίδες και Αντιγονίδες στην Αντιόχεια, Πέργαμο και Έφεσο.
ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΙ
Το Μουσείο και η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας που ίδρυσε ο Πτολεμαίος ο 1ος και τα περιέβαλαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον όλοι οι Πτολεμαίοι, υπήρξαν επί αιώνες ο πνευματικός και επιστημονικός φάρος όλου του γνωστού κόσμου.
Οι Αλεξανδρινοί λόγιοι, χάρις εις την αμέριστη υλική και ηθική συμπαράσταση των Πτολεμαίων, συγκέντρωσαν και επεξεργάσθηκαν με κείμενα άλλων λαών και τα κλασσικά συγγράμματα των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων και ποιητών, τα διέσωσαν από τον όλεθρο, καθάρισαν τα κείμενα των, τα διέταξαν κατ’ άξιον, τα ερμήνευσαν και τα πολλαπλασίασαν σε αντίγραφα σε παπύρους και ως αντίγραφα των εστάλησαν στην Αθήνα, Ρώμη και Κωνσταντινούπολη.
Με την καταστροφή της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, τα έργα των Αλεξανδρινών χρησιμοποιήθηκαν στην Αναγέννηση για να είναι σήμερα κτήμα της ανθρωπότητας η σοφία των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων.
Ο Αρίσταρχος ο Σαμοθράξ, διόρθωσε το κείμενο του Ομήρου το οποίο διήρκεσε σε 24 ραψωδίες και έμεινε ως βάση των μεταγενεστέρων εκδόσεων.
Ο Καλλίμαχος, ο Ζηνόδοτος, ο Ερατοσθένης, ο Αριστοφάνης, ο Αρίσταρχος και ο δίδυμος ο Χαλκέντερος, λάμπρυναν και διέπρεψαν στην ελληνική φιλολογία.
Οι Αλεξανδρινοί υπελείφθησαν μεν εις το δημιουργικό πνεύμα των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, αλλά ανεδείχθησαν πολύ υπέρτεροι και θεμελιωταί εις τας εμπειρικάς επιστήμες που ήτο συνέπεια της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της επιρροής του διδασκάλου του και ιδρυτού των φυσικών επιστημών, Αριστοτέλη.
Η Αλεξάνδρεια ανεδείχθη το μεγαλύτερο Ιατρικό Κέντρο, το οποίο από 323 π.Χ. ως 640 μ.Χ., κατηύθυνε την Ιατρικήν Επιστήμη εις ολόκληρο τον κόσμο. Οι Πτολεμαίοι πρώτοι επέτρεψαν την πρώτην ανατομή σε άνθρωπο. Ο Ηρόφιλος και ο Πεισίστρατος έγιναν οι πρώτοι πατέρες της ανατομίας. Ο Ερατοσθένης διέγνωσε τα νεύρα, την καρδιά, την αναπνοή, το αίμα και τα λοιπά όργανα του οργανισμού. Εις την εποχή των Αλεξανδρινών έγινε η διαίρεση της Ιατρικής σε διαιτητική, φαρμακευτική και χειρουργική. Ο Γαληνός στερέωσε την παθολογίαν και ανεδείχθη ιατροφιλόσοφος και δεύτερος μετά τον Ιπποκράτη, πατήρ της Ιατρικής.
Η Ορυκτολογία και η Βοτανική αναπτύχθηκαν ως επιστημονικοί κλάδοι και συνετέλεσαν στην ανάπτυξη της φαρμακολογίας. Οι σοφοί του Μουσείου προήγαγαν εις επιστήμη τα μαθηματικά και ιδιαίτερα την γεωμετρίαν, αριθμητική, μηχανική, αστρονομία και γεωγραφία. Εις την Αλεξάνδρεια έλαβαν την παιδεία και διέπρεψαν ο Ευκλείδης και ο Αρχιμήδης, καθώς και άλλοι θετικοί επιστήμονες. Τα έργα του Ευκλείδη, τον 12ο και 13ο αιώνα, μεταφρασμένα από τους Άραβες, διοχετεύθησαν στην Ευρώπη.
