(Αναδημοσίευση από περιοδικό του ΣΥΡΙΖΑ Μπλόκο)
του Βασίλη Μουλόπουλου
Η οικονοµική κρίση απειλεί να σαρώσει στο διάβα της οικονοµικές, κοινωνικές και εργασιακές σχέσεις. Να καταστρέψει πολλές αξίες, µαζί και τους φορείς τους, µεταξύ των οποίων και αυτήν την Δηµοσιογραφία.
Η αναταραχή κάτω από τον ουρανό είναι όχι απλώς µεγάλη, αλλά βιβλική. Το αν η κατάσταση είναι υπέροχη θα το δείξει η έκβαση των κοινωνικών συγκρούσεων, το πώς θα είναι ο κόσµος µετά την κρίση. Το µόνο σίγουρο είναι ότι τα ισχυρά κέντρα εξουσίας θα προσπαθήσουν να ελέγξουν και να κατευθύνουν τις αλλαγές µε όπλο τα µίντια και µε οµάδα κρούσης τους διαµορφωτές γνώµης που έχουν στη δούλεψή τους. Αυτούς που ο Σερζ Αλιµί (Serge HaIimi) αποκαλεί «µαντρόσκυλα τη; εξουσίας».
Η αναδιάρθρωση του κεφαλαίου και των εργασιακών σχέσεων έχει ήδη ξεκινήσει και η βιοµηχανία της ενηµέρωσης βρίσκεται στην καρδιά αυτής της αναδιάρθρωσης.
Στα δελτία των οκτώ, στα τοκ σόου, στις αναλύσεις των εφηµερίδων, τα «ελληνικά
τσοπανόσκυλα» του «κόµµατος της αγοράς και της λοµονιάς» γαβγίζουν λυσσαλέα, προσπαθώντας να τροµοκρατήσουν τους εργαζόµενους και να καταστρέψουν εν τη γενέσει τους τα µέτωπα αντίστασης στις πολιτικές του Προγράµµατος Στοθερότητος. Το κεφάλαιο έχει βάλει µπροστά τη µηχανή των µίντια, προσπαθώντας να αλέσει τα µυαλά των ανθρώπων, για να επιβάλει τον ιδεολογικό πολτό της κοινωνικής συναίνεσης και του εθνικού συµφέροντος. Να πείσει ότι αυτό που είναι καλό για το κεφάλαιο είναι καλό για την πατρίδα.
Η αναδιάρθρωση του κεφαλαίου και των εργασιακών σχέσεων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και η βιοµηχανία της ενηµέρωσης θα παίξει καθοριστικό ρόλο, µε την τηλεόραση να αποτελεί την αιχµή του δόρατος, τον κυρίαρχο δηµόσιο τόπο
διαµόρφωσης; της πολιτικής και κοινωνικής συναίνεσης.
Η τηλεόραση έπαψε να είναι ΜΜΕ, απέκτησε αυθυπαρξία. Είναι ο προνοµιούχος χώρος παραγωγής εξουσίας, ιδεολογιών που συνδέει το χρήµα, την ενηµέρωση και την πολιτική: επενδύσεις, για να παραχθεί ενηµέρωση, ενηµέρωση για να παραχθεί πολιτική, πολιτική για να παραχθεί χρήµα. Αυτός ο φαύλος κύκλος είναι, κατά τη γνώµη µου, αυτό που αποκαλούµε διαπλεκόµενα συµφέροντα.
Οµάδες συµφερόντων οι οποίες, πέρα από τις διαµάχες τους, συγκλίνουν σε έναν κοινό στόχο: να αρθούν πάνω από τους νόµους της πολιτείας, να χειραγωγήσουν την πολιτική και να περάσουν στη συνείδηση των εργαζοµένων ότι το κυρίαρχο µοντέλο του παγκοσµιοποιηµένου καπιταλισµού είναι το µόνο δυνατό.
