ΔΗΜΟΣ ΜΕΛΙΤΗΣ, ΟΔΟΣ ΚΟΙΛΗΣ.
Οι γλαύκες του δειλινού επέστρεφαν στον ιερό βράχο της Παλλάδας. Αθόρυβο το πέταγμά τους, περνούν απαρατήρητες αν δεν στρέψεις το βλέμμα πάνω από τον λόφο των Μουσών και από την άλλη τον λόφο των Νυμφών. Το φωτεινό άρμα του Απόλλωνα αποχαιρετούσε της κορφές του Υμηττού για να ταξιδέψει πέρα από την Ελευσίνα και τα βουνά της Σικυώνης..
Με κατεύθυνση το Δίπυλο υπέρ των πυλών, και την αγορά ,αργοσέρνονται τριζάτα τρία κάρα με ελαιόλαδο από τα λιοτρίβια των Μεγάρων. Η ειρήνη έφερε το εμπόριο με την μέχρι πριν λίγο εχθρική χώρα. Οι ρήτορες κατεβαίνουν από το λόφο της Πνύκας είναι οι περισσότεροι κάτοικοι του δήμου Μελίτης , εδώ θα βρεις τα σπίτια του Κίμωνα, του Αλκιβιάδη ,του Πρωταγόρα και του Θεμιστοκλή ακόμα. Η θέα από εδώ πάνω είναι πανοραμική βλέπεις την Πάρνηθα , το Ποικίλον όρος μέχρι το Αιγάλεω και την Μουνιχία[1]. Η Αίγινα εμπορική τσίμπλα στο μάτι του Πειραιά είναι εκεί νότια να μας κλείνει το όριο του ορίζοντα., ο ουρανός το μήνα Πυανοψίωνα[2] μετά τις πρώτες βροχές από το θέρος είναι γαργαλιστικά ξάστερος.
----Ε, Αβδηρίτη Πρωταγόρα πως σου φάνηκε η απαγγελία στην αγορά των ιστοριών του Ηροδότου σήμερα
---- Αυτός γράφει ιστορία ,θυμίζοντας σε όλους μας τα ένδοξα Μηδικά μας κατορθώματα, εμείς ας έχουμε «ευβουλία περί τε των οικείων και περί των της πόλεως»[3] που θα το γλεντήσετε απόψε Αλκιβιάδη;;
--- Απόψε σοφιστή μου γίνομαι 14 ετών με τους φίλους μου έχουμε μεγάλο συμπόσιο με
άκρατο οίνο, πολλές παλλακίδες και μιά εταίρα από την Φρυγία να μας μυήσει στα Καβύρεια μυστήρια.
---- Ο θείος σου ο Περικλής που έχει αναλάβει την επιμέλεια και παιδεία μετά την μάχη της Κορώνειας και το θάνατο του πατέρα σου Κλεινία σου επιτρέπει τέτοιες αναζητήσεις;;
----- Είμαι πνιγμένος στις ετοιμασίες ρήτορα ,πρόσεχε την χλαμύδα σου και μέριασε από τα κάρα με τα βόδια πάνω σου θα βγάλουν την κούραση της ανηφόρας.
----- Έχει χώρο για όλους μας άλκιμε νεανία, ζήσε το μύθο σου!
Τους φοβάμαι αυτούς τους άσωτους νέους, που τα βρήκαν όλα έτοιμα Μνησικλή, μίλησε σχεδόν ψιθύρισε ο Πρωταγόρας, αυτοί είναι ικανοί να κάψουν όλο το έργο των σοφιστών ακόμα και των ενοχλητικών κωμικών που κριτικάρουν και σατυρίζουν τα ειρήνης έργα. Εμείς χαριεντιζόμαστε εν μέσει Κοίλη οδού ενώ στη Ρώμη μαθαίνω φκιάνουν νόμους, την Δωδεκάδελτο , υποτάσσουν κάθε εξέγερση πληβείων, στην Ανατολή μου είπαν ναυτικοί πενθούν ένα μεγάλο φιλόσοφό τους τον πρίγκιπα Σιντάρια Γκαουντάμα[4], οι Κέλτες κατεβαίνουν από το βορά μαθαίνοντας την τέχνη του σιδήρου.