Εις την Αλεξάνδρειαν ιδρύθηκε το 283 π.Χ., το πρώτο Αστεροσκοπείο του κόσμου και στην Αλεξάνδρεια ο Αρίσταρχος ο Σάμιος ανακάλυψε το Ηλιοκεντρικό Σύστημα, την θεωρία του οποίου έκλεψε ο Κοπέρνικος. Η πρώτη τεχνολογική ανάπτυξη πραγματοποιείται στην Αλεξάνδρεια. Η μελέτη μόνο του Φάρου της Αλεξάνδρειας επιβεβαιώνει το γεγονός αυτό.
Οι Σελευκίδες απεδείχθησαν τα σταθερότερα στοιχεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που επέζησαν από την Ρώμη και αποτέλεσαν την κύρια οικονομική βάση του Βυζαντινού κράτους. Τα αρδευτικά έργα των Σελευκιδών εντυπωσιάζουν ακόμη και σήμερα.
Η Παρένθεση του Σκοπιανού Προβλήματος
Η επίθεση της Γερμανίας κατά της Ελλάδος, τον Απρίλιο 1941, και η επικράτηση του
Κομμουνιστού Τίτο στην Γιουγκοσλαβία, συνετέλεσαν στην δημιουργία του Σκοπιανού προβλήματος.Ως παρένθεση θεωρώ το πρόβλημα των Σκοπίων διότι δεν είναι δυνατόν η πολιτική και ιστορική απάτη που συνιστά η τεχνητή κατασκευή από τον Τίτο του ψευδομακεδονικού Έθνους των Σκοπίων, να μην αποκαλυφθεί και καταγγελθεί.
Δεν είναι τυχαίο ότι το Ινστιτούτο Εξωτερικών Υποθέσεων της Σουηδίας και το Πανεπιστήμιο Lund με υπογραφή Stolpe, το 1995, σε μελέτη του για την Μακεδονία, ανέφερε ότι: «Οι Ευρωπαίοι Υπουργοί δεν γνωρίζουν Ιστορία. Δεν γνωρίζουν ότι η Ιστορία της Μακεδονίας δεν είναι Ιστορία μόνο των Ελλήνων, αλλά όλων ημών των Ευρωπαίων, διότι οι Μακεδόνες διέδωσαν τον ελληνικό πολιτισμό στην Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο που μας επηρεάζει και σήμερα».
Το Σκοπιανό αποτελεί την πλέον θρασεία απειλή που αντιμετώπισε έθνος. Δεν περιορίζεται εις τυχόν εδαφικές βλέψεις κατά της Ελλάδος, όπως μερικοί αφελείς το αντιμετωπίζουν. Εις τον ανιστόρητο κόσμο που ζούμε και η αμφισβήτηση της προσφοράς των Μακεδόνων στην Ιστορία και τον Πολιτισμό θα αποτελέσει δεινό πλήγμα. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο το έδαφος της αλλά η Ιστορία και η πολιτιστική της κληρονομιά. Το 1991, όταν η Σλοβενία έγινε ανεξάρτητο κράτος κυκλοφόρησε νόμισμα που είχε έναν Αυστριακό θρόνο. Όλοι οι Αυστριακοί απαίτησαν και η Σλοβενία απέσυρε το νόμισμα.
Οι Σκοπιανοί αρνούνται την ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελλήνων και οικειοποιούνται και θεωρούν τους εαυτούς τους απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αν σιωπήσουμε η Ελλάς θα υποστεί δεινή ήττα που δεν υπέστη χώρα στην Ιστορία.
Ιστορικά Στοιχεία και Γεγονότα
Το 1912, μετά από 5 αιώνες Τουρκικής δουλείας των λαών της Βαλκανικής, εκηρύχθη ο Α’ Βαλκανικός Πόλεμος, δηλ. Βουλγαρίας, Σερβίας, Ελλάδος και Μαυροβουνίου κατά της Τουρκίας, με συνέπεια οι 3 χώρες να καταλύσουν τα Σαντζάκια, που επί 5 αιώνες αποτελούσαν διοικητικές διαιρέσεις της Τουρκίας.
Η Ελλάς που κατέλαβε το μεγαλύτερο τμήμα της αρχαίας Μακεδονίας, ίδρυσε αμέσως από το 1912, με έδρα την Θεσσαλονίκη, την Γενική Διοίκησιν Μακεδονίας και πρώτον Διοικητή τον Ρακτιβάν, και ουδείς μέχρι το 1944 διενοήθη να αμφισβητήσει το γεγονός αυτό, διότι όλοι γνώριζαν ότι από την αρχαιότητα η Μακεδονία ήτο Ελληνική.