Η ενηµέρωση σήµερα είναι ένα προϊόν που βλάπτει σοβαρά την υγεία, γιατί έχει µολυνθεί από κάθε είδους ψεύδη, χειραγωνήσεις, αλλοιώσεις, στρεβλώσεις. Η περίπτωσή της -νράφει: ο Ιγνάσιο Ραµονέ (Ignacio Ramonet), διευθυντής της Monde Diplomatique- είναι παρόµοια µε το διατροφικό ζήτηµα. Η αφθονία της παραγωγής αγροτικών προϊόντων, χάρη στις νέες τεχνολογίες -στην Ευρώπη και την Αµερική-. έδωσε φτηνά τρόφιµα, αλλά ανακαλύψαµε ότι πολλά από αυτά είναι προβληµατικά. Προκαλούν µακροχρόνιες ασθένειες, µολύνσεις, καρκίνους. Αν στο παρελθόν πέθαιναν άνθρωποι από την πείνα, σήµερα πεθαίνουν καταναλώνοντας τοξικά τρόφιµα.
Το ίδιο συµβαίνει και µε την ενηµέρωση. Στο παρελθόν ήταν προϊόν σπάνιο.
Σήµερα ξεχειλίζει από κάθε µεριά και απειλεί να µας πνίξει. Αλλά, όπως και τα τρόφιµα, έχει γίνει κι αυτή τοξική. Δηλητηριάζει τα µυαλά. Επιβάλλει ιδεολογίες, ιδέες, πολιτικές και κοινωνικές συµπεριφορές, προτιμήσεις που δεν µας ανήκουν.
Γι’ αυτό, όπως προτείνει ο Ramonet, είναι απαραίτητο να δηµιουργήσουµε µια «οικολογία της πληροφόρησης».
Πρέπει να προσπαθήσουµε να παράγουµε βιολογικά προόντα ενηµέρωσης και να πείσουµε τους πολίτες να τα δοκιµάσουν. Αυτός είναι ο δρόµος, της Αριστεράς. •
Η οικονοµική κρίση απειλεί να σαρώσει στο διάβα της οικονοµικές, κοινωνικές και εργασιακές σχέσεις. Να καταστρέψει πολλές αξίες, µαζί και τους φορείς τους, µεταξύ των οποίων και αυτήν την Δηµοσιογραφία.
Η αναταραχή κάτω από τον ουρανό είναι όχι απλώς µεγάλη, αλλά βιβλική. Το αν η κατάσταση είναι υπέροχη θα το δείξει η έκβαση των κοινωνικών συγκρούσεων, το πώς θα είναι ο κόσµος µετά την κρίση. Το µόνο σίγουρο είναι ότι τα ισχυρά κέντρα εξουσίας θα προσπαθήσουν να ελέγξουν και να κατευθύνουν τις αλλαγές µε όπλο τα µίντια και µε οµάδα κρούσης τους διαµορφωτές γνώµης που έχουν στη δούλεψή τους. Αυτούς που ο Σερζ Αλιµί (Serge HaIimi) αποκαλεί «µαντρόσκυλα τη; εξουσίας».
Η αναδιάρθρωση του κεφαλαίου και των εργασιακών σχέσεων έχει ήδη ξεκινήσει και η βιοµηχανία της ενηµέρωσης βρίσκεται στην καρδιά αυτής της αναδιάρθρωσης.