--- Μα έχουμε συμμαχία ακλόνητη το ιερό των Δηλίων, σωστή παντοκρατορία.
---- Αμφικτυονία που στηρίζεται στα τετράδραχμα και όχι την πλούσια καλλιέργεια του πνεύματος ξέρεις τι μου θυμίζει την παλιά Αιγινήτικη παροιμία: «Ταν αρετάν και ταν σοφίαν νικάντι χελώναι[5] » Είδες πως έσβησε 100 χρόνων ηγεμονία τους;;
---- Ευχήσου Πρωταγόρα το Δυτικό αέτωμα του ναού της Παλλάδας να αποστρέψει το
βλέμμα και να μην αντικρίσει της κρυφές ντροπές των νεαρών του Δήμου Μελίτης.
-----«Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος.» Μνησικλή[6] για τους Θεούς τοχω πει και στο Δημόκριτο δεν μπορώ να ξέρω ούτε αν υπάρχουν ούτε αν δεν υπάρχουν ούτε ποιά είναι η μορφή τους. Γιατί πολλά πράγματα εμποδίζουν την γνώση, «πολλά γαρ τα κωλύοντα ειδέναι, ή τε αδηλότης και βραχύς όν ο βίος των ανθρώπου»
---- Να γιατί σε ένα δωρικό σχεδιασμό όπως των Προπυλαίων που μου ανατέθηκαν τα σχέδια βάζω την ομορφιά του ιωνικού ρυθμού να εισαγάγει τους μύστες στην αναζήτηση του υπέρτατου όντος, για όποιον το χρειάζεται.
-----Μιλάς για την τέχνη των αντιλόγων που πλουτίζει την κρίση, τους δισσούς λόγους και στα καλλιτεχνικά σου έργα. «Δύο λόγους είναι περί παντός πράγματος αντικειμένους αλλήλοις»[7]
Η βοή στον κεντρικό εμπορικό δρόμο σκέπασε τα τελευταία αυτά λόγια. Τα είχε ξαναπεί στο σπίτι του Ευρυπίδη στο έργο του Περί θεών και τούτοι οι νέοι που έτρεχαν στην κραιπάλη ένοιωθε ήταν δύσκολο να τους διδάξει.
Οι γλαύκες του δειλινού επέστρεφαν στον ιερό βράχο της Παλλάδας. Αθόρυβο το πέταγμά τους, περνούν απαρατήρητες αν δεν στρέψεις το βλέμμα πάνω από τον λόφο των Μουσών και από την άλλη τον λόφο των Νυμφών. Το φωτεινό άρμα του Απόλλωνα αποχαιρετούσε της κορφές του Υμηττού για να ταξιδέψει πέρα από την Ελευσίνα και τα βουνά της Σικυώνης..
Με κατεύθυνση το Δίπυλο υπέρ των πυλών, και την αγορά ,αργοσέρνονται τριζάτα τρία κάρα με ελαιόλαδο από τα λιοτρίβια των Μεγάρων. Η ειρήνη έφερε το εμπόριο με την μέχρι πριν λίγο εχθρική χώρα. Οι ρήτορες κατεβαίνουν από το λόφο της Πνύκας είναι οι περισσότεροι κάτοικοι του δήμου Μελίτης , εδώ θα βρεις τα σπίτια του Κίμωνα, του Αλκιβιάδη ,του Πρωταγόρα και του Θεμιστοκλή ακόμα. Η θέα από εδώ πάνω είναι πανοραμική βλέπεις την Πάρνηθα , το Ποικίλον όρος μέχρι το Αιγάλεω και την Μουνιχία[1]. Η Αίγινα εμπορική τσίμπλα στο μάτι του Πειραιά είναι εκεί νότια να μας κλείνει το όριο του ορίζοντα., ο ουρανός το μήνα Πυανοψίωνα[2] μετά τις πρώτες βροχές από το θέρος είναι γαργαλιστικά ξάστερος.