Η Σερβία και Βουλγαρία που κατέλαβαν μικρές λωρίδες γης της Βόρειας Αρχαίας Μακεδονίας, τις προσάρτησαν ως Σερβικό και Βουλγαρικό έδαφος. Η λωρίδα αυτή ενετάχθη στην Νότιο Σερβία και δημιουργήθηκε η Βαρντάσκα Μπανοβίνα. Εις την Βουλγαρία εμφανίζεται ως ΠΙΡΙΝ.
Είναι ψεύδος των Σκοπιανών ότι μοιράστηκε η Μακεδονία, διότι πέντε αιώνες δεν υπήρχε Μακεδονία και ονομάζετο ο χώρος «Σαντζάκια».
Οι Συνθήκες που υπεγράφησαν το 1913 διαψεύδουν τον ισχυρισμόν αυτόν. Η Συνθήκη Βουκουρεστίου Ελλάδος-Βουλγαρίας όρισε ως σύνορα των δύο χωρών την κορυφογραμμή του Μπέλλες, χωρίς να αναφέρεται η λέξη «Μακεδονία».
Η Συνθήκη Ελλάδος-Σερβίας την 19η Μαϊου 1913 όριζε ότι σύνορα των δύο χωρών θα είναι τα σημεία που κατέχουν οι Στρατοί την ημέραν της ανακωχής χωρίς καμία αναφορά στην Μακεδονία.
Τα σύνορα αυτά βρήκε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Εις τα σύνορα της Ελλάδος προς Βουλγαρία έγιναν τα περίφημα οχυρά Μακεδονίας-Θράκης, γνωστά ως γραμμή Μεταξά. Εναντίον αυτών των οχυρών που εφυλάσσοντο από Έλληνας στρατιώτες, μεταξύ των οποίων και ο συγγραφεύς του παρόντος, επετέθη απροειδοποίητα η Γερμανία, την 6η Απριλίου 1941, με ορμητήριο την Βουλγαρία η οποία ήτο σύμμαχος του Χίτλερ.
Την ιδίαν ημέραν (6 Απριλίου 1941), άλλα Γερμανικά στρατεύματα ορμώμενα επίσης από την Βουλγαρία, εισήλθαν στα Σκόπια, την πρωτεύουσα τότε (όχι της Μακεδονίας, αλλά της Βαρντάσκα), όπου έγιναν δεκτά ως ελευθερωταί με χιλιάδες Βουλγάρικες σημαίες και εν συνεχεία, εισήλθαν στο ελληνικό έδαφος όπου πλευροκόπησαν τις αγωνιζόμενες ελληνικές δυνάμεις, με συνέπεια να παραδοθούν οι αγωνιζόμενοι και μόνο οι υπερασπίστε των Οχυρών Μακεδονίας-Θράκης δεν συνεμορφώθησαν με την συνθήκη ανακωχής και μετά από δύο ημέρες, όταν έλαβαν εντολή παρεδόθησαν.
Ο ηρωισμός των μαχητών εις την μάχη των Οχυρών προκάλεσε τον θαυμασμό του Χίτλερ και
του Γερμανικού Αρχηγείου, με συνέπεια ο Γερμανικός Στρατός να παρουσιάζει όπλα εις τους παραδιδομένους Έλληνας μαχητάς και η Γερμανική σημαία να ανυψώνεται μόνο όταν εχάνοντο εις τον ορίζοντα και ο τελευταίος στρατιώτης, γεγονός μοναδικό εις τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.Ο Χίτλερ ομιλών εις το Ράιχσταγκ, την 4η Μαϊου 1941, δήλωσε: «Από όλους τους στρατούς που αντιμετωπίσαμε μόνο ο Έλλην στρατιώτης πολέμησε με ηρωισμό και αυτοθυσία και παρεδόθη μόνον όταν κάθε αντίσταση ήταν μάταιη».