Στα δελτία των οκτώ, στα τοκ σόου, στις αναλύσεις των εφηµερίδων, τα «ελληνικά
τσοπανόσκυλα» του «κόµµατος της αγοράς και της λοµονιάς» γαβγίζουν λυσσαλέα, προσπαθώντας να τροµοκρατήσουν τους εργαζόµενους και να καταστρέψουν εν τη γενέσει τους τα µέτωπα αντίστασης στις πολιτικές του Προγράµµατος Στοθερότητος. Το κεφάλαιο έχει βάλει µπροστά τη µηχανή των µίντια, προσπαθώντας να αλέσει τα µυαλά των ανθρώπων, για να επιβάλει τον ιδεολογικό πολτό της κοινωνικής συναίνεσης και του εθνικού συµφέροντος. Να πείσει ότι αυτό που είναι καλό για το κεφάλαιο είναι καλό για την πατρίδα.Η αναδιάρθρωση του κεφαλαίου και των εργασιακών σχέσεων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και η βιοµηχανία της ενηµέρωσης θα παίξει καθοριστικό ρόλο, µε την τηλεόραση να αποτελεί την αιχµή του δόρατος, τον κυρίαρχο δηµόσιο τόπο
διαµόρφωσης; της πολιτικής και κοινωνικής συναίνεσης.Η τηλεόραση έπαψε να είναι ΜΜΕ, απέκτησε αυθυπαρξία. Είναι ο προνοµιούχος χώρος παραγωγής εξουσίας, ιδεολογιών που συνδέει το χρήµα, την ενηµέρωση και την πολιτική: επενδύσεις, για να παραχθεί ενηµέρωση, ενηµέρωση για να παραχθεί πολιτική, πολιτική για να παραχθεί χρήµα. Αυτός ο φαύλος κύκλος είναι, κατά τη γνώµη µου, αυτό που αποκαλούµε διαπλεκόµενα συµφέροντα.
Οµάδες συµφερόντων οι οποίες, πέρα από τις διαµάχες τους, συγκλίνουν σε έναν κοινό στόχο: να αρθούν πάνω από τους νόµους της πολιτείας, να χειραγωγήσουν την πολιτική και να περάσουν στη συνείδηση των εργαζοµένων ότι το κυρίαρχο µοντέλο του παγκοσµιοποιηµένου καπιταλισµού είναι το µόνο δυνατό.
Η ενηµέρωση σήµερα είναι ένα προϊόν που βλάπτει σοβαρά την υγεία, γιατί έχει µολυνθεί από κάθε είδους ψεύδη, χειραγωνήσεις, αλλοιώσεις, στρεβλώσεις. Η περίπτωσή της -νράφει: ο Ιγνάσιο Ραµονέ (Ignacio Ramonet), διευθυντής της Monde Diplomatique- είναι παρόµοια µε το διατροφικό ζήτηµα. Η αφθονία της παραγωγής αγροτικών προϊόντων, χάρη στις νέες τεχνολογίες -στην Ευρώπη και την Αµερική-. έδωσε φτηνά τρόφιµα, αλλά ανακαλύψαµε ότι πολλά από αυτά είναι προβληµατικά. Προκαλούν µακροχρόνιες ασθένειες, µολύνσεις, καρκίνους. Αν στο παρελθόν πέθαιναν άνθρωποι από την πείνα, σήµερα πεθαίνουν καταναλώνοντας τοξικά τρόφιµα.
Το ίδιο συµβαίνει και µε την ενηµέρωση. Στο παρελθόν ήταν προϊόν σπάνιο.
Σήµερα ξεχειλίζει από κάθε µεριά και απειλεί να µας πνίξει. Αλλά, όπως και τα τρόφιµα, έχει γίνει κι αυτή τοξική. Δηλητηριάζει τα µυαλά. Επιβάλλει ιδεολογίες, ιδέες, πολιτικές και κοινωνικές συµπεριφορές, προτιμήσεις που δεν µας ανήκουν. Γι’ αυτό, όπως προτείνει ο Ramonet, είναι απαραίτητο να δηµιουργήσουµε µια «οικολογία της πληροφόρησης».
Πρέπει να προσπαθήσουµε να παράγουµε βιολογικά προόντα ενηµέρωσης και να πείσουµε τους πολίτες να τα δοκιµάσουν. Αυτός είναι ο δρόµος, της Αριστεράς. •
0 التعليقات:
إرسال تعليق