----Ε, Αβδηρίτη Πρωταγόρα πως σου φάνηκε η απαγγελία στην αγορά των ιστοριών του Ηροδότου σήμερα
---- Αυτός γράφει ιστορία ,θυμίζοντας σε όλους μας τα ένδοξα Μηδικά μας κατορθώματα, εμείς ας έχουμε «ευβουλία περί τε των οικείων και περί των της πόλεως»[3] που θα το γλεντήσετε απόψε Αλκιβιάδη;;
--- Απόψε σοφιστή μου γίνομαι 14 ετών με τους φίλους μου έχουμε μεγάλο συμπόσιο με
άκρατο οίνο, πολλές παλλακίδες και μιά εταίρα από την Φρυγία να μας μυήσει στα Καβύρεια μυστήρια.---- Ο θείος σου ο Περικλής που έχει αναλάβει την επιμέλεια και παιδεία μετά την μάχη της Κορώνειας και το θάνατο του πατέρα σου Κλεινία σου επιτρέπει τέτοιες αναζητήσεις;;
----- Είμαι πνιγμένος στις ετοιμασίες ρήτορα ,πρόσεχε την χλαμύδα σου και μέριασε από τα κάρα με τα βόδια πάνω σου θα βγάλουν την κούραση της ανηφόρας.
----- Έχει χώρο για όλους μας άλκιμε νεανία, ζήσε το μύθο σου!
Τους φοβάμαι αυτούς τους άσωτους νέους, που τα βρήκαν όλα έτοιμα Μνησικλή, μίλησε σχεδόν ψιθύρισε ο Πρωταγόρας, αυτοί είναι ικανοί να κάψουν όλο το έργο των σοφιστών ακόμα και των ενοχλητικών κωμικών που κριτικάρουν και σατυρίζουν τα ειρήνης έργα. Εμείς χαριεντιζόμαστε εν μέσει Κοίλη οδού ενώ στη Ρώμη μαθαίνω φκιάνουν νόμους, την Δωδεκάδελτο , υποτάσσουν κάθε εξέγερση πληβείων, στην Ανατολή μου είπαν ναυτικοί πενθούν ένα μεγάλο φιλόσοφό τους τον πρίγκιπα Σιντάρια Γκαουντάμα[4], οι Κέλτες κατεβαίνουν από το βορά μαθαίνοντας την τέχνη του σιδήρου.
--- Μα έχουμε συμμαχία ακλόνητη το ιερό των Δηλίων, σωστή παντοκρατορία.
---- Αμφικτυονία που στηρίζεται στα τετράδραχμα και όχι την πλούσια καλλιέργεια του πνεύματος ξέρεις τι μου θυμίζει την παλιά Αιγινήτικη παροιμία: «Ταν αρετάν και ταν σοφίαν νικάντι χελώναι[5] » Είδες πως έσβησε 100 χρόνων ηγεμονία τους;;
---- Ευχήσου Πρωταγόρα το Δυτικό αέτωμα του ναού της Παλλάδας να αποστρέψει το
βλέμμα και να μην αντικρίσει της κρυφές ντροπές των νεαρών του Δήμου Μελίτης.-----«Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος.» Μνησικλή[6] για τους Θεούς τοχω πει και στο Δημόκριτο δεν μπορώ να ξέρω ούτε αν υπάρχουν ούτε αν δεν υπάρχουν ούτε ποιά είναι η μορφή τους. Γιατί πολλά πράγματα εμποδίζουν την γνώση, «πολλά γαρ τα κωλύοντα ειδέναι, ή τε αδηλότης και βραχύς όν ο βίος των ανθρώπου»
---- Να γιατί σε ένα δωρικό σχεδιασμό όπως των Προπυλαίων που μου ανατέθηκαν τα σχέδια βάζω την ομορφιά του ιωνικού ρυθμού να εισαγάγει τους μύστες στην αναζήτηση του υπέρτατου όντος, για όποιον το χρειάζεται.
-----Μιλάς για την τέχνη των αντιλόγων που πλουτίζει την κρίση, τους δισσούς λόγους και στα καλλιτεχνικά σου έργα. «Δύο λόγους είναι περί παντός πράγματος αντικειμένους αλλήλοις»[7]
Η βοή στον κεντρικό εμπορικό δρόμο σκέπασε τα τελευταία αυτά λόγια. Τα είχε ξαναπεί στο σπίτι του Ευρυπίδη στο έργο του Περί θεών και τούτοι οι νέοι που έτρεχαν στην κραιπάλη ένοιωθε ήταν δύσκολο να τους διδάξει.
0 التعليقات:
إرسال تعليق