Ο Χίτλερ από θαυμασμό προς τον Ελληνικό Στρατό που είχε ήδη εξευτελίσει την Φασιστική Ιταλία, δεν αιχμαλώτισε τον Ελληνικό Στρατό και επέτρεψε οι Αξιωματικοί να διατηρήσουν τον ατομικό των οπλισμό. Το 1941, ως γνωστόν, ο Χίτλερ παρεχώρησε την Βαρντάσκα, όπως και την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη στην σύμμαχο του Βουλγαρία, η οποία προσήρτησε τις περιοχές αυτές ως Βουλγαρικό έδαφος. Την 2α Αυγούστου 1944, ο Τίτο βέβαιος για την νίκη των δημοκρατιών, άρπαξε την σκυτάλη για την απόσπαση της Μακεδονίας από την Βουλγαρία – που ήτο σύμμαχος του Χίτλερ – και από το ευρισκόμενο και σήμερα στο Σερβικό έδαφος Μοναστήρι της Πολυχρονίτσας, ανακήρυξε την Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Την 8η Σεπτεμβρίου 1944, οι Βούλγαροι άλλαξαν και κήρυξαν τον πόλεμο κατά της Γερμανίας χωρίς έναν πυροβολισμό. Οι Γερμανοί εξεδίωξαν τον Βουλγαρικό Στρατό και τους Βουλγαρικές αρχές από τα Σκόπια και όταν έφυγαν από την περιοχή, μετά από λίγες εβδομάδες, ο Τίτο εισήλθε εις τα Σκόπια και με σύμφωνο γνώμη του Στάλιν, υλοποιώντας και την επιδίωξη της Κομιντέρν και των Βαλκανικών Κομμουνιστικών Κομμάτων για απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα, μετονόμασε την Βαρντάσκα σε Μακεδονία
και βάπτισε τους Σλάβους κατοίκους σε Μακεδόνες και έκτοτε κατασκεύασε στα χαρτιά τα ανύπαρκτα συστατικά στοιχεία του ανυπάρκτου «Μακεδονικού Έθνους», δηλαδή:α) Το 1944 «Μακεδονική Κυβέρνηση, και Βουλή Μακεδονική»
β) Το 1944 ονομάσθη το προφορικό Βουλγαρικό ιδίωμα των Σκοπίων «Μακεδονική Γλώσσα» και επειδή δεν είχε γράμματα ούτε άλλα χαρακτηριστικά Γλώσσης, ειδική επιτροπή επιστημόνων το επεξεργάσθηκαν από το 1944 και μόνο τον Ιούλιο 1945 έγινε η επίσημη «Μακεδονική Γλώσσα». Πρώτη Γραμματική κυκλοφόρησε το 1951 και το πρώτο Φιλολογικό Λεξικό το 1961.
γ) Το 1968 ιδρύθηκε από το αθεϊστικό Κομμουνιστικό Κόμμα μόνο στα Σκόπια «Μακεδονική Εκκλησία» και
δ) Το 1969 κυκλοφόρησαν την Τρίτομο Ιστορία του (ψευδό)«Μακεδονικού Έθνους», που αποτελεί την μεγαλύτερη πολιτική και ιστορική απάτη.
Εάν συνεπώς δεν εγίνετο η Γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδος το 1941 και εάν δεν επεκράτη το Κομμουνιστικό Κόμμα στην Γιουγκοσλαβία, δεν θα είχε δημιουργηθεί θέμα Μακεδονίας. Το Βασίλειο Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων που είχε δημιουργηθεί το 1919 και κατελύθη από τους Γερμανούς το 1941, δεν είχε αμφισβητήσει ποτέ την ταυτότητα της Μακεδονίας ως Ελληνικής. Οι Βούλγαροι ως σύμμαχοι του Χίτλερ δεν θα διενοούντο να θέσουν θέμα Μακεδονίας εις βάρος της νικήτριας Ελλάδος.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος
Ο αείμνηστος Μανώλης Ανδρόνικος, έγραψε: «Αντιμετωπίσαμε το θέμα των Σκοπίων με δειλία, σαν να είμεθα εμείς οι ένοχοι και οι πλαστογράφοι».Θεωρήσαμε, κακώς, ως πρόβλημα μας με τα Σκόπια, το θέμα του ονόματος του Κράτους χωρίς να το συνδέσουμε με την Ιστορία, το ισχυρό όπλο μας, όπως δήλωσε ο Κίσινγκερ. Όσοι αναφέρονται εις το θέμα «Μακεδονία», να συνειδητοποιήσουν ότι ουσία και αφετηρία του προβλήματος απετέλεσε ο ψευδής ισχυρισμός των Σκοπιανών, ότι οι Αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήσαν Έλληνες και ότι τον 6ο αιώνα (όπως το αvεκάλυψαν μετά το 1950), ενώθηκαν ως Σλάβοι με τους Έλληνες Μακεδόνες και έγιναν αυτοί Μακεδόνες.
