Οι συνταξιούχοι
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Πήγα στην Εθνική Τράπεζα . Εκεί στην Πατησίων. Για να διεκπεραιώσω μία εκκρεμότητα που είχα με ένα ταξιδιωτικό γραφείο. Ήταν δέκα λεπτά πριν τις οχτώ .Το πρωί.
Βρήκα είκοσι ανθρώπους μπροστά μου. Παρατεταμένοι κοντά στο κτήριο. Ο πρώτος είχε έρθει από τις έξι. Αναρωτήθηκα τι είχε συμβεί. Μετά κατάλαβα. Είκοσι δύο Αυγούστου, ημέρα πληρωμής των συντάξεων. Αρχικά σκέφτηκα να φύγω αλλά μετά το ξανασκέφθηκα ό τι δεν θα μπορούσα άλλη ημέρα. Επέλεξα να καθίσω στην σειρά. Ρώτησα ποιος ήταν ο τελευταίος πελάτης της τράπεζας. Ένας υπερήλικας μου απάντησε ευγενικά ότι ήταν αυτός. Έκατσα δίπλα του ,άνοιξα το βιβλίο μου και προετοιμάστηκα για μία πολύωρη αναμονή.
Στις οχτώ ακριβώς άνοιξαν οι πύλες του παραδείσου. Άρχισαν να μπουν ,ένας ένας από την πόρτα ασφαλείας της τράπεζας που απαιτεί τον συγχρονισμό ανάμεσα στα κουμπιά και την σηματοδότηση με πράσινο και κόκκινο φως .Η σκηνή θύμιζε βουβή κωμωδία. Οι πρώτοι έξι μπήκαν εύκολα ,μάλλον ήταν καλύτερα εκπαιδευμένοι. Άλλοι προσπάθησαν να μπούνε δύο και η πόρτα δεν άνοιγε. Μετά εγκλωβίστηκαν ,κατά σειρά ,οι υπόλοιποι τέσσερις και κάθε φορά ήρθε ο σεκιούριτι να τους βγάλει επειδή η πόρτα είχε μπλοκάρει. Έτσι η αναμονή μου ήταν ευχάριστη με απίστευτη δράση σε ένα χώρο που συνήθως σου προκαλεί μόνο πλήξη ή εκνευρισμός.
Μπαίνοντας μέσα κόψαμε χαρτί προτεραιότητας από το ειδικό μηχάνημα. Άρα υπήρχε καταγραφή των ατόμων στο χώρο .Το προσωπικό ήταν πολύ εξυπηρετικό και γρήγορα έφτασε η σειρά μου. Τι είχε συμβεί; Πέντε από τους συνταξιούχους είχαν ξεχαστεί στο χώρο. Η φωτεινή επιγραφή με το νούμερο τους, τους ΄΄κάλεσε΄΄ αλλά οι ίδιοι δεν σηκώθηκαν και δεν εξυπηρετήθηκαν. Οι υπάλληλοι δεν δυσανασχέτησαν επειδή δεν είχαν χρόνο να ελέγξουν τι και πώς. Κατάσταση τρέλας. Ρώτησα τον διπλανό μου για τι ήρθε στην τράπεζα και μου απάντησε ότι ήρθε αλλά δεν θυμάται τι έχει να κάνει εκεί. Ένας άλλος μπήκε και βγήκε δύο φορές ενώ είχε περάσει η σειρά του. Πάλι καλά .
Φεύγοντας είδα έναν άλλο συνταξιούχο να μετρά τα λεφτά του στο δρόμο. Πρόκληση για τον πιο κοντινό κλέφτη. Σκέφτηκα ότι στην δική μας γερασμένη κοινωνία πρέπει να υπάρχουν συνοδοί των συνταξιούχων .Ώς τώρα ξέραμε για τους jigolo ,συνοδούς των όμορφων και λίγο γερασμένων κυρίων ή τις call girl συνοδοί των ΄΄κουρασμένων΄΄ μα πλούσιων παλικαριών . Τώρα όμως υπάρχει ανάγκη να βρεθούν συνοδοί που να προστατεύουν τους συνταξιούχους μας από την λήθη του μυαλού και από την πονηριά του ληστή.
0 التعليقات:
إرسال تعليق