Η ταυτότης των Μακεδόνων ως Ελλήνων όμως, επιβεβαιούται από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη, από κείμενα αρχαίων Ελλήνων, Εβραίων και Ρωμαίων συγγραφέων (και Ταλμούδ), από χιλιάδες ελληνικές επιγραφές της Μακεδονίας, από την συμμετοχή των Μακεδόνων εις τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τις αμφικτυονίες και τα αρχαία ελληνικά θέατρα.
Επιβεβαιώνεται επίσης από όλα τα σύγχρονα γεγονότα, Συνθήκη Αγίου Στεφάνου και Συνθήκη Βερολίνου, Μακεδονικός Αγώνας, Απογραφή Τούρκων στο Μοναστήρι το 1905, Εκλογές Τούρκων το 1912, Α΄ και Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος, Α΄ και Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Εις όλα αυτά τα γεγονότα συμμετείχαν Έλληνες, Βούλγαροι, Σέρβοι και Τούρκοι. Πουθενά δεν αναφέρεται ύπαρξη Μακεδόνων. Ο Δημοσιογράφος Απόκης, όταν ο Πρωθυπουργός Καραμανλής ευρίσκετο στην Ουάσιγκτον, μετέδωσε σχόλιο (ΒΗΜΑ, 16 Μαϊου 2004) Αξιωματούχου του Λευκού Οίκου, ο οποίος είπε: «Η Μακεδονία δεν απειλεί την Ελλάδα. Όλοι γνωρίζουν ότι η Κλασσική Μακεδονία ήταν μέρος του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Εγώ το γνωρίζω, όλοι το γνωρίζουν και τα ιστορικά γεγονότα δεν αλλάζουν».
Ο Βλάσης Βλασίδης, σε άρθρο του που δημοσιεύεται στο βιβλίο Ε. Κωφού-Β.Βλασίδη με τίτλο «Η επτάχρονη συμβίωση 1995-2002», αναφέρει ότι, ο Δήμαρχος των Σκοπίων Μπενίφσκυ, ο Αρχισυντάκτης της εφημερίδος DEVNIC και ο Υπουργός Παιδείας Ολιζάνυ, σε συνάντηση των, τους είπαν ότι: «Έχουν πρόβλημα με τα παιδιά τους και προσπαθούν να τα πείσουν ότι δεν έχουμε σχέση με τους Αρχαίους Μακεδόνας, αλλά δεν μπορούν, διότι τα παιδιά, αυτά διδάχθηκαν στο σχολείο». Αποκαλυπτικό είναι το ανθελληνικό άρθρο “Macedonians” της Εγκυκλοπαίδειας του Harvard το 1980, που αναφέρει:
«Μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι μετανάστες στις Η.Π.Α. από τη Μακεδονία θεωρούσαν
τους εαυτούς τους Βουλγάρους ή Βουλγαρομακεδόνες. Τελευταία ένα μέρος διανοουμένων άρχισε να θεωρεί εαυτούς Μακεδόνες. Τον 20ο αιώνα μερικοί διανοούμενοι άρχισαν να συζητούν ότι η Σλαβική Μακεδονία δεν είναι ούτε Βουλγαρική, ούτε Σερβική, ούτε Ελληνική, αλλά ένας χωριστός Λαός. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γιουγκοσλαβίας υποστήριξε την παραπάνω ιδέα και ίδρυσε το 1945 τη Δημοκρατία της Μακεδονίας οπότε εξελίχθηκε η Μακεδονική γλώσσα και ενισχύθηκε η ιδέα της Μακεδονικής Εθνότητας. Η μεγαλύτερη πρόοδος για την ανάπτυξη μιας ξεχωριστής Μακεδονικής Αμερικανικής Κοινότητας άρχισε στο τέλος της δεκαετίας του 1950 όταν έφθασαν Γιουγκοσλάβοι Μετανάστες που από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχαν διδαχθεί να πιστεύουν ότι οι Μακεδόνες αποτελούν χωριστή γλωσσική και πολιτιστική εθνότητα. Επίσης, οι ίδιοι έγιναν τα όργανα μεταφοράς αυτών των αισθημάτων στους βουλγαρικής συνείδησης μετανάστες». Με δεδομένο της ταυτότητος των Μακεδόνων ως Ελλήνων, οι Σκοπιανοί δεν μπορούν να ονομάζονται Μακεδόνες διότι θα θεωρηθούν Έλληνες, γι’ αυτό η ονομασία του Κράτους των δεν μπορεί να έχει το όνομα «Μακεδονία». Ούτε όνομα που θα τους επιτραπεί να ονομάζονται Μακεδόνες.Συμφωνία Συνδέσεως της FYROM με την Ε.Ε.
Οι Σκοπιανοί, όπως και όλοι οι λαοί της Βαλκανικής, θέλουν να γίνουν μέλη της Ε.Ε. Το 2001 υπεγράφη μεταξύ της FYROM και της Ε.Ε. Σύμφωνο Σύνδεσης και Σταθερότητος, με στόχο τον εν καιρώ χαρακτηρισμό της ως υποψήφια χώρα για την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πριν όμως αναφερθώ εις το σοβαρό αυτό Σύμφωνο, πληροφορώ ότι οι Σκοπιανοί, προς εξαπάτηση ανιστόριτων και αφελών, το Σύμφωνο αυτό, εις την επίσημο Ιστοσελίδα της Κυβερνήσεως των Σκοπίων, δεν το πρόβαλαν όπως υπεγράφη, δηλ. ως Σύμφωνο FYROM και Ε.Ε., αλλά ότι η «Δημοκρατία της Μακεδονίας» (όχι FYROM) αφενός και αφετέρου οι κάτωθι 15 χώρες της Ε.Ε. και συνεπώς και η Ελλάς (όχι η Ε.Ε.) υπέγραψαν Σύμφωνο Σύνδεσης και Σταθερότητος. Εμφανίζουν δηλαδή και την Ελλάδα ότι υπέγραψε Σύμφωνο με την Δημοκρατία της Μακεδονίας.
Ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών του Ισραήλ, που παρίστατο εις την υπογραφήν Συμφωνίας Ισραήλ και «Δημοκρατίας Μακεδονίας» για Πολιτισμό και Παιδεία, δήλωσε ότι «Το Ισραήλ υπέγραψε με το Συνταγματικό όνομα, διότι η Δημοκρατία αυτή θα γίνει μέλος της Ε.Ε.». Ο Γεν. Γραμματέας του Ισραήλ επιβραβεύει την ανωτέρω απάτη και παράλληλα, με την υπογραφήν αυτήν εμφανίζει την Κυβέρνηση του Ισραήλ να θεωρεί περισσότερο αξιόπιστους τους πλαστογράφους της Ιστορίας της Μακεδονίας από τους Προφήτας του Ισραήλ, το Ταλμούδ και Εβραίους συγγραφείς.
Το υπογραφέν ανωτέρω Σύμφωνο Σύνδεσης και Σταθερότητος, έχει ως δύο ουσιώδεις όρους:
α) Σεβασμό των Δημοκρατικών Αρχών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (Άρθρο 2 του Συμφώνου).
β) Διεθνή ειρήνη και σταθερότητα και ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας (Άρθρο 3 του Συμφώνου).
Σεβασμός στις δημοκρατικές αρχές (Άρθρο 2). Βασική προϋπόθεση έχει την αλήθεια με την οποία οι Σκοπιανοί δεν έχουν καμία σχέση.
α) Εξηπάτησαν το Ισραήλ και την διεθνή κοινή γνώμη με την Ιστοσελίδα για το Σύμφωνο Σύνδεσης.
β) Εξηπάτησαν το Βατικανό, το 1986, όταν παρουσίασαν εικόνες Βυζαντινές (Ελληνικές) ως Μακεδονικές, με συνέπεια το Βατικανό να ζητήσει συγνώμη «παγιδευθήκαμε από τους Σκοπιανούς».
γ) Εξηπάτησαν τους Ρώσους και παρουσίασαν στην Αίθουσαν Τρετιατίκοβα τερακότες του 4ου αιώνα με ελληνικές επιγραφές ως «Μακεδονικές».
Ψεύδονται μεταξύ άλλων και:
α) Για το Ίλιντεν, ότι ήτο εξέγερση Μακεδόνων, ενώ ήτο εξέγερση Βουλγάρων Κομιτατζήδων. Τους διαψεύδουν οι Πρόξενοι Η.Π.Α., Αγγλίας, Γαλλίας, Αυστρίας με 70 έγγραφα των προς τους Υπουργούς Εξωτερικών των χωρών των, όπου αναφέρουν ότι ήτο έργον Βουλγάρων (Ντοκ. 31). Ανάλογο έγγραφο έστειλε η Οθωμανική Πρεσβεία στην Γαλλία στον Γάλλο Υπουργό Εξωτερικών (Ντοκ. 39).
β) Για τον Σαμουήλ ότι ήτο ο πρώτος Μακεδόνας Βασιλεύς.
Ο Αυτοκράτωρ Βασίλειος ο Β΄, που νίκησε τον Σαμουήλ, ονομάσθηκε Βουλγαροκτόνος, όχι Μακεδονοκτόνος.
γ) Ότι η Γλώσσα των Μακεδόνων δεν ήτο η Ελληνική.
δ) Ότι μοιράσθηκε δήθεν η Μακεδονία το 1912.
Σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα (Άρθρο 2). Αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου είναι η εθνική του ταυτότητα. Η άρνηση της κραυγαλέας ταυτότητος των Μακεδόνων ως Ελλήνων (σελ. 62-74) από τους Σκοπιανούς αποτελεί, όχι σεβασμόν αλλά ύβριν και κατάφωρο παραβίασιν στα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων.
Διεθνής ειρήνη και σταθερότητα και ανάπτυξη καλών σχέσεων γειτονίας (Άρθρο 3). Ο ψευδής ισχυρισμός ότι υπάρχουν «Μακεδονικές» μειονότητες στην Βουλγαρία, Αλβανία και Ελλάδα, αποτελεί πρόκληση διότι ύπαρξη μειονότητας προβλέπει ύπαρξη αντιστοίχου Μακεδονικού Έθνους σε άλλη χώρα. Μακεδονικό Έθνος ούτε υπήρξε ούτε υπάρχει. Οι Μακεδόνες ήσαν Έλληνες, είχαν τους αυτούς θεούς, τα αυτά ιερά, την αυτή γλώσσα, τα αυτά ήθη και έθιμα, συμμετείχαν με τους λοιπούς Έλληνας εις τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τις Αμφικτυονίες κλπ.
Όλοι οι γειτονικοί λαοί γνωρίζουν την ιστορική αλήθεια. Η Ελλάς ποτέ δεν θα δεχθεί να αρνούνται την ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελλήνων και ούτε να αμφισβητείται η ιστορία και η πολιτιστική κληρονομιά της Μακεδονίας. Πολύ περισσότερο όταν επιδιώκεται και η οικειοποίηση της ταυτότητος αυτής και της πολιτιστικής κληρονομιάς από Σλάβους. Ο Ζέλεφ, ως Πρόεδρος της Βουλγαρίας, σε επίσημη επίσκεψη του στην Σουηδία την 20η Ιουνίου 1993, δήλωσε στην ”Svenska Dugbladed” ότι: «Το δημιουργηθέν μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την Κομιντέρν ”Μακεδονικό Έθνος” αποτελεί έγκλημα, την ευθύνη του οποίου έχει ο Τιτοϊσμός και Σταλινισμός».
Ο Τζαφέρι, Αρχηγός Κόμματος των Αλβανών των Σκοπίων, κατηγόρησε τον Γκλιγκόρωφ ότι πλαστογραφεί την ιστορία των γειτόνων του και ότι ο Μακεδονισμός του είναι πλασματικός που στηρίζεται σε μύθο. Όχι τυχαία, συνεπώς, ο Πάντιτ Αστάουν, υποψήφιος Διοικητής του Κοσόβου εκ μέρους του Ο.Η.Ε., το 2000 δήλωσε ότι: «Τα Σκόπια αποτελούν βόμβα στα Βαλκάνια».
Από τα ανωτέρω αποκαλύπτεται ότι είναι αδιανόητη και η διασφάλιση ειρήνης και καλής γειτονίας, που προβλέπει το Άρθρο 3 του Συμφώνου.
Η Ελλάς συνεπώς δεν χρειάζεται να ασκήσει Βέτο, αλλά η ίδια η Ε.Ε. οφείλει να ζητήσει συμμόρφωση προς τους ουσιώδεις όρους του Συμφώνου, η εκπλήρωση των οποίων είναι ανέφικτη εφόσον διατηρούν τα ονόματα Μακεδονία – Μακεδόνες.
Τέλος, από την επτάχρονη εμπειρία μου στην Βόρειο Ελλάδα, θεωρώ ότι άμεση θα είναι η λύση του Σκοπιανού προβλήματος χωρίς αναφορά στην Ιστορία, αν κληθούν οι Ευρωβουλευταί που συμμετείχαν εις την Επιτροπή Σύνδεσης FYROM – E.E. μαζί με τους Σκοπιανούς Βουλευτάς να επισκεφθούν:
1) Το Εθνικό Κέντρο Ερευνών Αθηνών όπου έχουν συγκεντρωθεί 5.000 ελληνικές επιγραφές της Μακεδονίας και έχουν αποθησαυρισθεί 11.000 ονόματα Μακεδόνων και να ζητήσουν από τους Σκοπιανούς να φέρουν ΜΙΑ μόνο ΜΙΑ επιγραφή της Μακεδονικής Γλώσσας.
2) Να επισκεφθούν τους αρχαιολογικούς χώρους και τα Μουσεία της Μακεδονίας αλλά και το Νότιο τμήμα της Δημοκρατίας των Σκοπίων που ανήκει στην Αρχαία Μακεδονία, όπου θα δουν ελληνικά θέατρα με ελληνικές επιγραφές και άλλες επιγραφές.
Ο αείμνηστος Πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Μιτεράν, μετά την επίσκεψη του στην Βεργίνα, δήλωσε: «Δεν γνώριζα για τις ανασκαφές, ούτε φανταζόμουνα έντονη την σφραγίδα της Ελλάδος εδώ. Βυθίστηκα στο μεγαλείο της Αρχαίας Μακεδονίας». Γερμανοί φοιτηταί μετά την επίσκεψη τους στα Μουσεία της Μακεδονίας χρησιμοποίησαν βαρειές εκφράσεις κατά του Κίνκελ, Υπουργού Εξωτερικών της Γερμανίας, διότι τους απέκρυψε την αλήθεια. Άπειρες ανάλογες περιπτώσεις υπάρχουν.
Ο αείμνηστος Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, έδωσε μεγάλη βαρύτητα στις ανασκαφές που τις θεωρούσε ως εθνική ανάγκη και δήλωσε εις τα εγκαίνια της Εκθέσεως του Αλεξάνδρου (8/5/1980): «Η Μακεδονία με την ανακάλυψη της ανασκαφής της Βεργίνας προβάλει στο προσκήνιο διεκδικητού εις τα πρωτεία υψηλής πολιτιστικής κληρονομιάς». Ο Αλέξανδρος υπηρέτησε όσο ουδείς άλλος τα όνειρα του Έθνους σύμβολο της ενότητας και συνέχειας του αρχαίου και νεωτέρου ελληνισμού.
Ο επίσης αείμνηστος Πρόεδρος Κωνσταντίνος Τσάτσος με την επίσκεψη του στην Βεργίνα, είπε: «Οι Βασιλείς των Μακεδόνων δεν βάσταξαν. Βγήκαν από τους τάφους τους να διώξουν τους πλαστογράφους της ιστορίας της πατρίδος των», προσθέτω να διώξουν και τους ανιστόρητους και αφελείς που πιστεύουν στους Σκοπιανούς.
Νικόλαος Μάρτης
ΠΕΡΙ "ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΩΝ" - ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΑ - ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΨΕΜΑ
ΤΑ ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΤΟ "ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ"
ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ: ΑIΤIΑ ΦIΑΣΚΟΥ ΕΛΛΗΝIΚΗΣ ΔIΠΛΩΜΑΤIΑΣ ΣΤΟ FYROM
Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΕΛΛΑΣ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΩΝ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟY ΣΙΩΝΙΣΜΟY ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ.
0 التعليقات:
إرسال تعليق